Η βία είναι στοιχείο της κοινωνίας και η επιθετικότητα έμφυτη;

Η Αριστερά ήλπιζε κάποτε ότι μπορεί να καταργήσει την βία από την κοινωνία. Ο Λένιν και οι Mπολσεβίκοι πειραματίστηκαν πάνω στην εξεύρεση τρόπων εξάλειψης της βίας. Απέναντί τους στάθηκε ο Φρόυντ που θεώρησε τους πειραματισμούς …. «αυταπάτη». Ο Φρόυντ είναι ένας από τους ψυχολόγους που προβληματίστηκαν έντονα στο κατά πόσον μπορούμε να «εξαφανίσουμε» την ανθρώπινη επιθετικότητα. Και εάν τελικά εξαφανιστεί, επιτυγχάνεται η απόλυτη ισότητα των πολιτών; Σύγχρονοι ψυχολόγοι έφτασαν στο συμπέρασμα να θεωρούν την βία ως ένα από τα μη-μεταβλητά συστατικά της ανθρώπινης φύσης.

Η κυβέρνηση των Μπολσεβίκων ήταν αποτέλεσμα επαναστατικής βίας. Όταν η βία γεννά πάντα βία πως είναι δυνατόν ο κύκλος να κλείσει στην Οκτωβριανή Επανάσταση, τη στιγμή που έπρεπε να συντηρεί το «όραμα» του παγκόσμιου προλεταριάτου που μπορούσε μόνο μέσω της επαναστατικής βίας να «σπάσει τα δεσμά του»; Το επιχείρημα του Λένιν ουσιαστικά κατέρρεε από την ........

........ φύση του «δικτατορικού κομουνισμού» που αναγκάστηκε να καταπιέσει τις μάζες στις οποίες απευθύνθηκε για να επιτευχθεί η «Επανάσταση».

Οι κοινωνίες που προσπάθησαν να εξαφανίσουν την επιθετικότητα του ανθρώπου, τελικά αυτοκαταστράφηκαν γιατί δεν οδήγησαν το λαό τους στην ελευθερία αλλά στην καταπιεστική επιβολή των «ειρηνικών» οραμάτων τους. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ακόμα και αυτό το ειρηνικό κίνημα των σίξτις οδηγήθηκε στην αυτοκαταστροφή μέσω των ναρκωτικών. Ο παράδεισος επί Γης είναι ανέφικτος. Όσο και αν κάποιοι επιδιώκουν την πραγματοποίησή του και μάλιστα αρκετοί με ειλικρινή διάθεση. Ίσως τελικά ο «Παράδεισος επί Γης» να είναι προσωπική υπόθεση και σίγουρα χωρίς την χρήση ναρκωτικών.

Όσες επαναστάσεις, τρομοκρατίες και κινήματα και αν πέρασαν πάνω από τον πλανήτη, οι πραγματικοί στόχοι αντι-βίας της ανθρωπότητας συνεχίζουν να παραμένουν τρεις. Η επιστήμη, η δικαιοσύνη και η τέχνη. Είναι οι μόνες μέθοδοι που μπορούν να βοηθήσουν τον άνθρωπο στον αγώνα του κατά της έμφυτης βίας. Η ανθρωπότητα βρίσκεται σε ένα από τα καλύτερα στάδια της ιστορίας της , γιατί  σήμερασ  μπορούμε να καταλάβουμε ότι δεν κυριαρχεί η αλήθεια (η επιστήμη δεν πρόκειται ποτέ να εξελίσσεται), δεν κυριαρχεί το καλό (ξέρουμε ότι η δικαιοσύνη δεν μπορεί να καλύψει απόλυτα το σύνολο της κοινωνίας) και δεν καθορίζει την ζωή μας η ομορφιά (τέχνη). Αυτό το «δεν» κάνει τη διαφορά από τους προηγούμενους αιώνες που φαντάζουν σκοτεινοί.