Ετσι λοιπόν στην Ελλάδα, παρατηρεί ο επιστολογράφος:
«α) Ο ανταγωνισμός αυξάνει τις τιμές ενώ ο ..........
.......... περιορισμός του τις μειώνει.
β) Το κάπνισμα είναι κοινωνικό αγαθό και οι μη καπνίζοντες έχουν υποχρέωση να καπνίζουν παθητικά γιατί αλλιώς θα κλείσουν μπουζουξίδικα και άλλα ιδρύματα.
γ) Το εκπαιδευτικό σύστημα υπάρχει για να δίνει εργασία σε εκπαιδευτικούς και όχι για να εκπαιδεύει.
δ) Το κράτος υπάρχει για να δίνει δουλειά σε δημοσίους υπαλλήλους και όχι για να εξυπηρετεί πολίτες.
ε) Οι βουλευτές υπάρχουν για να ελέγχονται από την κυβέρνηση και όχι για να την ελέγχουν. Υπάρχουν και άλλες ωραίες και απόλυτα φυσιολογικές αντιλήψεις, οι οποίες μας κατέστησαν πράγματι μια ανοικονόμητη μαύρη τρύπα... Τουλάχιστον στο επίπεδο αυτό καταφέραμε να εφαρμόσουμε την κβαντομηχανική στον μεγάκοσμο... Μας αξίζει λοιπόν τουλάχιστον ένα βραβείο Νομπέλ Φυσικής ανά κάτοικο για να μη βγει ψεύτης και ο πρόεδρος της Βουλής».
Να προσθέσουμε, λοιπόν, ότι στον «ορίζοντα γεγονότων» που λέγεται Ελλάς, οι τηλεαστέρες των καναλιών αναρωτιούνται γιατί δεν περικόπτονται περισσότερο οι δαπάνες του κράτους και γιατί δεν υπάρχει μεγαλύτερη ρευστότητα στην αγορά. Ολοι ζητούν να περικοπούν οι σπατάλες του κράτους, αλλά κάθε μεμονωμένη περικοπή είναι ανάλγητος νεοφιλελευθερισμός. Οι εφοριακοί διαμαρτύρονται με πορείες στους δρόμους κατά της φοροδιαφυγής. Το ΚΚΕ δίνει μάχες κατά των απολύσεων και ταυτοχρόνως απολύει από τις επιχειρήσεις του. Το κοινωνικό έργο κάποιων επαγγελματιών είναι τόσο πολύτιμο, που φορτηγατζήδες, φαρμακοποιοί, συμβολαιογράφοι και λοιποί δίνουν μάχες να μην το παράγουν κι άλλοι. Τα πανεπιστήμια οφείλουν να μην έχουν καμία σχέση με την αγορά, αλλά οι απόφοιτοί τους να απορροφώνται αμέσως από την αγορά. Η αξιολόγηση θα δημιουργήσει χειρότερα πανεπιστήμια.
Οπότε και το Νομπέλ μάλλον λίγο μας πέφτει. Αν υπάρχουν κι άλλοι πολιτισμοί εκεί έξω, μάλλον πάμε για διαγαλαξιακό βραβείο Φυσικής...
/ / Tου Πασχου Mανδραβελη / /
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου