Οι ευθύνες των κ.κ. Σαμαρά και Παπανδρέου

Η εγχώρια πολιτική τάξη, παρά τα όσα δραματικά συνέβησαν το τελευταίο διάστημα, συνεχίζει να κινείται με τα παλαιά μέτρα. 
Επικοινωνεί και δεν δρα, αναγορεύει σε μείζονα τα ελάσσονα,για τη θέση και την παρουσία της παλεύει κυρίως.
Τα τρία συνεργαζόμενα κόμματα οδηγήθηκαν εξ ανάγκης στην λύση Παπαδήμου, αλλά δεν έχουν ακόμη συμφιλιωθεί με 



το έργο και τις ανάγκες της. Κωλυσιεργούν συνεχώς, θέτουν εμπόδια και έφθασαν να αναγορεύσουν σε μείζον εθνικό θέμα την καταβολή της έκτης δόσης του προηγούμενου δανείου!

Ο κ. Σαμαράς κάνει πως δεν καταλαβαίνει. Λέει ότι δεν χρειάζεται η υπογραφή του, όταν άπαντες γνωρίζουν ότι ζητείται η μακροπρόθεσμη δέσμευσή του για τα καινούργια 80 δισ. ευρώ που θα λάβει η χώρα για να καλυφθεί χρηματοδοτικά μέχρι το 2015 και όχι απλώς για τα 8 δισ.ευρώ που είναι απαραίτητα για την επιβίωσή της μέχρι το τέλος του 2011. Και προτιμά να φέρει τη χώρα ξανά προ τεραστίου αδιεξόδου προβάλλοντας το έλασσον, ενώ γνωρίζει ποιο είναι το μείζον και πόσο σημαντικό είναι.

Δεν αντιλαμβάνεται ότι χάνεται χρόνος, ότι προσθέτει καχυποψία στους χειριστές του ελληνικού προβλήματος, ότι χωρίς την δική του δέσμευση ούτε δόση, ούτε δανειακή σύμβαση, ούτε συμμετοχή των ιδιωτών στη ρύθμιση των ελληνικών χρεών θα υπάρξουν. Και η χώρα θα διολισθήσει στην άτακτη πτώχευση και στην απόλυτη κατάρρευση. Ευλόγως λοιπόν διερωτάται κανείς γιατί τότε δέχθηκε την κυβέρνηση Παπαδήμου, η οποία συγκροτήθηκε ακριβώς για να αποτρέψει όλα τα παραπάνω.

Την ίδια στιγμή ο κ. Παπανδρέου, αφού έκανε ό,τι έκανε, αφού ξόδεψε ό,τι είχε και δεν είχε και έφερε τη χώρα εδώ που την έφερε συνεχίζει κι αυτός να «παίζει» με το κόμμα του, χωρίς να αντιλαμβάνεται τι λένε και τι σκέπτονται οι πολίτες γι' αυτόν. Περιχαρακωμένος από αυλοκόλακες αυταπατάται ότι δύναται ακόμη να παίζει παιγνίδια εξουσίας και έτσι στον ένα υπουργό να λέει πως είναι έτοιμος να αποχωρήσει, στον άλλον πως δεν έχει ακόμη αποφασίσει και στον τρίτο ότι θα παραμείνει να φέρει τον σοσιαλισμό.

Και οι δύο, ο καθένας με τον τρόπο του, συμπεριφέρονται ωσάν να μην έχουν συνείδηση των κινδύνων που απειλούν τη χώρα. Αυτή την ώρα δεν υπάρχουν περιθώρια για παιγνίδια. Έκαναν μια επιλογή και οφείλουν να την υπηρετήσουν, διευκολύνοντας και όχι εμποδίζοντας τον νέο πρωθυπουργό και την κυβέρνηση που εκείνοι όρισαν. Αν επιμείνουν στα παίγνια εξουσίας σαν εκείνα που έπαιξαν εκείνες τις απίθανες μέρες που αναζητούσαν λύση στο πολιτικό πρόβλημα της χώρας, θα φέρουν βαρύτατη ευθύνη για όσα θα ακολουθήσουν. Και ας μην αμφιβάλλουν ότι η ελληνική κοινωνία θα είναι πολύ σκληρή μαζί τους.

Αντώνης Καρακούσης / / στο ΒΗΜΑ