H Ντόρα Μπακογιάννη στο politicsgr:"Οι γυναίκες οφείλουμε να τολμήσουμε, κάναμε πολύ καιρό πίσω"

H Πρόεδρος τη Δημοκρατικής Συμμαχίας σε μία αποκλειστική συνέντευξη στο Politicsgr. Μία Ντόρα Μπακογιάννη απελευθερωμένη από την κομματική πειθαρχία που μιλάει για την Αθήνα και για την ελπίδα να σωθεί αυτή η πόλη αρκεί κάποιος να νοιαστεί ουσιαστικά. Εκφράζεται με θλίψη για τη Νέα Δημοκρατία που δεν ...

αναγνωρίζει πια αλλά και όσους μιλούν χωρίς νομιμοποίηση εξ ονόματος του κόμματος. Τα βάζει με τις συντεχνίες και τα μικρομάγαζα και ασκεί κριτική στην Δημοκρατική Αριστερά που δεν τολμά αρκετά. Τέλος, παραδέχεται τις δυσκολίες του να είσαι γυναίκα στην πολιτική και στέλνει αισιόδοξο μήνυμα: Γυναίκες τολμήστε!

Έχετε υπάρξει Δήμαρχος Αθηναίων στην πιο ωραία εποχή της πόλης μας. Σήμερα βρισκόμαστε στη χειρότερή της. Πώς βλέπετε την κατάσταση και σε ποιους καταλογίζετε ευθύνες;

Η κατάσταση είναι απελπιστική. Εγώ κόντρα σε πολλούς επιμένω ότι η Αθήνα είναι μια ωραία πόλη. Όταν ήμουν δήμαρχος, είχαμε αποφασίσει να αναδείξουμε την δυτική πλευρά της Ακρόπολης. Έγιναν οι αναπλάσεις στον Ελαιώνα, είχαμε εντάξει την Αγίας Άννας και θα γινόταν ένα καινούργιο στέκι. Όπως νέο πολιτιστικό στέκι θέλαμε να γίνει το Μεταξουργείο. Κάτι σαν την  Μοντμάρτρ. Σχέδια πολλά, όνειρα πολλά… Και καταλήξαμε σε μία Αθήνα που σήμερα είναι μη βιώσιμη από το Σύνταγμα και κάτω σχεδόν. Μία Αθήνα στην οποία το πρώτο θέμα είναι η ασφάλεια πλέον, οι άνθρωποι δεν βγαίνουν από τα σπίτια τους και η οργή είναι διάχυτη. Πιστεύω ότι έχουν πάρα πολύ μεγάλες ευθύνες όλοι. Κανείς δεν έκανε αυτά που έπρεπε να κάνει –κανένα από τα σχέδια των τριών: Δημοτική αρχή, Αστυνομία, Υπουργείο Εσωτερικών δεν εφαρμόστηκε. Κανένα. Δεν είναι ότι δεν υπάρχουν, αλλά ότι δεν εφαρμόστηκαν. Δεν εφαρμόστηκε το σχέδιο μεταφοράς παρανόμων μεταναστών που είναι το πρώτο. Μίλαγα σήμερα με τον Γ. Αμυρά και μου έλεγε ότι όλοι οι αφρικανοί που βλέπει στο δρόμο του λένε ότι θέλουν να επιστρέψουν πίσω στη χώρα τους. Υπάρχει πρόγραμμα επαναπατρισμού χρηματοδοτούμενο από την Ευρώπη και δεν το κινεί κανείς σήμερα. Και όπως καταλαβαίνετε εκεί σηκώνει κανείς τα χέρια του ψηλά. Δεν ασχολούνται. Είναι στο πλαίσιο του ζαμανφουτισμού, της αδράνειας, του δεν νοιάζομαι. Αν λοιπόν κανείς θελήσει να νοιαστεί υπάρχουν λύσεις. Όπως οι μικρές υπαίθριες αγορές που είχαμε σχεδιάσει όπου οι άνθρωποι νόμιμα θα μπορούν να πουλάνε διάφορα προϊόντα. Αν δεν νοιάζεσαι στην πολιτική, δεν υπάρχει καμία ελπίδα.

Η Δημοκρατική Συμμαχία έγινε πρόσφατα μέλος του Ευρωπαϊκού Φιλελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος . Που τοποθετείτε το κόμμα σας ιδεολογικά; Ποιοι είναι οι δυνητικοί ψηφοφόροι σας;

Δυνητικοί ψηφοφόροι μας είναι οι δημιουργικοί Έλληνες. Οι άνθρωποι που είναι αποφασισμένοι να μην το βάλουν κάτω. Οι άνθρωποι που πιστεύουν στις δικές τους δυνάμεις, που έχουν καταλάβει ότι το κρατικοδίαιτο μοντέλο ανάπτυξης έχει πεθάνει οριστικά. Ότι αυτό ήταν η αιτία της κακοδαιμονίας σε αυτή τη χώρα, αυτό που δεν επέτρεπε σε κανέναν να δημιουργήσει. Είχα πει κάποια στιγμή στην Αυστραλιανή τηλεόραση ότι δεν είναι το DNA των Ελλήνων προβληματικό αλλά το σύστημα. Το οποίο σύστημα, εμείς το υπηρετήσαμε. Προσπαθήσαμε ίσως κάποιοι με ήπιο τρόπο να το αλλάξουμε. Σήμερα όμως το σύστημα αυτό θέλει κανονική ανατροπή. Δεν έχουμε περιθώρια ούτε χρόνου, ούτε χρημάτων πλέον.

Στην Ελλάδα πάντα δύσκολα περπατούσαν τα μικρά κόμματα. Μιλάμε για την πτώση του δικομματισμού, την έλλειψη κουλτούρας συνεργασίας κ.ά. Μήπως πρέπει να αλλάξει και το εκλογικό σύστημα τελικά;

Προσωπικά, είχα πάντοτε την αντίληψη της συνεργασίας για έναν πολύ απλό λόγο. Ήμουν παιδί της χούντας και έζησα κατά τη διάρκεια της δικτατορίας τη συνεργασία όλων των δημοκρατικών δυνάμεων από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή μέχρι τον Κώστα Λουλέ,για ένα κοινό στόχο. Δεν μπορώ λοιπόν να δεχτώ ότι σήμερα που μιλάμε για την μεγαλύτερη καταστροφή της χώρας και που αφορά τις επόμενες γενιές, κάτι τέτοιο δεν μπορεί να είναι εφικτό. Θα σας πω την εμπειρία μου ως Δήμαρχος Αθηναίων. Πάνω από 90% των αποφάσεων ήταν ομόφωνες γιατί είχαμε τους Ολυμπιακούς Αγώνες και κάναμε μία μείζονα  κοινή προσπάθεια. Ε αυτό δεν μπορεί παρά να επαναληφθεί και τώρα. Βεβαίως η αλλαγή του εκλογικού νόμου θα διευκόλυνε προς αυτήν την κατεύθυνση. Αλλά και με αυτόν τον νόμο, ο ελληνικός λαός θα βάλει μέσα στη Βουλή κόμματα των οποίων ξέρει την ταυτότητα και τη φωνή και δεν θα δώσει απόλυτες πλειοψηφίες γιατί ξέρει ότι αυτές θα λειτουργήσουν αλαζονικά και πολωτικά. Θα επιβάλει λοιπόν τη συνεργασία που σήμερα οι αρχηγοί των κομμάτων προσπαθούν να αποφύγουν.

Γιατί η Δημοκρατική Συμμαχία δεν βλέπει τα ποσοστά της να ανεβαίνουν; Που βρίσκεται σήμερα η υγιής δημοκρατική κεντροδεξιά;

Νομίζω ότι σήμερα δεν μπορούμε να κρίνουμε καθόλου τι θα κάνει ο κόσμος. Είμαστε σε μία περίοδο που ακόμα και οι ίδιοι οι δημοσκόποι δηλώνουν ότι δεν εμπιστεύονται καμία δημοσκόπηση. Όσο για τη Δημοκρατική Συμμαχία, πιστεύω ότι ένας αρκετά μεγάλος αριθμός ανθρώπων σήμερα μας ακούει, θέλει να μας εμπιστευτεί και περιμένει να βεβαιωθεί ότι θα είμαστε αυτό που λέμε. Εμείς απευθυνόμαστε στο δύσκολο ψηφοφόρο. Όταν δεν διαλέγεις το δρόμο του λαϊκισμού και της δημαγωγίας, αλλά το δρόμο της πειθούς, το εγχείρημα  δεν είναι εύκολο. Το κάνουμε συνειδητά. Θα συνεχίσουμε παρουσιάζοντας τις συγκεκριμένες θέσεις, που είναι σαφείς και τεκμηριωμένες εκφράζοντας την φωνή της κοινής λογικής και της κεντροδεξιάς – αλλά με το βάρος στο κεντρώο – θα πείσουμε. Θέλουμε τη συνεργασία, δεν έχουμε όμως την αλαζονεία του «ξερόλα», είμαστε έτοιμοι να ακούσουμε.

Πρόσφατα καλωσορίσατε τον κ. Σαμαρά στον κόσμο της λογικής. Διαπιστώνουμε ότι έχετε αρχίσει και αφήνετε κάποια παράθυρα ανοιχτά σε υπό όρους συνεργασία με τη ΝΔ.

Είχα πει από την πρώτη στιγμή ότι οι συνεργασίες θα επιβληθούν από το λαό. Αυτό σημαίνει ότι δεν προσέρχομαι σε καμία συνεργασία λέγοντας ότι αρνούμαι να συνεργαστώ με τον άλφα ή τον βήτα. Ταυτόχρονα δεν μπορώ να παραγνωρίσω ότι ο κ. Σαμαράς προχώρησε σε μια πολύ μεγάλη «τούμπα» και έτσι  από την δική μου διαγραφή επειδή ψήφισα το μνημόνιο, στην δική του υπογραφή  στην έκτη δόση και σε όλες τις εκδοχές  του μνημονίου μέσω της έγκρισης του προϋπολογισμού του 2012 που στηρίζεται στο μεσοπρόθεσμο. Ο πολιτικός έχει την υποχρέωση να προβλέπει. Εγώ γιατί ανέλαβα την ευθύνη μου και βρέθηκα εκτός ΝΔ; Είχα κανένα κέφι να είμαι δακτυλοδεικτούμενη και μόνη μου; Το έκανα γιατί έβλεπα ότι η χώρα μου αντιμετωπίζει ένα τσουνάμι. Τελικά, περάσαμε δύο χρόνια ΠΑΣΟΚ, δύο χρόνια απόλυτης αδράνειας και διαρθρωτικές αλλαγές μηδέν.

Η αντιμετώπιση της κρίσης δεν είναι κομματικό θέμα. Ποτέ δεν δέχτηκα από κανέναν ότι μπορεί να έχει μεγαλύτερη κοινωνική ευαισθησία από ότι έχω εγώ. Ας έρθουν όλοι όσοι τα λένε αυτά να κατέβουν κάτω όπως κατέβαινα ως Δήμαρχος να δουν πως ζουν οι μετανάστες, οι άνθρωποι που είναι στο περιθώριο της κοινωνίας. Φυσικά και από τη μεριά μου δεν αρνούμαι σε κανέναν ότι έχει την ίδια κοινωνική ευαισθησία με εμένα. Έχω το θάρρος να πω ότι δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις και ότι το κοινωνικό προϊόν θα προέλθει από τον πλούτο που θα παράξουμε εμείς. Για να μπορέσω να είμαι αποτελεσματικά αλληλέγγυα, πρέπει να έχω να δώσω. Και ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος. Αυτές είναι απλές αλήθειες τις οποίες εμείς στη Συμμαχία τολμάμε να τις πούμε με το όνομά τους.

Πριν λίγες μέρες σε τηλεοπτικό πάνελ θα έλεγε κάποιος που δεν γνώριζε από κόμματα και πολιτικά σύνορα και σας παρακολουθούσε ότι εσείς και ο Γρηγόρη Ψαριανός ήσασταν ιδεολογικά οι πιο κοντινοί, σε σχέση με τους εκπροσώπους των άλλων κομμάτων.

Έτσι είναι, γιατί εμείς θέλουμε να ανατρέψουμε τα πράγματα. Είμαστε μικρά κόμματα που πήγαμε αντίθετα. Έχω μεγάλες διαφωνίες με τη Δημοκρατική Αριστερά. Γιατί ενώ έκανε το άλμα να φύγει από το λαϊκισμό του Σύριζα, δεν έχει τολμήσει να προτείνει πρόταση φερέγγυα.  Πρέπει κάποια στιγμή να μιλήσουμε και να αποφασίσουμε τι θέλουμε. Ο Γρηγόρης ο Ψαριανός παρεμπιπτόντως είναι άλλη κατηγορία. Αλλά έχει μεγάλη σημασία να μιλήσουμε πλέον στον κόσμο και να του πούμε ότι υπάρχει έξοδος από την κρίση. Είναι καλό να κάνουμε αυτοκριτική αλλά είναι λάθος να κλαίμε πάνω στο χυμένο γάλα. Πρέπει να μάθουμε από τα λάθη μας αλλά να μην καθόμαστε μετά και να παρακολουθούμε σαν ταινία την καταστροφή της χώρας. Πρέπει να κάνουμε ότι μπορούμε για να παρέμβουμε τώρα.

Ο κ. Χρυσοχοϊδης λίγες μέρες πριν στήριξε τον Φωτόπουλο. Η ΔΑΚΕ σήμερα εγκαλεί τον Σαμαρά να φύγει από την κυβέρνηση. Μπορούν τα κόμματα να συνεχίσουν να υποτάσσονται στα συνδικάτα που τα ίδια δημιούργησαν;

Ως Δημοκρατική Συμμαχία είμαστε το μόνο κόμμα που από την πρώτη στιγμή βγήκε καθαρά και μετωπικά απέναντι στις συντεχνίες. Όχι όμως απέναντι στον υγιή συνδικαλισμό. Έχω ζήσει εξαιρετικούς συνδικαλιστές της ΔΕΗ πχ που μάχονται για την ασφάλεια της εργασίας τους. Η συντεχνία όμως που θεωρεί ότι είναι ιδιοκτησία της ο οποιοσδήποτε φορέας – βλέπε Φωτόπουλος της ΔΕΗ, Μανώλης του ΟΤΕ, Μπαλασόπουλος της ΠΟΕ-ΟΤΑ ακόμα και Πελεγρίνης των ΑΕΙ– είναι κάτι άλλο. Το επιτρέψαμε τόσα χρόνια όλοι μας, κάπου βολευόμασταν. Τα συνέδρια των κομμάτων κυριαρχούνται από τους συνδικαλιστές. Συμβιβαστήκαμε – και εγώ που σας το ομολογώ. Δεν γίνεται όμως πλέον αυτό. Αν δεν συγκρουστούμε μετωπικά, δεν πρόκειται να γίνει τίποτα σε αυτή τη χώρα

Παραμονή στο ευρώ με όποιο τίμημα; Τι απαντάτε σε όλους τους εμπειρογνώμονες που έρχονται από το εξωτερικό και μας λένε να γυρίσουμε στη δραχμή;

Πιστεύω ότι οποιαδήποτε επαναφορά στη δραχμή είναι καταστροφή. Η Ελλάδα δεν είναι αυτάρκης. Ακούω διάφορα για την Αργεντινή. Μα είναι η χώρα που ταΐζει όλη την Αμερική με κρέας με τεράστια παραγωγή και αυτάρκεια! Εμείς δεν παράγουμε, άρα εισάγουμε. Φαντάζεστε τι θα σημαίνει για την Ελλάδα και το μέσο νοικοκυριό να μην υπάρχουν φάρμακα, ενέργεια, κρέας; Άκουσα προχθές έναν γνωστό καθηγητή να μας κάνει μάθημα και να μας λέει ότι το κακό θα είναι για ένα χρόνο. Δεν έρχεται αυτός που ζει στο Λονδίνο να ζήσει εδώ αυτόν τον «ένα χρόνο» και να μας πει και εμάς πως η μαμά θα ταΐζει τα παιδιά της; Αν διαλυθεί το ευρώ, εμείς θα πρέπει να είμαστε οι τελευταίοι που θα φύγουμε. Να το πάρουμε και αλλιώς όμως: είτε έχουμε ευρώ, είτε δραχμή θα μπορούσε ποτέ η χώρα να ζήσει με αυτά τα ελλείμματα; Ποιος θα δανείζει πλέον τη χώρα; Τελείωσαν αυτά που ξέρουμε. Άρα πρέπει να ζήσουμε με αυτά που έχουμε. Αυτή η προσπάθεια πρέπει να γίνει με οποιοδήποτε νόμισμα του κόσμου κι αν έχουμε.

Είστε ο άνθρωπος που είχε πει ότι η ΝΔ δεν συνεργάζεται με τα άκρα. Πως κρίνετε σήμερα την ύπαρξη ακροδεξιών και μάλιστα εξωθεσμικών στοιχείων στο κόμμα που ενδέχεται να μας κυβερνήσει μετά τις εκλογές;

Η ΝΔ που εγώ υπηρέτησα δεν έχει καμία σχέση με τη σημερινή ΝΔ. Νομίζω ότι είναι η απόλυτη αλλοτρίωση ενός παραδοσιακού μεγάλου κόμματοςτης κεντροδεξιάς. Έχω ζήσει όλους αρχηγούς που έκαναν σαφέστατη προσπάθεια να είναι ένα πολυτασικό κόμμα που θα κάλυπτε όλο αυτόν τον χώρο. Και στα συνέδριά μας ελπίζαμε πάντα να γεφυρώσουμε τον κόσμο αυτόν. Στο τελευταίο συνέδριο με τον Καραμανλή έγιναν πολλές ανατροπές. Εισάγαμε την αιρετή περιφέρεια και άλλα. Σήμερα όλα αυτά δεν υπάρχουν. Ο κ. Σαμαράς αρνείται επισήμως ότι είναι πολυτασικό κόμμα. Μα βεβαίως δεν είναι πολυτασικό με βάση το καταστατικό του, είναι όμως με βάση τη δημοκρατία. Η δημοκρατία ωστόσο έχει καταστεί πια άγνωστη λέξη. Υπάρχει ένας διάχυτος πανικός και φόβος. Και τους ανθρώπους που τώρα κάνουν κουμάντο και μιλούν για λογαριασμό  της ΝΔ κανείς δεν τους ήξερε μέχρι πρόσφατα. Είναι άνθρωποι που κανείς δεν έχει εκλέξει – κάποιοι προσπάθησαν και απέτυχαν παταγωδώς. Θλίβομαι γιατί έχω δεσμούς, δεν σβήνονται μονοκοντυλιά 20 χρόνια αγώνων. Αλλά μπορώ να σας πω ότι είμαι ευτυχής για το νέο κόμμα που δημιουργήθηκε εδώ. Για τον νέο κόσμο που έρχεται να μας συναντήσει. Για ανθρώπους που σήμερα, την πιο δύσκολη εποχή για την πολιτική, αποφασίζουν να μπουν μέσα στο παιχνίδι. Είναι εξαιρετικό  να τους βλέπεις να αυξάνονται κάθε μέρα. Και λέω «Κοίτα να δεις, εδώ τα λουλούδια φυτρώνουν πολύ γρηγορότερα από ότι μπορούσε κανείς να φανταστεί».

Γυναίκα στην πολιτική και στον δημόσιο βίο. Έχετε δεχτεί επιθέσεις άνανδρες και σεξιστικές. Πόσο δύσκολο είναι;

Έχω δεχτεί τις περισσότερες επιθέσεις που έχει δεχτεί ποτέ πολιτικός. Είδατε ότι δεν βγήκε ποτέ κανένας να το επισημάνει; Δεν είμαι φονιάς ή κλέφτης, από όπου πέρασα άφησα ένα έργο και παρόλα αυτά υπάρχει μεγάλο μένος σε μερίδα του Τύπου. Έχω πλέον πειστεί ότι αυτό γίνεται επειδή είμαι γυναίκα. Ενοχλεί ότι μία γυναίκα καταφέρνει να επιβιώσει και να επιβληθεί.

Είναι σίγουρα δύσκολα. Ο φίλος μου ο Μπαρμπα-Μήτσος σε ένα καφενείο που είχε πει κάποτε «Εγώ τσούπρα δεν ψηφίζω» και μετά από δύο εκλογές με ψήφισε τελικά και όταν τον ρώτησα μου είπε «Δεν είπα ότι δεν ψηφίζω τσούπρα που ξέρει τι λέει».

Μία γυναίκα θα ακούσει κριτική για το μαλλί, για το πάχος, για το μάτι το άβαφτο, για το μπλουζάκι που άλλαξε ή δεν άλλαξε. Στο τέλος πια έχω καταλήξει και το λέω ανοιχτά. Το πρόβλημά σας είναι ότι είμαι γυναίκα.

Δεν πρέπει όμως να το βάζουμε κάτω. Εμείς οι γυναίκες μπορούμε τα πάντα. Όταν μία γυναίκα μπορεί να κάνει τη δουλειά που κάνω, να έχει δύο παιδιά που επικοινωνεί σε καθημερινή βάση, να έχει εγγόνια που την αναγνωρίζουν τουλάχιστον, να έχει ένα σύντροφο της παλιάς σχολής και να έχει επιβιώσει, σας διαβεβαιώνω ότι γίνονται τα πάντα. Οι γυναίκες οφείλουμε να τολμήσουμε γιατί κάναμε πολύ καιρό πίσω. Μία ενεργότερη παρουσία μας σε όλα τα επίπεδα τη χρωστάμε στα παιδιά μας.

Πηγή: politicsgr