Των ΣΩΤΗΡΗ ΝΙΚΑ, ΠΑΝΑΓΗ ΓΑΛΙΑΤΣΑΤΟΥ, ΤΑΝΙΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΠΟΥΛΟΥ
Πέραν της πραγματικότητας οι προτάσεις Τσίπρα είναι σε αντίθεση με τα ευρωπαϊκώς ισχύοντα, ενώ άλλες έχουν εξαγγελθεί από άλλα κόμματα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ζητεί ...
ακύρωση Μνημονίου και εφαρμοστικών νόμων, αντικατάστασή του με εθνικό σχέδιο ανόρθωσης της οικονομίας, καταγγελία επαχθών όρων δανειακής σύμβασης και νέα αναδιαπραγμάτευση του χρέους. με την τρόικα ανακοίνωσε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν πρέπει, ωστόσο, να ξεχνάμε πως η τρόικα αντιπροσωπεύει τους εταίρους που αποτελούν τη μοναδική πηγή χρηματοδότησης της χώρας.
Για το μεταναστευτικό ο κ. Τσίπρας μίλησε για «σταδιακή παραχώρηση ταξιδιωτικών εγγράφων για τον μεγάλο όγκο των μεταναστών που επιθυμούν να αποχωρήσουν από το ελληνικό έδαφος».
Ο ΣΥΡΙΖΑ προαναγγέλλει «ρύθμιση αγροτικών χρεών», «χαμηλότοκα δάνεια μέσω κρατικής επιδότησης του επιτοκίου» και έκδοση καλλιεργητικής κάρτας, με την εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου, για κάθε αγρότη με την οποία μέσω της συνεργασίας με τράπεζα θα πληρώνει απευθείας τους προμηθευτές του.
Πολιτική υψηλού ρίσκου, η οποία συνεπάγεται τριβές και συγκρούσεις σε περισσότερα πεδία με την Ε. Ε. και τους εταίρους μας και δημιουργεί κινδύνους για την παραμονή της χώρας μας στην Ευρωζώνη, προτείνει το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ.
Εκτός από τη μετωπική σύγκρουση με την «τρόικα», που συνεπάγεται η προτεινόμενη ακύρωση του Μνημονίου και των εφαρμοστικών νόμων -και ας μην το ξεχνάμε, είναι ο θεσμικός αντιπρόσωπος των εταίρων και δανειστών μας-, μια σειρά από προτάσεις που καταθέτει ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκονται σε αντίθεση με τα ευρωπαϊκώς ισχύοντα.
Ειδικότερα:
Ακόμα κι αν η Ευρωζώνη δεχτεί να διαπραγματευτεί εκ νέου τους όρους του ελληνικού χρέους, πολύ δύσκολα θα δεχτεί να βάλει στο τραπέζι και την αλλαγή των όρων του Μνημονίου.
Η ολοκληρωτική ακύρωση του Μνημονίου καθώς και των εφαρμοστικών του νόμων, είναι κάτι το οποίο έχει ξεκαθαρίσει η τρόικα ότι δεν το δέχεται. Θεωρεί ως βάση κάθε συζήτησης που μπορεί να γίνει με τη νέα κυβέρνηση της Ελλάδας τις προβλέψεις του οικονομικού προγράμματος που έχει συμφωνηθεί στο πρώτο τρίμηνο του 2012. Ευρωζώνη και Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) έχουν αφήσει ελάχιστα περιθώρια αλλαγών, που αφορούν κυρίως στην παροχή περισσότερου χρόνου για τη μείωση του ελλείμματος. Εάν η Ελλάδα ζητήσει την πλήρη κατάργηση, δεν αποκλείεται οι συζητήσεις να σταματήσουν πριν ακόμα ξεκινήσουν και η χώρα να βρεθεί σε πολύ δύσκολη ταμειακή θέση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ στο πλαίσιο της επαναδιαπραγμάτευσης του χρέους, θα επιδιώξει είτε τη δραστική μείωσή του, είτε τη μη αποπληρωμή τόκων για κάποιο διάστημα, ώστε να κατευθυνθούν οι πόροι αυτοί για επενδύσεις και ενίσχυση της ανάπτυξης.
Η νέα μείωση του χρέους θα ήταν φυσικά επιθυμητή (εάν ερχόταν μόνη). Αλλά το να σταματήσει η Ελλάδα να καταβάλλει τόκους για να διαθέσει τα αντίστοιχα κεφάλαια στις επενδύσεις, είναι σχεδόν αδύνατο να συμβεί.
Με τα σημερινά δεδομένα, τα ποσά που πληρώνει η Ελλάδα για τόκους προέρχονται από τον μηχανισμό στήριξής της και κατατίθενται σε έναν ειδικό λογαριασμό που έχει δημιουργηθεί αποκλειστικά για την πληρωμή των υποχρεώσεων προς τους πιστωτές της χώρας.
Εάν δεν προορίζονται γι’ αυτό τον σκοπό, τότε η Ευρωζώνη δεν θα τα παρέχει στην Ελλάδα. Και αυτό αποδείχτηκε τον Μάιο, όταν εκταμιεύτηκαν μόνο τα 4,2 δισ. ευρώ από τη δόση των 5,2 δισ. ευρώ για να πληρωθούν οι τόκοι και οι λήξεις ομολόγων.
Σύγκρουση Το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ προβλέπει ότι οι πρωτογενείς δαπάνες θα σταθεροποιηθούν στο 43%46% του ΑΕΠ και όχι στο 36% του ΑΕΠ που προβλέπει το Μνημόνιο για το 2020.
Επί της ουσίας, ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει αύξηση δαπανών τα επόμενα χρόνια, όταν η τρόικα έχει ξεκαθαρίσει ότι από εδώ και στο εξής η δημοσιονομική προσαρμογή θα πρέπει να βασιστεί στη μείωση των δαπανών και όχι στην αύξηση των εσόδων.
Από τα ενδεικτικά μέτρα που παρουσίασε, το θετικό για τους πολίτες είναι ότι δεσμεύεται για άμεσο «πάγωμα» των μειώσεων σε μισθούς, συντάξεις και κοινωνικά επιδόματα.
Τα υπόλοιπα είναι μέτρα που είτε έχουν δρομολογηθεί, είτε εφαρμόζονται και σε κάθε περίπτωση έχουν εξαγγελθεί κι άλλες φορές. Στα δημόσια έσοδα η προσαρμογή που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ θα προέλθει από τη φορολόγηση του πλούτου και των υψηλών εισοδημάτων, με στόχο την αύξηση των εσόδων από άμεσους φόρους κατά 4% του ΑΕΠ και σε ορίζοντα τετραετίας (μέσω ετήσιας αύξησης 1% του ΑΕΠ).
Για φέτος τα έσοδα προβλέπεται ότι θα φθάσουν στο 41,8% του ΑΕΠ, του χρόνου στο 43% του ΑΕΠ και το 2014, 42,2% του ΑΕΠ. Οπότε εάν οι πρωτογενείς δαπάνες κινούνται στο 43%-46% του ΑΕΠ ακόμα και αν αυξάνονται τα έσοδα κατά 1% του ΑΕΠ κάθε χρόνο, πολύ δύσκολα θα καλύπτονται οι πρωτογενείς δαπάνες.
Σε ό, τι αφορά τα ενδεικτικά μέτρα τόνωσης των εσόδων, κεντρικός στόχος είναι η φορολόγηση των πλουσίων και η ελάφρυνση των ασθενεστέρων. Κάτι που είναι θεμιτό και το έχει ζητήσει και η τρόικα επανειλημμένως στο πλαίσιο του νέου φορολογικού νόμου.
Πέραν αυτών, όμως, στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ δεν περιγράφεται με ξεκάθαρο τρόπο το πώς θα εφαρμοστούν μέτρα που ενισχύουν τη φορολογική δικαιοσύνη και αντιμετωπίζουν τη φοροδιαφυγή.
Ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει την εθνικοποίηση χρηματοπιστωτικού συστήματος και δεσμεύεται να προχωρήσει στην ολική ή μερική διαγραφή των δανειακών υποχρεώσεων των υπερχρεωμένων νοικοκυριών και των υπερχρεωμένων επιχειρήσεων.
Οπως παραδέχτηκε ο κ. Αλ. Τσίπρας, αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσω της εθνικοποίησης του χρηματοπιστωτικού συστήματος, ενώ μετά την εθνικοποίηση των τραπεζών που ανακεφαλαιοποιούνται, θα ακολουθήσει η κοινωνικοποίησή τους, περνώντας σε δημόσιο έλεγχο.
Υπό αυτούς τους όρους όμως είναι εξαιρετικά αμφίβολο εάν η τρόικα θα δεχτεί να χρηματοδοτήσει την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών. Και εάν η Ευρωζώνη αρνηθεί κάτι τέτοιο, τότε η Ελλάδα θα πρέπει να χρηματοδοτήσει μόνη της την πολιτική αυτή, τυπώνοντας εθνικό νόμισμα...
