Η απόσταση μεταξύ οργής και τρομοκρατίας είναι μικρή, επειδή μπορούν πολύ εύκολα οι δήθεν οργισμένοι να ξεφύγουν. Τρομοκρατία και προβοκάτσια βρίσκονται επίσης πολύ κοντά και όλοι ξέρουμε πόσο εύκολα διεισδύουν οι ...
προβοκράτορες σε οργισμένους και κάθε λογής δαιμονισμένους!
Ιδίως όταν αυτές οι πρακτικές βρίσκουν απήχηση σε κάποια τμήματα του ελληνικού λαού. Ακροδεξιά (παρακρατικοί της ΝΔ, παραθρησκευτικοί και Χρυσαυγίτες) και ακροαριστερά (Indymedia-δες, εκκολαπτόμενοι τρομοκράτες και Τσίπρες)!
Ίσως τα ελληνικά ΜΜΕ να βρίσκουν υλικό για τα δελτία τους και τις σελίδες τους.
Είναι πολύ επικίνδυνο πάντως να βαφτίζονται τα ψάρια-φασιστικές ομάδες σε κρέας-οργισμένος λαός!
Και δυστυχώς αυτή η πρακτική έχει επικρατήσει κυρίως στο διαδίκτυο και δευτερευόντως στα σκηνοθετημένα οχτάδικα!
Τι θα γίνει όμως όταν τα «ψάρια» θα καίνε τα κανάλια; Αυτό θα λέγεται παραβίαση της ελευθεροτυπίας ή επίθεση στη δημοκρατία και τους θεσμούς;
Όταν καίγεται το σπίτι του γείτονα καλύτερα να υπάρχει το ανάλογο ενδιαφέρον. Και μην ξεχνάμε ότι οι καλύτεροι «πελάτες» των καναλιών είναι οι πολιτικοί και μετά οι νοικοκυρές!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου