Τετάρτη 20 Ιουνίου 2012

Ο δρόμος επιστροφής στον σκληρό πυρήνα της Ε.Ε.

Ο σχηματισμός κυβέρνησης είναι μόνο το πρώτο βήμα, μια απολύτως αναγκαία αλλά μη επαρκής συνθήκη για τη διάσωση και ανάταξη της χώρας. Για την οριστική έξοδο από την κρίση απαιτείται μια εθνική προσπάθεια, που θα είναι ...


αναμφίβολα επώδυνη και μακροχρόνια. 
Απαραίτητο θα ήταν ένα ελάχιστο κοινωνικής και πολιτικής συναίνεσης που θα πρέπει να στηριχτεί σε ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο. Αλλά ταυτόχρονα απαιτείται μια διαδικασία επανεκκίνησης/επανατοποθέτησης των σχέσεών μας με τους Ευρωπαίους εταίρους. 
Οι δύο αυτές διαδικασίες πρέπει να είναι ταυτόχρονες, αφού είναι υποχρεωτικά αλληλοσυνδεόμενες και αλληλοεπηρεαζόμενες. Αυτή η προσπάθεια επιστροφής στον σκληρό πυρήνα της Ευρώπης θα πρέπει να στηρίζεται σε μια ξεκάθαρη τοποθέτηση, αλλά και έμπρακτη απόδειξη, ότι οι Ελληνες σεβόμαστε και την υπογραφή μας και τις υποχρεώσεις μας. 

Αυτό δεν σημαίνει, όμως, ότι αν κάποιο τμήμα του σχεδίου διάσωσης έχει αποδειχθεί αναποτελεσματικό ή ακόμη και αντιπαραγωγικό, δεν μπορεί να αλλάξει με αμοιβαία συμφωνία. Εξάλλου, εφόσον η Ελλάδα μπορέσει να μετατρέψει τον σημερινό φαύλο κύκλο λιτότητας - βαθύτερης ύφεσης σε «ενάρετο κύκλο» μεταρρυθμίσεων - ανάπτυξης, θα πρέπει να μπορεί να ελπίζει σε προσαρμοστικές χειρονομίες των εταίρων της. 
Από την άλλη πλευρά, θα ήταν εξαιρετικά χρήσιμη μια πιο ειλικρινής τοποθέτηση της γερμανικής πολιτικής ηγεσίας σχετικά με τα πραγματικά δεδομένα, τα αίτια και τις συνέπειες της ευρωπαϊκής κρίσης.

Η Ελλάδα θα πρέπει να εμφανιστεί στα διεθνή ΜΜΕ και για θετικούς λόγους. Θα προκαλούσε ιδιαίτερα θετικές εντυπώσεις και θα ενίσχυε την προσπάθεια ανάκτησης της χαμένης αξιοπιστίας της χώρας η άμεση ανακοίνωση ενός πακέτου μεταρρυθμίσεων που (ενδεικτικά) θα περιελάμβανε και τα ακόλουθα: 
1) Μείωση αριθμού βουλευτών στους 200. 
2) Ριζική αλλαγή στον νόμο περί ευθύνης υπουργών και ουσιαστικό έλεγχο «πόθεν έσχες» για όσους έχουν υπάρξει υπουργοί από το 1974 έως σήμερα. 
3) Πολιτικούς και συνδικαλιστές δύο θητειών και δικαίωμα επαναδραστηριοποίησης έπειτα από 2 τετραετίες. 
4) Θεσμοθέτηση μονίμων υφυπουργών που θα προέρχονται από τον χώρο της δημόσιας διοίκησης. 
5) Δέσμευση ότι θα υιοθετηθούν άμεσα βέλτιστες πρακτικές από άλλες ευρωπαϊκές χώρες στον τομέα της δημόσιας διοίκησης. 
Ιδανικά αυτή η προσπάθεια θα πρέπει να συνοδεύεται από μια έξυπνη -και χαμηλού κόστους- διαφημιστική εκστρατεία που θα απευθύνεται στην κοινή γνώμη επιλεγμένων ευρωπαϊκών χωρών. 
Σε θέματα εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας χρειάζεται να τακτοποιήσουμε τα του οίκου μας στο μεταναστευτικό, με άμεση αξιοποίηση των διατιθέμενων ευρωπαϊκών πόρων για κέντρα υποδοχής, διευκόλυνση επαναπροώθησης μεταναστών και εφαρμογή των κανονισμών περί ασύλου. 
Στη συνέχεια να θέσουμε επισήμως, και σε συνεργασία με άλλες χώρες υποδοχής, αίτημα για αλλαγή του Κανονισμού Δουβλίνο ΙΙ και ισχυρότερες πιέσεις της Ε.Ε. προς την Τουρκία.
 Οσον αφορά τον γεωστρατηγικό ρόλο της Ελλάδας, χρειάζονται πρωτοβουλίες και κινητικότητα τόσο προς τα Βαλκάνια, όσο και προς τη Μεσόγειο/Μέση Ανατολή, αλλά και μεγαλύτερη δραστηριοποίηση στον χώρο της ενέργειας. 
Αλλά και εντός της Ε.Ε., συμμετοχή, ιδέες και προτάσεις σε όλα τα επίπεδα με στόχο την (επαν)εδραίωση της αίσθησης ότι ανήκουμε στην Ευρώπη.

// Καθημερινή // 

Δεν υπάρχουν σχόλια :