Τρόφιμα χωρίς πατρίδα!

Πρώτα η είδηση: στη Θεσσαλονίκη βρήκαν καμιά 20ρια τόνους φιστίκια από την Κίνα, επικίνδυνα για την υγεία όσων ατυχών θα τα κατανάλωναν. Η είδηση πέρασε μάλλον αδιάφορα, όπως και τόσες άλλες του είδους της. Κι όμως πίσω από το αποτέλεσμα ενός συνηθισμένου υγειονομικού ελέγχου, κρύβεται ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα αυτής της περιόδου. Το σκάνδαλο των τροφίμων χωρίς πατρίδα.

Να το κάνουμε πιο συγκεκριμένο. Σε σουπερ μάρκετ, σε αλυσίδες -δήθεν – βιολογικών προϊόντων και σε άλλα σημεία, εμφανίζονται όλο και περισσότερες συσκευασίες με όσπρια, ξηρούς καρπούς και δημητριακά. Συνήθως είναι πιο ακριβά, από τα αντίστοιχα προϊόντα του είδους τους .
Αν προσέξει κάποιος τη σήμανση στη συσκευασία, θα διαπιστώσει ότι αυτά τα είδη είναι χωρίς καταγωγή. Πουθενά δεν αναφέρεται που έχουν παραχθεί και από πού έγινε η εισαγωγή τους. Αναφέρεται μόνο : "συσκευάζεται στην Ελλάδα".
Τι σημασία έχει που συσκευάζεται. Το ζητούμενο είναι ...
που παράγεται. Γιατί το κρύβουν;

Απλούστατα : αυτά τα προϊόντα προέρχονται από χώρες στις οποίες όχι μόνο δεν υπάρχει έλεγχος , καταλληλότητας, αλλά αντίθετα παρατηρείται συναγωνισμός ακαταλληλότητας. Λιπάσματα, χημικά και άλλες ουσίες που αυξάνουν τάχιστα την παράγωγη και καταπολεμούν φυτικές ασθένειες μετατρέπουν το υποτιθέμενο "βιολογικό" προϊόν σε κοκτέιλ δηλητηρίων.

Στις περισσότερες περιπτώσεις αυτά ειδή βρίσκονται σε ράφια που προτείνουν "υγιεινή διατροφή". Και δίνουν τη εντύπωση ότι έχουν καλλιεργηθεί στην αγνή ελληνική ύπαιθρο. Στην πραγματικότητα κανείς δεν ελέγχει αυτές τις συσκευασίες . Οι εισαγωγείς αποφεύγουν να αναφέρουν ρητά, την προέλευση, τις συνθήκες καλλιέργειας και μεταφοράς. Η πολιτεία αδιαφορεί, αν δεν συμβαίνει κάτι χειρότερο. Και ο καταναλωτής παραπλανάται από τις φανταχτερές ετικέτες. Όμως ότι λάμπει δεν είναι χρυσός. Και ότι βαφτίζεται "βιολογικό" δεν είναι κιόλας.
 

Τρόφιμα χωρίς πατρίδα!