Λέξεις // του Δημήτρη Μητρόπουλου
ΕΙΝΑΙ ο Φρανσουά Ολάντ υποψήφιος στις εκλογές της Κυριακής; Οχι. Ετσι όπως μίλησε, όμως, θα ήταν ευτύχημα αν ήταν.
ΣΤΗ γαλλική φιλολογική παράδοση υπάρχει ο όρος «σωστή λέξη». Δύο χρόνια τώρα η Ελλάδα ταλανίζεται όχι μόνο γιατί δεν έχει βρεθεί το σωστό οικονομικό πρόγραμμα. Αλλά και ...
γιατί Ελληνες και ξένοι δεν έχουν βρει σωστές λέξεις για να περιγράψουν το πρόβλημα. Αλλά και για να σηματοδοτήσουν την πολιτική που θα το λύσει.
ΑΝ – και το αν είναι κρίσιμο – η Γερμανία ήθελε να βοηθήσει την Ελλάδα να μείνει στο ευρώ, τότε στο Βερολίνο δεν βρήκαν ποτέ τις σωστές λέξεις. Ούτε για να πείσουν τις αγορές να μη μας έχουν με το κανόνι. Ούτε για να κάνουν τον ελληνικό λαό να αισθανθεί ότι το Μνημόνιο δεν ήταν όργανο τιμωρίας αλλά κλειδί λύσης. Μέρκελ, Σόιμπλε και Σία ύφαναν ένα αφήγημα εθνικής ταπείνωσης που το μόνο που κατάφερε ήταν να τραυματίσει ανεπανόρθωτα τις ελληνικές πολιτικές δυνάμεις, οι οποίες αγωνίστηκαν να βάλουν τη χώρα στον δρόμο της δημοσιονομικής εξυγίανσης.
Ο Γιώργος Παπανδρέου υπήρξε θύμα του Βερολίνου. Πήρε το κόστος πολιτικών που αποδείχθηκαν αναποτελεσματικές. Εμεινε πολιτικά ακάλυπτος όταν προσέφυγε στην ιδέα του δημοψηφίσματος, παρότι φαίνεται πως είχε ενημερώσει την Ανγκελα Μέρκελ, που προτίμησε στις Κάννες να πάει με τα νερά του Νικολά Σαρκοζί. Αντίστοιχα, η επιλογή Σαμαρά να κάνει πίβοτ, όπως στο μπάσκετ, και να βάλει πλάτη στην ψήφιση του δεύτερου Μνημονίου, χάνοντας είκοσι βουλευτές και μέρος του κοινωνικού του ακροατηρίου, δεν στηρίχθηκε σε βάθος από τις αδελφές συντηρητικές δυνάμεις της Ευρώπης.
ΣΤΟ τοπίο αυτό ο Ολάντ είναι η εξαίρεση. Ο γάλλος Πρόεδρος έδωσε την πρώτη του συνέντευξη σε ξένο ΜΜΕ στο ελληνικό Mega. Οπως έλεγε κι ένας άλλος Φρανσουά, ο Μιτεράν, «πολιτική είναι η διαχείριση των συμβόλων». Στη συνέντευξη αυτή, ο Ολάντ μίλησε ανθρώπινα στους έλληνες και πολιτικά για την Ελλάδα. Τοποθέτησε τη Γαλλία κόντρα στις χώρες που θα προτιμούσαν να βγούμε από το ευρώ. Δεν είπε ψέματα. Οι γαλλικές τράπεζες έχουν πληρώσει ακριβότερα από όλες τις ευρωπαϊκές την έκθεσή τους στην Ελλάδα και κράτησαν μέχρι τέλους τα ελληνικά ομόλογα, ενώ οι γερμανικές τα «σκότωσαν» στη δευτερογενή αγορά εδώ και πολύ καιρό.
ΔΥΟ χρόνια τώρα η Ευρώπη είχε ένα πρόβλημα. Δεν είχε ηγεσία. Το βήμα σημειωτόν – και οι μικροπολιτικοί υπολογισμοί του Βερολίνου – υστερούσαν έναντι της κρίσης. Ο Ολάντ έχει το πλεονέκτημα ότι είναι φρεσκοεκλεγμένος Πρόεδρος. Εχει επίσης καθαρότητα στις πεποιθήσεις του. Οχι μόνο για την Ελλάδα. Αλλά για την Ισπανία, την ευρωζώνη και την ανάπτυξη. Δώρο δεν μας έκανε. Το Μνημόνιο πρέπει να τηρηθεί. Αλλά μας έδωσε μια προοπτική και, κυρίως, δήλωσε φίλος. Η Ελλάδα δεν έχει φίλους στη φάση αυτή. Είναι μια χώρα συκοφαντημένη.
ΦΥΣΙΚΑ, στην πολιτική όλα είναι πολιτικά. Η επιτυχία του γάλλου Προέδρου είναι ότι ο ξένος Τύπος εξέλαβε το μήνυμά του ως προειδοποίηση προς τους Ελληνες, ενώ στην Ελλάδα θεωρήθηκε χειρονομία συμπαράστασης. Είναι αυτό που λέγεται στα γαλλικά «tour de force» – ελληνιστί επίδειξη ισχύος. Ομολογουμένως, από την πολιτική ισχύ του Φρανσουά Ολάντ θα κριθούν πολλά τις επόμενες εβδομάδες και τους επόμενους μήνες στην Ευρώ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου