Δεκατρείς ερωτήσεις στον Κώστα Μπακογιάννη

photo: Μαρία Μαράκη
Σταύρος Θεοδωράκης: Αν η μητέρα σας είχε κερδίσει την μάχη της αρχηγίας της ΝΔ που θα ήσασταν σήμερα;

Στη δουλειά μου, στην επιστημονική μου έρευνα, σπίτι μου με τη γυναίκα και τα παιδιά μου. Για προφανείς, νομίζω, λόγους.

Τάσος Τέλλογλου: Αν βγείτε δήμαρχος θα μείνετε στο Καρπενήσι για μία 4ετία;

Εννοείται. Για να απαντήσω ευθέως στην ερώτησή σας και βουλευτικές εκλογές να γίνουν κατά τη διάρκεια της θητείας μου, εγώ θα μείνω στο Δήμο. Πάω δε ένα βήμα παρακάτω, έχω δεσμευτεί δημόσια ότι, εφόσον οι ...................

............... συμπατριώτες μου με εμπιστευθούν σε αυτές τις εκλογές, θα είμαι υποψήφιος και στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση.

Xρήστος Xωμενίδης: Mε το χέρι στην καρδιά...θα μένατε σε όλη σας την ζωή στο Kαρπενήσι.

Ρωτάτε έναν άνθρωπο ο οποίος τα τελευταία 15 χρόνια έχει ζήσει σε 8 πόλεις, σε διάφορα μέρη της γης, Αμερική, Ευρώπη, Βαλκάνια και Ελλάδα, λόγω σπουδών και εργασίας. Αντιλαμβάνεστε ότι μου είναι δύσκολο να απαντήσω λοιπόν για όλη μου τη ζωή. Η πιο σωστή ερώτηση στη φάση που είμαι είναι άλλη: Με το χέρι στη καρδιά...θα μεγαλώνατε τα παιδιά σας στο Καρπενήσι; Η απάντηση είναι ναι, ευχαρίστως ναι, και θα το κάνω.

Σπύρος Σεραφείμ: Οι σπουδές που κάνατε στην Αμερική δεν νιώθετε ότι χαραμίζονται στην Eυρυτανία;

Το αντίθετο, αισθάνομαι ότι πιάνουν τόπο. Ειδικεύτηκα στη Δημόσια Διοίκηση και τα Μακροοικονομικά, είναι μια ευκαιρία να εφαρμόσω στην ιδιαίτερη πατρίδα μου αυτά που έμαθα. Ξέρετε, η αλήθεια είναι ότι υπήρξα πολύ τυχερός στη ζωή μου, κυρίως διότι μπόρεσα να σπουδάσω χωρίς να έχω οικονομικές ανησυχίες. Το λιγότερο που μπορώ και οφείλω να κάνω είναι να χρησιμοποιήσω, τις όποιες γνώσεις, δεξιότητες και εμπειρίες έχω αποκομίσει για κάτι περισσότερο από τον εαυτό μου.

Kατερίνα Γκίκα: Eίστε προληπτικός; Έχετε κανένα γούρι για την Kυριακή;Όχι ακόμα.

Aντώνης Φουρλής: Όταν σας γνώρισα στο υπουργείο Εξωτερικών, κάναμε συζητήσεις για το Κοσσυφοπέδιο, τα Δυτικά Βαλκάνια και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι σπουδές και η πορεία σας αναφέρονται σε ζητήματα της κεντρικής πολιτικής σκηνής ή και της διεθνούς πολιτικής σκηνής. Μπορείτε να με πείσετε, ότι δεν είναι για εσάς ο Δήμος απλώς ένα "υποχρεωτικό" σκαλοπάτι για να περάσετε στην κεντρική πολιτική σκηνή;

Όσοι τύχει να ταξιδέψουν στο Καρπενήσι, αναγνωρίζουν ότι αιφνιδιάζονται από το καλό οδικό δίκτυο, την αισθητική στην πόλη και τον ορθό προσανατολισμό, σε επίπεδο νομού, προς τον εσωτερικό τουρισμό. Τα πράγματα πήγαν καλύτερα ή πολύ καλύτερα εκεί, από το μέσο όρο στην Ελλάδα. Αναρωτιέμαι, μήπως δεν υπάρχει για εσάς προσωπική πρόκληση, πέρα από την εκλογή;

Πολλές ερωτήσεις κύριε Φουρλή, θα προσπαθήσω να απαντήσω όσο πιο σύντομα γίνεται.

Ένα από τα μεγαλύτερα μαθήματα του πατέρα μου ήταν ότι με έμαθε να κινούμαι, νιώθοντας εξίσου άνετα μέσα στο πετσί μου, και στο σαλόνι των Αθηνών και στο καφενείο της Ευρυτανίας. Αυτό με έχει βοηθήσει πολύ. Δεν θα μπορούσα για παράδειγμα ποτέ να ζήσω στην Πριστίνα και να κάνω τη δουλειά μου καλά για την Παγκόσμια Τράπεζα, εάν έτρωγα μόνο λαχανάκια Βρυξελλών.

Με ρωτάτε για την κεντρική πολιτική σκηνή. Σας απαντώ ευθέως ότι σήμερα, καλώς ή κακώς έτσι είναι δομημένο το πολιτικό σύστημα, ένας βουλευτής δεν μπορεί ούτε τη βρύση ενός χωριού να φτιάξει, πόσο μάλλον να ασχοληθεί με σοβαρά προβλήματα της τοπικής κοινωνίας, όπως π.χ. ένας βιολογικός καθαρισμός. Στην κεντρική πολιτική σκηνή θα έπρεπε, στην καλύτερη των περιπτώσεων, να κάνω καριέρα απολογούμενος για άλλους. Προτιμώ να απολογούμαι για τον εαυτό μου και μόνο. Για αυτά που έκανα και για αυτά που δεν έκανα. Για να έχει η πολιτική ουσία και περιεχόμενο. Αλλιώς καλύτερα είμαι σπίτι μου. Τέλος, για το κατά πόσον είναι πρόκληση....σας διαβεβαιώ τεράστια. Μιλάμε για ένα Δήμο 18.000 ανθρώπων, σκορπισμένων σε 49 χωριά και δεκάδες οικισμούς. Τα τελευταία χρόνια έχουμε χάσει πολλές ευκαιρίες, με αποτέλεσμα σήμερα να καλούμαστε να ανακτήσουμε το χαμένο έδαφος μέσα σε αντίξοες συνθήκες. Υποχρεούμαστε δε να λειτουργήσουμε εντός ενός νέου θεσμικού πλαισίου, το οποίο θυμίζει ναρκοπέδιο και ζώντας μια μεγάλη οικονομική κρίση. Πόσο πιο δύσκολο μπορεί να γίνει το σταυρόλεξο δηλαδή;

Πάνος Mουζουράκης: Πατήρ, υιός ή ’γιο Πνεύμα;

Αυτά τα έχει λύσει η εκκλησία εδώ και αιώνες (να ΄ναι καλά η google): "η χαρις του κυριου ιησου χριστου και η αγαπη του θεου και η κοινωνια του αγιου πνευματος μετα παντων υμων αμην" (Προς Κορινθίους Β 13:1) ή "οτι τρεις εισιν οι μαρτυρουντες εν τω ουρανω ο πατηρ ο λογος και το αγιον πνευμα και ουτοι οι τρεις εν εισιν" (Ιωάννου Α 5:7) Εκτός και αν πάλι αναφέρεστε σε μια άλλη Αγία Τριάδα, ένα πανέμορφο χωριό στην βόρεια πλευρά του Βελουχίου, το οποίο πρέπει να επισκεφθείτε.

Άρης Δαβαράκης: Νοιώθετε την ανάγκη να εργαστείτε για το Καρπενήσι από σεβασμό στη μνήμη του εκλεκτού πατέρα σας; Παραμένετε στενά δεμένος με την περιοχή των προγόνων σας και σε άλλες περιόδους εκτός από τις προεκλογικές;

Σε προεκλογικές περιόδους, η σχέση μου με το Καρπενήσι, κύριε Δαβαράκη, όλα αυτά τα χρόνια ήταν ως εξής: Ψήφος στο χωριό Κυριακή πρωί-πρωί (λυπάμαι μάνα, δεν σε ψήφισα πότε, τι να σε κάνω που είσαι στην Α ' Αθηνών) και άρον- άρον επιστροφή στην Αθήνα για τα οικογενειακά. Το δέσιμο μου με τον τόπο μου είναι απολύτως υγιές, πιθανώς επειδή δεν είχε τίποτα να κάνει με εκλογές. Η πραγματικότητα είναι ότι μεγάλωσα με σεβασμό για τα πατρικά μου χώματα, με το αναπτυξιακό πρόγραμμα της Ευρυτανίας μέσα στο σπίτι. Με το χαμόγελο του πατέρα μου, την υπερηφάνεια του. Όλα αυτά έπαιξαν σίγουρα το ρόλο τους. Όπως επίσης ότι έχοντας μεγαλώσει σε πολιτική οικογένεια, έχω δει πολλές εκφάνσεις της πολιτικής, τις πολύ καλές, τις καλές, τις κακές, και τις πολύ κακές της στιγμές, και πρέπει να πω ότι, σε πείσμα των καιρών, την έχω πιστέψει. Όσο ρομαντικό κι αν ακούγεται αυτό, η πολιτική, όταν στηρίζεται σε αρχές και «λειτουργείται» με πάθος, είναι ίσως ο σπουδαιότερος τρόπος για να αλλάξεις κάτι προς το καλύτερο στη ζωή των ανθρώπων. Κι αυτό έχει μια τεράστια εγωιστική ίσως απόλαυση. Καλά όλα αυτά βεβαίως, αλλά ο άνθρωπος είναι το σύνολο των επιλογών του (οι επιλογές του), όπως μου θύμισε μια καλή φίλη προχθές. Και η δικιά μου είναι να εργαστώ για το νέο Δήμο Καρπενησίου.

Πάνος Kοκκίδης: Σκοπεύετε να αναρτήσετε την Ελληνική σημαία έξω από το Δημαρχείο;

Η Ελληνική σημαία βρίσκεται ήδη αναρτημένη έξω από το Δημαρχείο. Αν με ρωτάτε λοιπόν αν θα την κατεβάσω, η απάντηση είναι όχι. Η "Ευρυτανική Πολιτεία" μπορεί να περιμένει λίγα χρόνια ακόμα.

Ανδρέας Πετρουλάκης: Ποια είναι τα τρία σημαντικότερα προβλήματα της Ευρυτανίας και πότε τα πληροφορηθήκατε για πρώτη φορά;

Η πρόσβαση, η ανεργία, η εγκατάλειψη/ η ερήμωση. Ουσιαστικά μιλάμε για τρεις διαφορετικές εκφάνσεις του ιδίου προβλήματος. Για πολλά χρόνια η πολιτεία αγνοούσε τον τόπο μας. Το Σύνταγμα της Ελλάδος προέβλεπε ότι όλοι οι Έλληνες είναι ίσοι, όμως μερικοί είναι λιγότερο ίσοι από τους άλλους, όπως π.χ. ήταν οι Ευρυτάνες. Ενδεικτικά σας αναφέρω ότι πολλά χωριά της Ευρυτανίας απόκτησαν ηλεκτρικό ρεύμα μόλις στα τέλη της δεκαετίας του 80, για να μην μιλήσω για την άσφαλτο η οποία είναι ζητούμενο ακόμα και τώρα σε κάποιες περιπτώσεις. Σήμερα λοιπόν μας έχει έρθει ο λογαριασμός για πολιτικές δεκαετιών. Πότε τα πληροφορήθηκα; Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, σχεδόν κάθε Σαββατοκύριακο είμαστε στο Καρπενήσι ή σε κάποιο χωριό.

Λίνα Παπαδάκη: Πώς ανοίγετε και πώς κλείνετε(με ποιες λέξεις, φράσεις δηλαδή) τις ομιλίες σας στις πολιτικές συγκεντρώσεις;

Οι ομιλίες και οι παραδοσιακές πολιτικές συγκεντρώσεις έχουν ξεπεραστεί. Διάλογος, συζήτηση, κουβέντα γίνεται πλέον απευθείας με τον πολίτη. Συνήθως τοποθετούμαι εισαγωγικά με όσο γίνεται λιγότερα λόγια. Ανοίγω με την ανάγκη για ενότητα πέρα και πάνω από κομματικές σκοπιμότητες και ιδεολογίες. Κάπως έτσι: "Το πάθημα πρέπει να μας γίνει μάθημα. H έλλειψη της ασφάλτου, προς τη Χελιδόνα ή την Καταβόθρα, για παράδειγμα, δεν δυσκολεύει την πρόσβαση μόνο των Δεξιών. Η έλλειψη αποχέτευσης στη Βράχα δεν ταλαιπωρεί μόνο τους Κεντρώους.Το ότι δεν πιάνει ούτε το σταθερό, ούτε το κινητό τηλέφωνο στη Μεσοκώμη δεν είναι πρόβλημα μόνο των Αριστερών. Σ αυτή την κρίσιμη στιγμή, οι ομαδοποιήσεις και οι διαχωρισμοί του παρελθόντος δεν έχουν θέση. Οι τοπικές μας ανάγκες, οι ανάγκες του νέου Δήμου Καρπενησίου επιβάλλουν συνεννόηση, επιβάλουν συναίνεση, επιβάλουν συνεργασία."

Κλείνω με ένα "reality check". Όπως το λέμε στο χωριό μου π.χ. "Ξέρω πολύ καλά ότι αυτός δεν θα είναι ένας εύκολος αγώνας. Ο δρόμος θα είναι ανηφορικός. Έχουμε να καλύψουμε πολύ χαμένο έδαφος σε μια δύσκολη εποχή. Μαγικά ραβδιά δεν υπάρχουν. Είμαστε όμως εδώ γιατί θέλουμε να παλέψουμε. Και μπορούμε αν βάλουμε όλοι πλάτη."

Pίκα Bαγιάνη: Γιατί (επιτρέψτε μου την εντός εισαγωγικών λέξη) αποφασίσατε να «λοξοδρομήσετε» από το σιρκουϊ της κεντρικής πολιτικής σκηνής; Το επιδιώξατε ο ίδιος, είναι δηλαδή το Καρπενήσι μια μακροπρόθεσμη «επένδυση» στην πορεία σας ή εντάσσεται στον στρατηγικό σχεδιασμό του Προέδρου της ΝΔ, του κ Σαμαρά; Τέλος, κατά πόσο έχετε δεσμευτεί για την ολοκλήρωση της θητείας σας, ακόμα και σε περίπτωση ενδεχόμενης επικράτησης της παράταξής σας, σε μελλοντικές βουλευτικές εκλογές; Ευχαριστώ πολύ.

Εγώ σας ευχαριστώ κυρία Βαγιάνη αν και σε μια μόλις ερώτηση ανακάλυψα (επιτρέψτε μου και εμένα τη χρήση εισαγωγικών) α) ότι έχω "πορεία" και μάλιστα με "επενδύσεις" β) "πρόεδρο" γ) "παράταξη". Και τα τρία είναι πολύ μακριά από το σκεπτικό μου. Όχι - για να μην παρεξηγούμαι - επειδή έχω τίποτα με τον κ. Σαμαρά ή τη Νέα Δημοκρατία. Ίσα-ίσα που σκοπεύω εάν εκλεγώ να τον προσκαλέσω, όπως και τους άλλους αρχηγούς των κομμάτων, στη Ευρυτανία για να ενημερωθεί από πρώτο χέρι για τα προβλήματα και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε και θα είναι τιμή μας αν ανταποκριθεί. Αλλά επειδή πιστεύω πραγματικά ότι στη τοπική αυτοδιοίκηση δεν χωράει ο κομματισμός, ούτε η μισαλλοδοξία και ο φανατισμός που τον ακολουθούν. Η κοινωνία είναι πολύ μπροστά από την πολιτική και τα έχει αφήσει αυτά πίσω της. Γι αυτό και δήλωσα ότι, καθ’ όσον με αφορά, είμαι υποψήφιος με το Κόμμα των Ευρυτάνων. Εάν δε είμαι για κάτι υπερήφανος είναι ότι στον συνδυασμό μας μετέχουν πρόσωπα από όλους τους πολιτικούς χώρους, τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, το ΛΑΟΣ, την Αριστερά, ακόμα και το ΚΚΕ. Για το τι θα κάνω με τη θητεία μου φαντάζομαι ότι σας καλύπτει η απάντηση που έδωσα στον κ. Τέλλογλου όπως και η απάντηση για την κεντρική πολιτική σκηνή που έδωσα στον κύριο Φουρλή.

Γιάννης Κυφωνίδης: Εκτός από το επώνυμό σας, με ποιον άλλον τρόπο μπορείτε να πείσετε τους κατοίκους μιας περιοχής να σας ψηφίσουν όταν στον τόπο τους δεν έχετε ζήσει ποτέ.

Εξαρχής συστήθηκα όχι ως γιος αλλά ως πατέρας του Παύλου. Με άλλα λόγια, αναφέρομαι στο αύριο και όχι στο χθες. Εξέλιξη απολύτως φυσιολογική για τον τόπο μου, όπου μετράει η αναγνώριση και όχι η αναγνωρισιμότητα. Για να είμαστε ξεκάθαροι, στην τοπική αυτοδιοίκηση είναι υποχρεωτικό να πράξεις έργο και κρίνεσαι επί του πρακτέου καθημερινά. Δεν την γλυτώνεις επειδή μπορεί να είσαι καλός ρήτορας ή γιατί κουβαλάς ένα επώνυμο, όπως κακά τα ψέμματα- συμβαίνει στην κεντρική πολιτική σκηνή. Εάν δεν κάνεις τη δουλειά σου, θα βρεθείς εκτός, τόσο απλά. Πολλώ δε μάλλον σε μια μικρή κοινωνία όπως είναι ο νέος δήμος Καρπενησίου των 18.000 κατοίκων. Όσο μικρότερο όμως το μέρος τόσο μεγαλύτερη η πρόκληση, διότι είναι σαν να έχεις βάλει ένα μικροσκόπιο και όλα να μεγεθύνονται: οι απαιτήσεις,οι ανάγκες, τα λάθη, οι παραλείψεις. Δεν μπορείς να χαθείς στο πλήθος, να κρυφτείς στο σωρό. Αν έχετε επισκεφθεί τα μέρη μας, κύριε Κυφωνίδη, γνωρίζετε, οτι ο νέος δήμος Καρπενησίου έχει πάμπολλες δυνατότητες. Εντάξει, πιθανόν να μην είμαι αντικειμενικός, αλλά πιστεύω ότι η Ευρυτανία είναι ο ομορφότερος τόπος της Ελλάδας. Έχουμε ένα μοναδικό φυσικό κεφάλαιο, το οποίο είναι το σπουδαίο μας ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. Αν το αξιοποιήσουμε έξυπνα και δημιουργικά μπορούμε να κάνουμε πολλά. Αρκεί να ενώσουμε τις δυνάμεις μας, άλλωστε και ο τοπικισμός μπορεί να είναι ιδεολογία. Για αυτό ζητάμε την εμπιστοσύνη των συμπατριωτών μας, έχοντας δημιουργήσει μια πραγματική συμμαχία πολιτών, έναν ανεξάρτητο και υπερκομματικό συνδυασμό 180 ανθρώπων, οι οποίοι προέρχονται από όλους τους πολιτικούς χώρους, τη Νέα Δημοκρατία,το ΠΑΣΟΚ, το ΛΑΟΣ, την Αριστερά και το ΚΚΕ. Όλοι μας έχουμε αυτοδεσμευτεί σε ένα ολοκληρωμένο και κοστολογημένο αναπτυξιακό πρόγραμμα το οποίο αγγίζει τις 100 σελίδες. Ένα σχέδιο το οποίο, θέλω να πιστεύω, δεν έχει ζηλέψει από αντίστοιχες προσπάθειες σε άλλους πολύ μεγαλύτερους Δήμους.

protagon.gr