Για την τόνωση της ανάπτυξης ο ΣΥΡΙΖΑ έχει σχεδιάσει ένα πρόγραμμα σε δύο άξονες. Στην εξεύρεση πόρων από το εσωτερικό και κεφαλαίων από το εξωτερικό.
Είναι σαφές ότι οι προτάσεις του πρέπει να εξειδικευτούν περαιτέρω, ενώ κάποια από αυτά που ανακοίνωσε ο κ. Τσίπρας έχουν εξαγγελθεί και από άλλα κόμματα.
Στις εξωτερικές πηγές χρηματοδότησης της ανάπτυξης περιλαμβάνονται ο επανασχεδιασμός του ΕΣΠΑ που κάθε νέα κυβέρνηση ανακοινώνει όταν αναλαμβάνει, με αποτέλεσμα να βρίσκεται στο ναδίρ η απορροφητικότητα των κοινοτικών πόρων. Εγγυάται εξασφάλιση πόρων για το ασφαλιστικό σύστημα.
Το συγκεκριμένο είναι ένα από τα δύο - τρία σημαντικότερα προβλήματα του προϋπολογισμού. Ο ΣΥΡΙΖΑ εγγυάται ότι θα εξασφαλίσει τις μελλοντικές ανάγκες του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης μέσω του Ταμείου Εθνικού Πλούτου και Κοινωνικής Ασφάλισης που θα δημιουργήσει.
Σε αυτό το Ταμείο θα μεταφέρονται όλα τα δικαιώματα επί του φυσικού και του ορυκτού πλούτου της χώρας. Μόνο που τα έσοδα από το πετρέλαιο και όποιον άλλο φυσικό πλούτο έχει η Ελλάδα, θα αργήσουν να μπουν στα κρατικά ταμεία.
Αυτή τη στιγμή γίνονται μελέτες για το εάν... υπάρχουν, ενώ τα ασφαλιστικά ταμεία εκτιμάται ότι θα χρειαστούν περί το 1,5 δισ. ευρώ επιπλέον χρηματοδότηση φέτος! Στα έσοδα από την ακίνητη περιουσία είναι σίγουρο ότι θα αντιδράσει η τρόικα, καθώς θα κληθεί να αυξήσει τη χρηματοδότησή της προς την Ελλάδα για να καλύψει το «κενό» που θα δημιουργηθεί. Προτείνει την κρατικοποίηση των ΔΕΚΟ.
Επί της ουσίας θα «παγώσει» ολόκληρο το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων, με ό, τι αυτό συνεπάγεται στον σχεδιασμό της χρηματοδότησης της Ελλάδας, τη στιγμή που η αγορά ήδη διαμαρτύρεται για τις καθυστερήσεις.
Είναι σαφές ότι αυτή η πράξη θα προκαλέσει τριβές στις σχέσεις της χώρας με την Ευρωπαϊκής Ενωσης και μάλλον θα θέσει την Ελλάδα μια ώρα αρχύτερα εκτός Σένγκεν.
Η ρύθμιση αγροτικών χρεών και τα χαμηλότοκα δάνεια αποτελούν συνηθισμένη προεκλογική εξαγγελία. Η συγκεκριμένη τακτική μάλιστα, η οποία εφαρμόστηκε πολλές φορές από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας, κάθε άλλο παρά βοήθησε στην ανάπτυξη της αγροτικής παραγωγής.
Απλώς καλλιέργησε μια πελατειακή σχέση μεταξύ πολιτικών και αγροτών που οδήγησε σε τακτικές εκβιασμού της υπόλοιπης κοινωνίας (κλεισίματα δρόμων κ.τ. λ.)
Πρόκειται για ένα μέτρο επιδότησης μιας ομάδας πολιτών, εις βάρος των υπολοίπων που θα κληθούν να πληρώσουν το κόστος της ρύθμισης μέσω των φόρων που καταβάλλουν.
Αλλωστε, στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης απαγορεύεται η ρύθμιση αγροτικών χρεών, διότι θεωρείται εθνική επιδότηση των αγροτών. Ας σκεφτούμε ότι αν ξεκινήσει η επιδότηση των αγροτών από εθνικούς πόρους, ποιος θα βγει ζημιωμένος.
Το Δημόσιο, τέλος, θα εγγυηθεί τις κάρτες αποπληρωμής των εισροών των αγροτών. Με λίγα λόγια, το κόστος παραγωγής των αγροτικών προϊόντων μετακυλίεται στους υπόλοιπους καταναλωτές, αν βέβαια ποτέ καταστεί δυνατή μια τέτοια συμφωνία με τις τράπεζες.
Πηγή : Καθημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου