Το κατάντημα του προέδρου Ζιγδαντώνη δεν έχει προηγούμενο. Τουλάχιστον το 1993 είχε κάποιο κύρος... Πώς να το κάνουμε, για να ρίξεις μια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση, να αποστατήσεις από την παράταξή σου και να τραβήξεις το δικό σου δρόμο, θέλει και κάποια κότσια... Έστω και σαν Προδότη και Αποστάτη σε υπολογίζουν... Σε βρίζουν, σε καταριούνται, σού πετάνε και καμιά... βίδα στο ξεροκέφαλο! Ξέρει από βίδες ο Σφουγγάρης... Οι Νεοδημοκράτες (οι αληθινοί) τον είχαν... περιποιηθεί δεόντως τότε...
Σήμερα, ο κακομοίρης δεν ξέρει πού πατά και πού βρίσκεται. Παρέλαβε ένα...
βαριά ασθενή του 33% και τον οδηγεί ενδόξως στον... ενταφιασμό του 19, 20, άντε βάλε 21%, για να είμαστε απλόχεροι! Τέτοια κατορθώματα το εκλεκτό παιδί των νταβατζήδων! Που κάποτε του πλήρωναν τα ενοίκια για τα γραφεία της «Άνοιξης» και τώρα τον κοιτούν με αποστροφή και αποδοκιμασία! Και αυτός νομίζει, ότι τον θαυμάζουν!
βαριά ασθενή του 33% και τον οδηγεί ενδόξως στον... ενταφιασμό του 19, 20, άντε βάλε 21%, για να είμαστε απλόχεροι! Τέτοια κατορθώματα το εκλεκτό παιδί των νταβατζήδων! Που κάποτε του πλήρωναν τα ενοίκια για τα γραφεία της «Άνοιξης» και τώρα τον κοιτούν με αποστροφή και αποδοκιμασία! Και αυτός νομίζει, ότι τον θαυμάζουν!
Αυτά κάνουν, Αντώνη μου, οι κακές συναναστροφές με τους κομπλεξικούς θεωρητικούς των Παιγνίων και του Χάους! Σε καταντούν... παίγνιο και σε οδηγούν στο χάος της πολιτικής αφασίας. Καλά κρασιά και... περαστικά σου!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου