3+3 προτάσεις κοινής λογικής για την Α’ Αθήνας

από την σελίδα στο facebook του Kωνσταντίνου Χαλιορή

3+3 προτάσεις κοινής λογικής για την Α’ Αθήνας , Εγκεκριμένες από το Ιδρυτικό Συνέδριο της Δημοκρατικής Συμμαχίας

1. Συνταγματική κατοχύρωση της αρχής των ...

ισοσκελισμένων προϋπολογισμών για την κεντρική διοίκηση και τους ΟΤΑ. Η τελική απόφαση για πρόσθετο δανεισμό θα λαμβάνεται με φανερή ψηφοφορία της Βουλής των Ελλήνων, όπου θα απαιτείται αυξημένη πλειοψηφία 180 βουλευτών. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, θα αποφεύγεται: (α) ο υπέρμετρος δανεισμός με πρωτοβουλία μόνο των δημάρχων, περιφεριαρχών κ.λπ., (β) η κατάχρηση του δημοσίου χρήματος και (γ) η μεταφορά χρεών ανά πενταετία από δήμαρχο σε δήμαρχο.

2. Πλήρης ιδιωτικοποίηση όσων ΔΕΚΟ ασκούν επιχειρηματική δραστηριότητα, με κύριο στόχο την ανάπτυξη του ανταγωνισμού. Δεν έχει αναπτυξιακό νόημα ο απλός μετασχηματισμός ενός δημόσιου μονοπωλίου σε ιδιωτικό. Οι υποψήφιοι επενδυτές θα πρέπει να έχουν αξιολογηθεί για την φερεγγυότητά τους και την αναπτυξιακή τους προοπτική. Βάσει αυτής της πρότασης, Επιχειρήσεις Κοινωνικής Οφέλειας όπως ο ΟΑΣΑ, η ΕΘΕΛ και ο ΗΣΑΠ θα λειτουργούν υπό καθεστώς ιδιωτικού τομέα, το οποίο συνεπάγεται για τον πολίτη: (α) αυξημένη συχνότητα δρομολογίων, (β) ανταγωνιστικές και οικονομικές τιμές και (γ) ταχύτερη και αποτελεσματικότερη εξυπηρέτηση των αναγκών του. Το ίδιο ισχύει και σε ΔΕΚΟ όπως η ΔΕΗ και η ΕΥΔΑΠ, επιχειρήσεις ζωτικής σημασίας για τους πολίτες της Αθήνας, κυρίως όσον αφορά στα τιμολόγια των παρεχομένων υπηρεσίων/προϊόντων, οι οποίες θα είναι πιο προσιτές, λόγω του μη μονοπωλιακού καθεστώτος και της έλλειψης καταχρηστικών συνδικαλιστικών συμφερόντων.

3. Επιδότηση μη ελκυστικών θέσεων εργασίας, που καλύπτονται από μαύρη εργασία (κυρίως λαθρομετανάστες) & συμβάσεις ορισμένου χρόνου με μειωμένες αποδοχές και ασφαλιστικές εισφορές για νεοεισερχόμενους στην αγορά εργασίας και μακροχρόνια άνεργους. Πιο αυστηρή νομοθεσία για τη «μαύρη» και ανασφάλιστη εργασία, ούτως ώστε το κέντρο της Αθήνας να γίνει και πάλι ελκυστικό σημείο για όσους αναζητούν εργασία, αλλά δεν βρίσκουν, επειδή οι θέσεις καλύπτονται από τα διάφορα «φθηνά» εργατικά χέρια.

4. Διακήρυξη της χώρας για τη μη αποδοχής περαιτέρω εισροής (νόμιμης η παράνομης), μεταναστών, τουλάχιστον μέχρι το 2020. Πίεση για την άμεση επαναδιαπραγμάτευση της Συμφωνίας Δουβλίνο ΙΙ (Κανονισμός 343/03), επέκταση των ευρωπαϊκών συμφωνιών επανεισδοχής και τη δημιουργία μιας ευρωπαϊκής πολιτικής επιστροφής παράνομων μεταναστών, μια που μόνο με την συνολική πολιτική ισχύ της Ε.Ε. και την χρηματοδότησή της, μπορεί να πετύχει η προσπάθεια περιορισμού της παράνομης μετανάστευσης. Αυτό θα ανακουφίσει την πρωτεύουσα από περαιτέρω συνωστισμό, ειδικά από μετανάστες που δεν έχουν εισέλθει νομίμως στη χώρα και διακινούνται (και, ενίοτε, εγκαθίστανται) από διάφορες παρακρατικές, «ανθρωπιστικές» οργανώσεις.

5. Άμεση καταγραφή όλων των παράνομων μεταναστών, ώστε να γνωρίζει το κράτος ποιοι είναι και να αρχίσει η απομάκρυνση τόσο των υφιστάμενων, όσο και όλων των νεοεισερχόμενων μεταναστών (που θα λειτουργήσει ως ισχυρό αντικίνητρο για την είσοδο νέων μεταναστών). Άμεση εξέταση των αιτημάτων χορήγησης ασύλου, ώστε κατ’ αυτών που δεν έχουν τις προϋποθέσεις χορήγησης της προστασίας αυτής, να κινείται άμεσα η διαδικασία επιστροφής. Περιορισμός του δικαιώματος αιτήσεως ασύλου σε όσους συλλαμβάνονται για παράνομες πράξεις.Περιορισμός του δικαιώματος δικαστικής αναστολής της επιστροφής των παράνομων μεταναστών. Δημιουργία Κέντρων Προσωρινής Κράτησης μεταναστών σε περιοχές «κλειδιά», ανά την επικράτεια, με αξιοποίηση εγκαταλελειμμένων στρατοπέδων και λοιπών δημόσιων κτιρίων. Με αυτό το μέτρο, θα περιοριστεί κατά πολύ η συνεχώς αυξανόμενη εγκληματικότητα στο κέντρο της Αθήνας και θα δοθεί επιτέλους η δυνατότητα στους πολίτες να μπορούν να κυκλοφορούν άφοβα στην πόλη τους.

6. Μηδενική ανοχή στα κυκλώματα παράνομης διακίνησης και εκμετάλλευσης ανθρώπων και στο παραεμπόριο, που έχει μετατραπεί σε μάστιγα για τον εμπορικό κόσμο της χώρας και πηγή διαρκούς διαρροής πολύτιμων εσόδων για το κράτος. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, θα ενισχυθούν οι τοπικές επιχειρήσεις και τα εμπορικά καταστήματα του Δήμου Αθηναίων, τα οποία βλέπουν τα προϊόντα τους να πωλούνται στα πεζοδρόμια στη μισή τιμή, επειδή ο «μικροπωλητής» κατάφερε να τα κλέψει, την ώρα που οι ομάδες της αριστεράς και της άκρας δεξιάς κατέστρεφαν τις βιτρίνες τους.