Ακουμπάμε τους τρομοκράτες;

Ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Αντώνης Δροσογιάννης έγραψε την δική του ιστορία στον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας. Όταν είπε «ακουμπάμε τους τρομοκράτες»(1985)! Κάτι είχε στο μυαλό του αλλά πάντα σε θεωρητικό επίπεδο. Στις ασκήσεις επί χάρτου η Αντιτρομοκρατική είχε δώσει τα ρέστα της. Μετά τον Δροσογιάννη η φράση έγινε κλισέ στα χείλη των στελεχών της Αντιτρομοκρατικής. Αμέτρητες φορές "ακούμπησαν" τους τρομοκράτες. Στην πραγματικότητα «ακουμπούσαν» αυτούς που θεωρούσαν τρομοκράτες και όχι τα μέλη της «17Ν». Πάντως αρκετές φορές έστω και "τυχαία " ,  η Αντιτρομοκρατική «ακούμπησε» τους τρομοκράτες.

Η πρώτη θρυλική απόπειρα «παρενόχλησης» τρομοκρατών ήταν το μεσημέρι της 15ης Μαΐου 1985, στου Γκύζη. Όταν τρεις αστυνομικοί προσπάθησαν να ........

....... συλλάβουν κάποιον που έγινε αντιληπτός να κλέβει μια μοτοσυκλέτα. Τελικά επρόκειτο για τον Χρήστο Τσουτσουβή, μέλος της «Αντικρατικής Πάλης». Τελικά στην συμπλοκή έχασαν τη ζωή τους και οι τρεις αστυνομικοί και ο Τσουτσουβής, ενώ μπορούσε να γίνει καλύτερος σχεδιασμός και να μην καταλήξει η καταδίωξη σε μακελειό.

Οι επόμενες κατά συρροή «παρενοχλήσεις» ήταν το 1987. Ήταν η χρονιά που λες και η Αστυνομία έπεφτε συνεχώς πάνω σε τρομοκράτες. Ξημερώματα της 1ης Οκτωβρίου 1987, αστυνομικοί αντιλαμβάνονται τρία άτομα να προσπαθούν να «απαλλοτριώσουν» μια μοτορόλα από ένα κρατικό αυτοκίνητο. Στην καταδίωξη συλλαμβάνονται οι «αγωνιστές» Μαρίνος και Σμυρναίος, ενώ ο τρίτος της παρέας Μιχάλης Πρέκας, ταμπουρώνεται σε γειτονικό σπίτι και ύστερα από λίγες ώρες έχασε τη ζωή του κατά τη διάρκεια ανταλλγής πυρών με τους αστυνομικούς. 

Στις 8 Νοεμβρίου στο Σταθμό Πρώτων βοηθειών μεταφέρεται βαριά τραυματισμένος από έκρηξη βόμβας ο Κυριάκος Μαζοκόπος. Καταζητούμενος για τρομοκρατικές ενέργειες. Στη γιάφκα του βρέθηκε μεγάλη ποσότητα όπλων, βομβών και πυρομαχικών. Λίγες μέρες μετά στις 18 Νοεμβρίου τέσσερα άτομα στα Σεπόλια προσπαθούν να κλέψουν ένα φορτηγό. Γίνονται αντιληπτοί από δύο περιπολικά. Οι δράστες αντιδρούν άμεσα και τραυματίζουν με χειροβομβίδες τέσσερις αστυνομικούς και τελικά δραπέτευσαν. Αργότερα σε προκήρυξη της «17Ν» έγινε ανάληψη ευθύνης για την «συμπλοκή των Σεπολίων».

Οι επόμενες «παρενοχλήσεις» έγιναν το 1992. Επί κυβερνήσεως Μητσοτάκη. Τότε γράφτηκαν τόνοι κριτικής από τους λαλίστατους δήθεν αριστερούς δημοσιογράφους που έψαχναν κάθε ευκαιρία για να επιτεθούν στην τότε κυβέρνηση. Ήταν η εποχή του λυσσαλέου πολέμου κατά της κυβέρνησης Μητσοτάκη από τα κρατικοδίαιτα κέντρα παραπληροφόρησης. Ενώ για τις προηγούμενες «επαφές τρομοκρατικού τύπου» δεν θα βρείτε και πολλά πράγματα στο διαδίκτυο, για την περίοδο Μητσοτάκη ακόμα διακινείται η χολή της παραπληροφόρησης. Η «παρενόχληση» επί Μητσοτάκη έγινε στις 26 Μαρτίου 1992, στη οδό Ριανκούρ. Όπου υπήρχαν πληροφορίες για ραντεβού των μελών της «17Ν». Φαίνεται ότι οι αστυνομικοί ήρθαν πρόσωπο με πρόσωπο με τους τρομοκράτες και ξέφυγαν μέσα από τα χέρια τους. Στις 2 Δεκεμβρίου πάντως του 1992, συνελήφθη ο Γιώργος Μπαλάφας, καταζητούμενος για την δολοφονία του εισαγγελέα Γιώργου Θεοφανόπουλου, την ευθύνη της οποίας είχε αναλάβει η «Αντικρατική Πάλη».

Το μεγαλύτερο «τυχαίο» λάθος τρομοκρατών ήταν όταν έσκασε η βόμβα στα χέρια του Ξηρού. Ένα μοιραίο λάθος που οδήγησε τον Ξηρό στο Νοσοκομείο βαριά τραυματισμένο αλλά σώο. Τα αποτελέσματα γνωστά. Οδήγησαν τα μέλη της «17Ν» στον Κορυδαλλό και κόπηκαν τα πόδια της εγχώριας τρομοκρατίας για πολλά χρόνια. Σήμερα προσπαθεί να ξανασηκώσει κεφάλι μόνο που τώρα έχει απεμπλακεί από τα στενά ακροαριστερά ιδεολογικά όρια και κινείται μεταξύ οργανωμένου εγκλήματος και κυκλωμάτων Μαφίας.