Το ξέρετε ήδη γιατί κυκλοφόρησε κατά κόρον στα ενημερωτικά ιστολόγια. 30 «Αριστεριστές» του ΣΥΡΙΖΑ εισέβαλλαν, λίγο μετά τις 10, σε καφέ του Παγκρατίου, όπου ...
βρίσκονταν σε εξέλιξη συγκέντρωση βουλευτών του ΠΑΣΟΚ που συζητούσαν για τις εσωκομματικές εξελίξεις στο «Σοσιαλιστικό Κίνημα»! Επεβλήθη για άλλη μια φορά το δίκιο του εργάτη! Η χαρά των δεξιών φυλλάδων που είδαν από πίσω οργανωμένη κίνηση πολιτών κατά της δοτής κυβέρνησης Παπαδήμου!
βρίσκονταν σε εξέλιξη συγκέντρωση βουλευτών του ΠΑΣΟΚ που συζητούσαν για τις εσωκομματικές εξελίξεις στο «Σοσιαλιστικό Κίνημα»! Επεβλήθη για άλλη μια φορά το δίκιο του εργάτη! Η χαρά των δεξιών φυλλάδων που είδαν από πίσω οργανωμένη κίνηση πολιτών κατά της δοτής κυβέρνησης Παπαδήμου!
Το πρόβλημα στο ΠΑΣΟΚ είναι η ηγεσία του που προβλέπεται να μείνει ακέφαλη, εάν και εφόσον ο Παπανδρέου παραιτηθεί, κανείς δεν ξέρει, μια και ο Γιώργος αισθάνεται επίσης «Σωτήρας» τελευταία. Στις καφέ συσκέψεις του ΠΑΣΟΚ ή στα κατ’ οίκον γεύματα πρωταγωνιστούν κάποιοι που θεωρούνται κατεξοχήν υπεύθυνοι για την κρίση που βιώνει ο τόπος. Και δεν μιλάμε για τα ελλείμματα και τα δάνεια (αυτά ήταν αποτέλεσμα δικομματικής διαφθοράς, ψηφοθηρίας και διαπλοκής) αλλά για το πρότυπο πολιτικής συμπεριφοράς που επέλεξαν και ευθύνεται για την κρίση αξιών σε ολόκληρη την κοινωνία.
Η ελληνική κοινωνία αδιαφορεί για την αγωνία του ΠΑΣΟΚ να καταλάβει τι πρόκειται να γίνει. Μόνο ένας κομματικός μηχανισμός χωρίς ιδιαίτερη ιδεολογική ταυτότητα και μόνο συνάθροιση κεκτημένων-ατομικών συμφερόντων ενδιαφέρεται για τη συνέχεια του κόμματος που ίδρυσε ο Α. Παπανδρέου. Ένα κόμμα νεκρό και κυρίως υπεύθυνο για την χαμηλή ποιότητα της πολιτικής ζωής του τόπου.
Ένας Τζουμάκας ή ένας Χρυσοχοΐδης θα άξιζαν ως ηγέτες ενός τέτοιου κινήματος. Θα ήταν η φυσική κατάληξη ενός διεφθαρμένου οικοδομήματος, που στηρίχτηκε αποκλειστικά και μόνο στον λαϊκισμό και την ανεύθυνη παροχολογία. Τα μέλη του συνέδεε πάντα το ατομικό συμφέρον και το βόλεμα. Γι’ αυτό και παρουσιάζει διαρκώς μια εκπληκτική ικανότητα προσαρμογής, κάθε φορά που αντιμετώπιζε κίνδυνο διάσπασης ή εκλογικής συντριβής.
Η μεγαλύτερη προσφορά που θα μπορούσε να προσφέρει ο Παπανδρέου θα ήταν η διάλυση αυτού του κόμματος που διαμόρφωσε την εποχή της Μεταπολίτευσης και δημιούργησε τους ψηφοφόρους – πελάτες. Οι ίδιοι «πελάτες» αισθάνονται σήμερα την μεγαλύτερη ανασφάλεια, μπροστά στις εξελίξεις που έρχονται.
Τελικά ενδιαφέρουν ελάχιστες «προοδευτικές» και γραφειοκρατικές δυνάμεις τις εσωτερικές εξελίξεις σε αυτό το ιδιόμορφο πολυσυλλεκτικό κόμμα που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου και έκλεισε τον κύκλο του!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου