Είναι γνωστή η αρρωστημένη εμπάθεια κατά του Μητσοτάκη και της Ντόρας, του Σταύρου Λυγερού της «Καθημερινής».
Όταν ήταν Υπουργός Εξωτερικών η Ντόρα, δεν παρέλειπε κάθε Κυριακή σχεδόν, να καταγγέλει τον «μειοδοτικό» της ρόλο σε ένα κρίσιμο υπουργείο. Ο Λυγερός έφερνε κάθε Κυριακή το τέλος του έθνους επειδή η Ντόρα ήταν ΥΠΕΞ!
Εάν τον πιστεύαμε τώρα κανονικά θα έπρεπε οι Έλληνες να ήταν υπόδουλοι στους εχθρούς του έθνους ή ο Λυγερός έλεγε πάντα βλακείες! Μάλλον το δεύτερο ισχύει …..
Τώρα, με το ίδιο γραφικό πάθος είναι νεροκουβαλητής του Σαμαρά. Του μεγάλου ηγέτη που έχει ..........
........... λύσεις για όλα τα προβλήματά μας. Είναι ένας εκ των δημοσιογράφων που βλέπουν στο πρόσωπο του Αντώνη, έναν Μεσσία, έναν Σωτήρα του έθνους, ένα «δικαιωμένο»! Εάν όμως απεδείχθη πόσο έξω έπεσε στα στρατευμένα κηρύγματα μίσους κατά της Ντόρας, άλλο τόσο έξω βρίσκεται και στην περίπτωση της «αγωνιστικής» και προσωπολατρικής του προσήλωσης στο πρόσωπο του Αντώνη.
Δεν καταλαβαίνουν όλοι αυτοί αρλεκίνοι της Ρηγίλλης, ότι η εμπάθειά τους, δικαιώνει ακόμα περισσότερο τον Μητσοτάκη. Γι’ αυτό έχουν πανικοβληθεί. Και μόνον η ενασχόληση με τον πρώην πρωθυπουργό είναι δικαίωση. Ο Μητσοτάκης έθεσε το 90 την ατζέντα των επόμενων δεκαετιών. Αυτοί μοιραίοι και άβουλοι χειροκροτούν τον Αντώνη που έριξε τον Μητσοτάκη και «έσωσε» την Ελλάδα!
Τη στιγμή που είναι οι κύριοι δημαγωγοί πάνω στην ατζέντα που έθεσε ο Μητσοτάκης και δεν βλέπουν πως μπορούν να ξεφύγουν από την εθελούσια και αποπνικτική αιχμαλωσία τους στην αντιμητσοτακική δημαγωγία! Είναι θύματα της εμπάθειά τους και είναι φανερό ότι τύποι όπως ο Λυγερός υποφέρουν για να αποδείξουν ότι έχουν δίκιο ενώ ο χρόνος τους εκδικείται ….
Είκοσι χρόνια μετά και ασχολούμαστε με τους πολιτικούς προβληματισμούς που έθεσε ο Μητσοτάκης. Όλοι αναγνωρίζουν πλέον ότι εάν οι μεταρρυθμίσεις ξεκινούσαν επί Μητσοτάκη, η Ελλάδα δεν θα ήταν έτσι όπως κατάντησε σήμερα. Μια Ελλάδα των Λυγερών και της χρεοκοπίας. Μια Ελλάδα ζητιάνος και θύμα των διεθνών κερδοσκόπων.
Περιέργως ο Αντώνης δεν πήρε στο πλευρό τον σαμαρωμένο αγωνιστή Λυγερό αλλά τον Χαρβαλιά. Μάλλον οι υπηρεσίες του Χαρβαλιά στην πτώση Καραμανλή είχαν μεγαλύτερη αξία και ήταν πιο αποτελεσματικές. Ενώ ο Λυγερός ήταν απλώς οδοντόκρεμα!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου