Υπάρχει η αλαζονική αίσθηση στη λεγόμενη «πνευματική ηγεσία» της χώρας, ότι η ηθική, πολιτική και οικονομική κρίση που περνάμε σήμερα βαρύνει ως ενόχους και υπαιτίους μόνο τους «πολιτικούς» με τη στενή έννοια του όρου. Όμως η «πολιτική», με την ευρύτερη και ορθότερή της έννοια, δεν είναι μόνο ό,τι έχει να κάμει με τα κόμματα, την εξουσία, τους βουλευτές. Πολιτική είναι κάθε δραστηριότητα με αναφορά και συνέπειες στο δημόσιο και κοινωνικό γίγνεσθαι. Και πρωτεύοντα ρόλο εδώ παίζει διαχρονικά η ακαδημαϊκή κοινότητα, οι πανεπιστημιακοί μας δάσκαλοι, αλλά και όλοι εν γένει οι λειτουργοί της Παιδείας.
Θα τολμούσαμε να πούμε, ότι...