Το «περιοδικό», ως πραγματικά αδέσμευτο και φιλελεύθερο μπλογκ, ούτε χρωστά σε κανένα, ούτε «γλείφει» κανένα, ούτε φοβάται να πει ελεύθερα και περήφανα την άποψή του απέναντι σε οποιονδήποτε. Αυτά για όσους έχουν ενδεχομένως παρερμηνεύσει τη στήριξη που μέχρι σήμερα παρέχουμε στην ανεξάρτητη βουλευτή, κυρία Ντόρα Μπακογιάννη και στις πολιτικές πρωτοβουλίες της.
Πρόκειται για στήριξη κριτική και πολιτική, όχι προσωπολατρική. Δεν θα γίνει ποτέ το λάθος που εμείς κατηγορούμε και ελέγχουμε στα... διαδικτυακά παπαγαλάκια του Αντώνη Σαμαρά, τα οποία λανσάρουν τον αρχηγό της Νεοδεξιάς σαν ένα είδος ιδιότυπου «μεσσία», που θα... «σώσει» το Έθνος από Μνημόνιο, «εξαπτέρυγα» και λοιπές «σατανικές» δυνάμεις... Είναι η γνωστή αμερικανοειδής «πουριτανική» υστερία την οποία η ανθρωπότητα έχει πληρώσει πολλάκις ακριβά με διάφορους Αμερικανούς Προέδρους που αυτόκλητοι ανέλαβαν «σταυροφορίες» ενάντια στο -κατ’ αυτούς- «κακό»...
Στο πρόσωπο της Ντόρας Μπακογιάννη εμείς διαβλέπουμε -και ευχόμαστε να μη διαψευστούμε- την πολιτικό που έχει πλήρη επίγνωση για τα λάθη της Μεταπολίτευσης και ξεκάθαρη απόφαση για την αλλαγή που πρέπει να επέλθει στο πολιτικό σύστημα της χώρας μας. Η ίδια δεν ισχυρίζεται ότι προέρχεται από το... πουθενά, από «παρθενογένεση» ή από τον... Άρη, αλλά ότι έχει πάρει το μήνυμα των καιρών και είναι διατεθειμένη να παλέψει για τη μεγάλη αλλαγή.
Μας τρομάζουν όλοι εκείνοι που, ενώ βρίσκονται στο πολιτικό σύστημα εδώ και δεκαετίες και έχουν πρωταγωνιστήσει θετικά ή και -κυρίως- αρνητικά στις εξελίξεις, διεκδικούν σήμερα να εμφανίζονται ως δήθεν «άφθαρτοι» και «καινούριοι»... Τέτοιος είναι ο κ. Σαμαράς, όχι η κυρία Μπακογιάννη. Ο πρώτος, βουλευτής και πρωταγωνιστής στην πολιτική ήδη από το 1977, αποδέχεται με επικίνδυνο και υπερφίαλο ναρκισσισμό τις κολακείες των γλειψιματιών που τον περιστοιχίζουν, όταν τον λανσάρουν ως «καινούριο» και ως «ανεύθυνο» για όσα έχουν συμβεί μέχρι σήμερα στην Ελλάδα. Ενώ όλοι γνωρίζουμε πόσο καθοριστικές και μοιραίες υπήρξαν οι πράξεις του για τα σημερινά χάλια της Πατρίδας μας, όταν το 1993 ανέτρεπε την πρώτη Κυβέρνηση της Μεταπολίτευσης που -όπως και ο ίδιος υποχρεώθηκε να παραδεχτεί- έβαλε φρένο στο δημοσιονομικό κατήφορο που πληρώνουμε σήμερα... Όσο για το σκοπιανό, υπήρξε αναμφίβολα ο «νεκροθάφτης» του ζητήματος, αφού οι υστερικές και ετεροκίνητες ψευτοπατριωτικές του κορώνες οδήγησαν στο ναυάγιο της υπόθεσης του ονόματος, όπως όλοι πια αναγκαζόμαστε να παραδεχτούμε.
Η Ντόρα Μπακογιάννη αναλαμβάνει τεράστιες ιστορικές ευθύνες απέναντι στην Πατρίδα. Ως κυρίαρχη πολιτική προσωπικότητα της Μεγάλης Κεντροδεξιάς Φιλελεύθερης Παράταξης επιφορτίζεται με το ιστορικό καθήκον να της ξαναδώσει τη χαμένη σοβαρότητα και την ανύπαρκτη πια εθνική υπευθυνότητα που την χαρακτήριζαν στο παρελθόν.
Η ταύτιση της σαμαρικής Νεοδεξιάς με τα πιο ακραία αντιευρωπαϊκά αριστερίστικα ρεύματα, όπως σηματοδοτείται από την «αντιμνημονιακή» υστερία που αποδοκιμάστηκε στις τελευταίες εκλογές, πληγώνει βαθύτατα τη συντριπτική πλειοψηφία των ψηφοφόρων του κατεξοχήν αστικού και φιλελεύθερου κόμματος της Ελλάδας. Ο «αναγκαστικός» εγκλωβισμός όλων αυτών στο χαζοχαρούμενο «μαντρί» της σαμαρικής ΝΝΔ πρέπει να λήξει οριστικά. Και η ημερομηνία-ορόσημο, 21 Νοεμβρίου, αναμένεται με πολλές και μεγάλες προσδοκίες, όπως μαρτυρούν και οι έγκυρες μετρήσεις των τελευταίων μηνών και ημερών.
Η πρόθεση ενός 15% του εκλογικού σώματος να στηρίξει ένα νέο πολιτικό κίνημα με το «καλημέρα», πριν καν αυτό ανακοινωθεί και κοινοποιήσει την διακήρυξη και τις θεμελιώδεις αρχές του, υπογραμμίζει τις μεγάλες προσδοκίες και διατρανώνει τις τεράστιες ευθύνες που αναλαμβάνονται. Και υπ’ όψιν, πρόκειται για ένα τεράστιο ποσοστό που βγαίνει μετά από την ακραία πόλωση των τελευταίων εκλογών και όχι σε ανύποπτο και πολιτικά «ουδέτερο» χρόνο. Αυτό για όσους κάνουν άστοχους συσχετισμούς με ανάλογες πρωτοβουλίες του παρελθόντος... Το σήμερα, μετά την Κρίση και το Μνημόνιο, δεν έχει καμία απολύτως σχέση συνάφειας με οποιαδήποτε συγκυρία του χθες. Όσοι δεν το έχουν ακόμη αντιληφθεί, απλώς θα χάσουν το τραίνο...
Θα είμαστε παρόντες. Για να παρακολουθούμε τη νέα πορεία που ξεκινά σε 5 ημέρες. Για να επισημαίνουμε λάθη και αδυναμίες, αλλά και να στηρίζουμε κάθε θετική εξέλιξη στην κατεύθυνση των μεγάλων αυτών προσδοκιών. Καθήκον μας είναι η συμμετοχή, όχι η ανοχή και η αποχή. Αυτές τις ώρες όλοι γράφουμε Ιστορία.
Γιατί η Ιστορία ούτε προσλαμβάνει ούτε «αφήνει» κανένα. Την Ιστορία τη δημιουργούμε εμείς οι ίδιοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου