Ολοκληρώθηκε η οπερέτα των εσωκομματικών εκλογών της Νέας Δημοκρατίας. Τα όσα τραγελαφικά άκουσα από φίλους που έκαναν το λάθος να διεκδικήσουν την ψήφο των μελών της Νέας Δημοκρατία με έκαναν να χαμογελάσω μιας και σκέφτηκα πως έπραξα ορθά και αποχώρησα από την διαδικασία. Επέλεξα δε, να μην συμμετάσχω ούτε ως ψηφοφόρος όταν διαπίστωσα από πρώτο χέρι τι συμβαίνει σε όποιον κάνει το λάθος να δοκιμάσει να διεκδικήσει την εκλογή του σε κάποια τοπική ή νομαρχιακή επιτροπή. Η οπερέτα έλαβε τέλος αλλά πρέπει στη ΝΔ επιτέλους να το πάρουν απόφαση πως ο κόσμος γυρίζει την πλάτη του οριστικά στο κόμμα και η ......
......κατάσταση είναι πλέον πολύ δύσκολα αναστρέψιμη.
Προσωπικά αποφάσισα να διεκδικήσω την προεδρία της Β4 νομαρχιακής επιτροπής. Στο συνέδριο του 2007 είχα εκλεγεί σύνεδρος από την Νομαρχιακή της Β4 και κατόπιν είχα την χαρά να εκλεγώ μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της ΝΔ ως εκπρόσωπος ουσιαστικά της Β4 μιας και προερχόμουν από αυτή. Παράλληλα ήμουν εγγεγραμμένο μέλος στην Τοπική της Κηφισιάς, είχα συμμετάσχει στις εκλογές και επιπρόσθετα είμαι και δημότης Κηφισιάς.
Με αυτά κατά νου, επισκέφθηκα τα γραφεία της νομαρχιακής την Παρασκευή 15 Μαϊού παρέα με ένα καλό φίλο που συμπτωματικά ήταν και αντιπρόεδρος της Β4 νομαρχιακής της ΝΔ, για να ζητήσω τα αυτονόητα. Μία λίστα των μελών της Νομαρχιακής Συνέλευσης ώστε να συλλέξω τις απαραίτητες υπογραφές για την υποψηφιότητα μου. Εκεί διαπίστωσα κατόπιν ενημερώσεως από την γραμματέα της ΝΟΔΕ πως δεν υπάρχει η ΝΟΣ, γιατί την έφτιαξαν εκ νέου. Μετά από πιέσεις είδα τελικά την ΝΟΣ στην οποία συμπτωματικά έλειπε το όνομα μου. Λογικό θα πει κανείς, μέλος της ΚΕ προερχόμενο από τη νομαρχιακή τι δουλειά έχει στη ΝΟΣ…
Ακολούθησαν όμως και άλλα ευτράπελα που με οδήγησαν στην απόφαση να μην συμμετάσχω στις εκλογές μιας και δεν είχα λόγο να εξευτελίζω εαυτόν και αλλήλους σε μία διαδικασία που ήταν προαποφασισμένη. Επίσης διαπίστωσα πως σε πολλούς άλλους καλούς φίλους είχαν συμβεί αντίστοιχα περιστατικά που συμπτωματικά είχαν ένα κοινό παρανομαστή. Κανείς δεν είχε υποστηρίξει σθεναρά την υποψηφιότητα του Αντώνη Σαμαρά. Δεν ξέρω αν ήταν σύμπτωση και αυτό αλλά δεν πειράζει.
Τα παραπάνω σκεφτόμουν όσο έβλεπα τα πανηγύρια της Ρηγίλλης για την συμμετοχή 330.000 μελών στην διαδικασία και διάβαζα την καταγγελία του καλού φίλου Ιωάννη Μοίρα ενώ γνώριζα από επαφή με φίλους πως η συμμετοχή ήταν ιδιαιτέρως ισχνή. Δεν ξέρω αν στην Ρηγίλλης συνειδητοποιούν πως το κόμμα δεν ανοίγει με πανηγύρια και δηλώσεις αλλά με πράξεις, επίσης δεν ξέρω αν κατάφεραν να αναγνώσουν με ακρίβεια την ιδιαιτέρως διαφωτιστική δημοσκόπηση της Καθημερινής της Κυριακής.
Αντιλαμβάνομαι πως το πιο πιθανό είναι το παρεάκι που αυτή την περίοδο διοικεί την Ρηγίλλης να στάθηκε κατά κύριο λόγο, στο γεγονός πως η πλειοψηφία φαίνεται να επιδοκιμάζει την διαγραφή της Ντόρας Μπακογιάννη. Όμως η δημοσκόπηση αυτή είναι στη πραγματικότητα το τελευταίο καμπανάκι προς την Ρηγίλλης. Η πλειοψηφία των Νεοδημοκρατών δηλώνει απογοητευμένη από την πορεία που έχει πάρει το κόμμα. Αυτή του στείρου λαϊκισμού, με το κυνήγι μαγισσών και τον ανένδοτο απέναντι σε όσους δεν στήριξαν την υποψηφιότητα του Αντώνη Σαμαρά. Η εγωκεντρική στάση και οι λεκτικές ακρότητες δεν είναι πολιτικός λόγος μεγάλου κόμματος κυρίως επειδή δεν νοείται ο λόγος να περιλαμβάνει το “εγώ” περισσότερες φορές από το “εμείς”.
Δεν ξέρω αν έχουν εξηγήσει στον Αντώνη Σαμαρά πως δεν χαίρει της δημοτικότητας που ο ίδιος φαντάζεται. Πολλώ δε μάλλον πως η εκλογή του δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση δικαίωση των επιλογών του, το 1993 και το 1995. Οφείλει επιτέλους να κατανοήσει πως κλήθηκε να ηγηθεί ενός μεγάλου κόμματος που το βλέμμα του είναι στην εξουσία. Ενός κόμματος που χτίστηκε πάνω στο ευρωπαϊκό όραμα του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Ένα κόμμα με φιλελεύθερες ρίζες που στηρίχθηκε πάνω στις υπεύθυνες Εθνικές επιλογές όταν γύρω του βροντούσαν τα κανόνια της ψευτοαντίδρασης. Ο Αντώνης Σαμαράς επιλέγει να απαρνηθεί τον ιστορικό ρόλο της ΝΔ και για αυτό τα ποσοστά της συρρικνώνονται και τα στελέχη της φυλλορροούν και θα συνεχίσουν να το αποχωρούν όσο βλέπουν την Νέα Δημοκρατία να ολισθαίνει στο λαϊκισμό και να απαρνείται την ιστορία της.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου