Ο Μητσοτάκης δεν έχει μόνο τον αέρα του ιστορικά δικαιωμένου πολιτικού, αφού σήμερα όλοι -αριστεροί και δεξιοί- αναγκάζονται να παραδεχθούν όσα εκείνος λέει σταθερά και αταλάντευτα εδώ και δεκαετίες… Έχει και το προνόμιο να είναι ο... μόνος ιστορικός Ηγέτης της Νέας Δημοκρατίας που την κράτησε ψηλά, ακόμη και στις δύσκολες στιγμές της ήττας. Για τους εκλογικούς θριάμβους της περιόδου 1989-1990 απέναντι στο «λαοπρόβλητο» Ανδρέα Παπανδρέου είναι περιττό να μιλήσουμε. Το 48% του 1990 παρέμεινε άπιαστο όνειρο ακόμη και για τον Κώστα Καραμανλή, που το 2004 είχε όλες τις προϋποθέσεις για ένα πραγματικό εκλογικό θρίαμβο. Περιορίστηκε όμως σε μια θνησιγενή «πύρρειο» νίκη, με ποσοστά πολύ χαμηλότερα εκείνων που είχε πετύχει ο Μητσοτάκης. Ο τελευταίος μάλιστα απέναντι σε ένα πολιτικά πανίσχυρο αντίπαλο και με το ΠΑΣΟΚ να έχει μόλις 8 χρόνια στην εξουσία (και όχι 20 όπως όταν ήλθε ο Καραμανλής)...
Εκεί που πραγματικά καταδεικνύεται το ανυπέρβλητο πολιτικό μεγαλείο του Ψηλού είναι στις… ήττες της ΝΔ. Παρά το γεγονός ότι πολεμήθηκε λυσσαλέα από τη διαπλοκή, τους νταβατζήδες, το σύστημα ΠΑΣΟΚ και -κυρίως- την εσωκομματική «λαϊκοδεξιά» αντιπολίτευση, κράτησε τη ΝΔ στις εκλογές του 1993 σε υψηλότατο και αξιοπρεπές ποσοστό: 39,30%! Και με τον αποστάτη Σαμαρά και την ΠΟΛ.ΑΝ. να έχουν συγκεντρώσει το 4,88%...
Τι είχε συμβεί όμως το 1981 επί «λαϊκοδεξιάς» ηγεσίας Γεωργίου Ράλλη (ουσιαστικά Κων/νου Καραμανλή); Δεινή ήττα με 35,88%! Τι έγινε, ακόμη χειρότερα, επί Καραμανλή του νεώτερου, μόλις τον περασμένο Οκτώβριο; Ιστορική συντριβή και διασυρμός με 33,48%!!!
Συμπέρασμα: Είναι απολύτως κατανοητό γιατί μισούν τόσο θανάσιμα το Μητσοτάκη τα μεγαλοστελέχη της «Λαϊκής Δεξιάς» και τα φαντάσματα της σαμαρικής Νεοδεξιάς. Δεν είναι όμως καθόλου αποδεκτό από την πλατιά βάση της Νέας Δημοκρατίας που και μνήμη έχει και κρίση, για να ξεχωρίζει ποιοι την ανέβασαν ψηλά και ποιοι την καταβαράθρωσαν…
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου