Τρίτη 19 Ιουνίου 2012

Η γκιλοτίνα είναι εκεί ακόμη.

Αναβολή // του Γιώργου Λακόπουλου
Συνέβαινε παλιά, μεταξύ πραγματικότητας και παραμυθιού: έβγαινε μια απόφαση για αποκεφαλισμό και καθώς ο μελλοθάνατος όδευε προς την γκιλοτίνα ο βασιλιάς τού έλεγε ότι θα του χαρίσει τη ζωή αν απαντήσει σε μια ερώτηση.
Αυτό ακριβώς συνέβη την ...



περασμένη Κυριακή με την Ελλάδα. Την ψιλοκοπάνησε δίνοντας μια καλούτσικη απάντηση στην κρίσιμη ερώτηση. Ετσι, όταν ξημέρωσε η Δευτέρα, το κεφάλι της ήταν ακόμη στη θέση του. Οριστικά; Μπα! Μάλλον αναβολή πήρε.

Για πόσο ακόμη, θα εξαρτηθεί. Από τι; Οι περισσότεροι νομίζουν ότι αρκεί να σχηματιστεί κυβέρνηση με φιλευρωπαϊκό προσανατολισμό. Λάθος. Δεν ζητείται απλώς κυβέρνηση. Πρέπει να είναι διατεθειμένη και ικανή να λάβει και να υλοποιήσει συγκεκριμένες αποφάσεις. Στην αρχή τής το ψιθύριζαν όλοι στο αυτί. Προεκλογικά το φώναζαν στους δρόμους.

Αυτό που ζητούσαν από τη χώρα όσοι τη δανείζουν και γενικώς την κρατούν στη ζωή δεν είναι να μην καταγγείλει το Μνημόνιο. Είναι να το εφαρμόσει. Με κάποιες τροποποιήσεις ενδεχομένως. Αλλά ας μην υπάρχουν ψευδαισθήσεις: αν θα αλλάξει κάτι, θα είναι τα χρονοδιαγράμματα.
Οι δεσμεύσεις επί των στόχων της δημοσιονομικής εξυγίανσης και των μεταρρυθμίσεων δεν άλλαξαν. Η τήρησή τους στο ακέραιο παραμένει η αναγκαία και ικανή συνθήκη για να συνεχιστεί η χρηματοδότηση της ελληνικής οικονομίας. Η γκιλοτίνα είναι εκεί ακόμη.

Το ερώτημα λοιπόν είναι πόσοι από όσους ψέλλισαν την απάντηση την εννοούν κιόλας. Το ζητούμενο δεν είναι οι αριθμοί που θα οδηγήσουν σε κυβερνητικό σχήμα.
Είναι η πολιτική βούληση όσων θα κυβερνήσουν το επόμενο διάστημα να δώσουν ώθηση σε όσα άφησαν πίσω οι προηγούμενοι.
Αυτό θέλει δουλειά πολλή και επιπλέον είναι άκρως δυσάρεστο. Η μόνη ευχάριστη στιγμή των νέων υπουργών θα είναι ο κλασικός περίπατος στον Εθνικό Κήπο, από το προεδρικό μέγαρο προς τη Βουλή.

Την Κυριακή η χώρα πήρε αναβολή. Πρακτικά αυτό της εξασφαλίζει μια νέα ευκαιρία. Οχι για να εγκαταλείψει τις δεσμεύσεις της, αλλά για να τις υλοποιήσει. Με τρόπους που θα είναι ίσως διαφορετικοί, αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα είναι ούτε εύκολοι ούτε ευχάριστοι.
Με ή χωρίς τροποποιήσεις, το Μνημόνιο είναι σαν αυτό που έλεγε για τον ΟΗΕ ο αμερικανός πολιτικός Χένρι Λοτζ: «Ο σκοπός του δεν είναι να σε στείλει στον Παράδεισο, αλλά να μην επιτρέψει να πας στην Κόλαση»

Δεν υπάρχουν σχόλια :