Τραγέλαφος...

Έτσι νοιώθουμε διαβάζοντας την προσπάθεια του practorX, που πίεσε όσο κανένας άλλος τον Σαμαρά να πει "όχι" στον Μηχανισμό Στήριξης, να τον παρομοιάζει με έναν νέο Λεωνίδα ή έναν νέο Μέγα Αλέξανδρο... που θα γραφτεί στην ιστορία, εξαιτίας αυτού του "όχι".

Πως να δικαιολογήσεις την γκάφα αυτή και πως να ανεβάσεις το ηθικό του αρχηγού σου, όταν τον πιέζεις ολημερίς και ολονυχτίς να πει "όχι" (μόνο και μόνο επειδή τα έχεις με την Ντόρα) που ούτε ο ίδιος καλά-καλά δεν κατάλαβε αν είναι το σωστό; Του πλέκεις το εγκώμιο. Τον ανυψώνεις, για να νοιώσει καλά, γιατί αλλιώς "θα τους πάρει ο διάολος όλους όσους μου εισηγήθηκαν αυτή την στάση". 

Αυτό το "όχι" δεν έχει καμιά σχέση με οποιοδήποτε πατριωτικό "όχι" έχει πει ο Ελληνικός λαός στην ματωμένη ιστορία του. Είναι ντροπή και μόνο να τα βάζεις στο ίδιο τσουβάλι, μόνο και μόνο για να αισθανθεί ο αρχηγός σου... καλά με τον εαυτό του. Η Ν.Δ. από χθες, ναι, έγραψε ιστορία. Την πιο...
μαύρη, την πιο μικρή, την πιο ανεύθυνη, λαϊκίστικη και μικροπολιτική.

Και δεν ασχολούμαι καν με τις διεθνείς επιπτώσεις αυτής της στάσης του Σαμαρά. Τι θα πει άραγε στους "εταίρους" του Λαϊκού Κόμματος και στα διεθνή λαμόγια τους, που είναι οι κύριοι υπαίτιοι της Ευρωπαϊκής Κρίσης; Που μας έψησαν το ψάρι στα χείλη μέχρι να δημιουργηθεί ο Μηχανισμός, λέγοντάς μας πως "το πρόβλημα είναι δικό σας, λύστε το μόνοι σας" και τώρα απαιτούν από την μια κοινωνική ηρεμία και από την άλλη ψάχνουν κάθε ευκαιρία για να επιτεθούν πάλι στην χώρα μας;

Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι πως ο Σαμαράς χθες είπε "όχι" στην μοναδική σανίδα Σωτηρίας που είχε εξ αρχής αυτή η χώρα. Σε έναν μηχανισμό στήριξης που δημιουργήθηκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση χάρη στις τιτάνιες προσπάθειες του Γιώργου Παπανδρέου. Ενός μηχανισμού που αν δεν υπήρχε σήμερα, θα είχαμε κηρύξει στάση πληρωμών, με συνέπειες που ευτυχώς δεν θα βιώσουμε.

Όλοι αυτοί οι λαϊκιστές που βγαίνουν και γκαρίζουν "καταστρεφόμαστε, υποδουλωνόμαστε, φτωχαίνουμε, ξεβολευόμαστε", κάνουν σαν την σύζυγο που υποψιάζεται πως ο άντρας της την κερατώνει από την πρώτη ημέρα του γάμου... και τον εκλιπαρεί να μην το μάθει ποτέ! Όταν τελικά το μαθαίνει (γιατί όλοι το μαθαίνουν), καταρρέει όλος ο κόσμος γύρω της. Γίνεται αυτοκαταστροφική, αλλά παρασύρει και τα παιδιά της, που δεν τους φταίνε σε τίποτα.

Εκεί καταντήσαμε... Σκέφτηκαν έστω και για μια στιγμή μια άλλη λύση; Προσπάθησαν να μπουν στη θέση των υπουργών, που με το που άνοιξαν την πόρτα της διακυβέρνησης βρέθηκαν μπροστά στο απόλυτο χάος; Με διπλασιασμένο χρέος και έλλειμμα; Με διπλάσιο Κράτος", με μαύρες τρύπες και χρέη κρυφά σε όλα τα υπουργεία; Με ανεξέλεγκτες τις δαπάνες; Με κατεστραμμένο εντελώς τον φορολογικό μηχανισμό; Με, με, με...

Ναι, σκέφτηκαν: "Με το που ανακαλύψατε το χάος, έπρεπε να δανειστείτε κατευθείαν όλο το ποσό για τα επόμενα 1 ή 2 χρόνια". Ωραία. Και μετά; Ήταν που ήταν η χώρα στο χείλος του γκρεμού, να την στέλναμε μια ώρα αρχύτερα στον πάτο! Αυτό έκανε ο Καραμανλής με τον Παπαθανασίου. Δανείστηκαν νωρίς γιατί έβλεπαν το τσουνάμι να έρχεται, επαναπαύτηκαν, δεν πήραν μέτρα εξαιτίας της κοινωνικής πίεσης (πως άλλωστε ο κόσμος να χωνέψει ότι 6 χρόνια τον δούλευαν) και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε... επιδεινώνοντας ακόμη περισσότερο την κρίση αξιοπιστίας της χώρας, διεθνώς.

Εδώ πάει το "Ας με κερατώνει, αρκεί να μην το μάθω ποτέ".

Αυτή την κρίση αξιοπιστίας των τελευταίων 6 χρόνων πληρώνουμε. Και ό,τι και να λένε σήμερα ορισμένοι γραφικοί, ο Γιώργος Παπανδρέου θα μείνει στην ιστορία ως ο πρώτος πολιτικός που είπε όλη την αλήθεια και στον Ελληνικό λαό, αλλά και στους λαούς όλου του κόσμου.

Και η ιστορία μας έχει διδάξει πως στο τέλος πάντα νικά η αλήθεια. Δεν θα βαρεθώ να το λέω.

//antikrogias//