Σάββατο 16 Ιουνίου 2012

Εκδηλώσεις ακραίου λαϊκισμού, στα όρια της αηδίας οι αντιδράσεις στο δημοσίευμα των FT

Λαϊκίστικες ευαισθησίες και διαμαρτυρίες // του Άγγελου Στάγκου
Θύελλα διαμαρτυριών ξεσήκωσε από την πλευρά του ΣΥ.ΡΙΖ.Α και κύμα αγανάκτησης προκάλεσε σε διάφορα μίντια, η ευθεία παρότρυνση των γερμανικών «Φαϊνάνσιαλ Τάϊμς» στους έλληνες ψηφοφόρους να ...


μην ψηφίσουν τον «δημαγωγό» Αλ. Τσίπρα, που τους «βαυκαλίζει με έναν κόσμο που είναι εκτός πραγματικότητας», αλλά έστω και με «βαριά καρδιά» τον Α. Σαμαρά παρ’ όλο που η Νέα Δημοκρατία «άσκησε επί δεκαετίες λάθος πολιτική και είναι συνυπεύθυνη για τη σημερινή μιζέρια».

Οι έξαλλες αντιδράσεις χαρακτηρίζουν το δημοσίευμα ωμή παρέμβαση στα εσωτερικά της χώρας μας, αλλά στην πραγματικότητα οι ίδιες δεν είναι τίποτα περισσότερο από εκδηλώσεις ακραίου λαϊκισμού, στα όρια της αηδίας. 
Είναι τελείως διαφορετικό θέμα κατά πόσο μία εφημερίδα έχει δικαίωμα να εκφράσει τις απόψεις της και να απευθυνθεί στο κοινό ή σε κάποιο κοινό και άλλο κατά πόσο η θέση της είναι πολιτικά σωστή ή λανθασμένη. Ακόμη και η επιλογή του χρόνου που διατυπώνεται μία άποψη μπορεί να κριθεί, αλλά ασφαλώς όχι το δικαίωμα της διατύπωσης μίας άποψης.

Με αυτή την έννοια, γιατί ο Αλ. Τσίπρας έχει δικαίωμα να ευαγγελίζεται την αλλαγή στην Ευρωζώνη, τονίζοντας μάλιστα ότι το πρόγραμμά του αποτελεί την «πυξίδα» που πρέπει να ακολουθήσουν τα κόμμματα της Αριστεράς στην Ευρώπη και αυτό δεν αποτελεί παρέμβαση στα εσωτερικά άλλων χωρών; 
Γιατί έχει δικαίωμα να αποκαλεί «Ολανδρέου» τον Ολάντ και αυτό δεν αποτελεί παρέμβαση στα εσωτερικά της Γαλλίας; 
Γιατί έχει δικαίωμα να απαιτεί από τους εταίρους να διαγράψουν τα διακρατικό χρέος της Ελλάδας, να αναλάβουν ουσιαστικά την «ανάπτυξη» και να προωθεί την αθέτηση των δεσμεύσεων της χώρας και εκείνοι να μην έχουν άποψη για όλα αυτά; 
Γιατί έχει δικαίωμα να εμφανίζει στην κεντρική συγκέντρωσή εκπροσώπους από αριστερά κόμματα και κομματίδια από όλη την υφήλιο και αυτό δεν αποτελεί παρέμβαση στα εσωτερικά μας, με τη δική του αντίληψη; 
Και γιατί τέλος, έχει δικαίωμα ο υπουργός Οικονομικών της Βρετανίας, ο Τζ. Οσμπορν, να συστήνει την αποπομπή της Ελλάδας από την Ευρωζώνη (στην οποία η χώρα του δεν συμμετέχει) και αυτό επίσης να μην αποτελεί παρέμβαση και να μην ανοίγει μύτη στην Αθήνα;

Ιδιαίτερα στη σημερινή Ευρώπη και ακόμη περισσότερο στην αυριανή, που όσοι έχουμε ακόμη λίγο μυαλό, ελπίζουμε ότι θα κάνει μεγάλα και γρήγορα βήματα προς την ενοποίηση, οι αηδιαστικοί λαϊκισμοί αυτού του είδους δείχνουν τάσεις επαρχιωτισμού, ξενοφοβίας και κυρίως αυτοαπομόνωσης. 
Από την άλλη πλευρά, ίσως ήταν λάθος και λειτουργήσει ανάποδα στο θυμικό των ελλήνων ψηφοφόρων η σύσταση των γερμανικών Φαϊνάνσιαλ Ταϊμς». 
Αλλά επειδή η ελληνική αριστερά ειδικά και γενικότερα οι Έλληνες τρέφονται και τρέφουν τη συνωμοσιολογία, θα μπορούσαμε να τους δώσουμε πολύ καλά ανάλογη τροφή. 
Γιατί το συγκεκριμένο δημοσίευμα δεν θα μπορούσε να εκληφθεί ως καλυμμένη ενίσχυση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ώστε να έλθει πρώτο κόμμα και να έχουν πάτημα εκείνοι που το επιθυμούν στη Γερμανία και την Ευρώπη, να οδηγήσουν την Ελλάδα στην έξοδο από την Ευρωζώνη;

Έτσι, για να μη νομίζουν οι του ΣΥ.ΡΙΖ.Α ότι και άλλοι δεν μπορούν να κάνουν... βρώμικες σκέψεις!

Δεν υπάρχουν σχόλια :