Παρακολουθώ και εγώ τα απόνερα της στυγερής δολοφονίας του Σωκράτη Γκιόλια. Διαβάζω τα βαρύγδουπα περί χτυπήματος κατά της ελευθεροτυπίας και απόπειρας φίμωσης των blogs και τα τοιαύτα και γελάω ιδιαίτερα με το δεύτερο. Η δολοφονία είναι τραγικό γεγονός και πρέπει να καταδικάζεται αυτούσια είτε αφορά δημοσιογράφο, είτε αφορά τον μπακάλη της γειτονιάς. Δεν πρέπει να συγχέουμε γεγονότα. Η δημοσιογραφία όμως δεν περίμενε αυτή τη δολοφονία για να δεχτεί πλήγμα. Το έχει δεχθεί προ πολλού. Όσο για την φίμωση των blogs, συγνώμη αλλά πολλά ήταν ο Σωκράτης αλλά blogger με την ορθή έννοια του όρου δεν υπήρξε ποτέ.
Τον Σωκράτη τον ήξερα “τηλεφωνικά” και μέσω e-mail, τίποτα παραπάνω και τίποτα παρακάτω. Σε αντίθεση με τα θρυλούμενα όποτε υπήρξε θέμα που με .........
........ αφορούσε είτε προσωπικά είτε την γραμματεία Νέων Τεχνολογιών της ΝΔ υπήρξε πάντα επικοινωνία για επιβεβαίωση ή σχολιασμό. Εν ολίγοις τηρούσε μία στοιχειώδη δεοντολογία, τουλάχιστον απέναντι μου. Όμως αυτό δεν τον έκανε blogger όπως και κανένα από όλους αυτούς τους δημοσιογράφους που δημιουργούν site διασποράς ειδήσεων και φημών καλυμμένοι πίσω από την ανωνυμία που παρέχει το μέσο. Συγνώμη αλλά αυτό δεν είναι ούτε πρόκειται να γίνει ποτέ blogging.
Στο παρελθόν έχω διαφωνήσει με διάφορους για την γνωστή ατάκα “το έγραψαν τα blog” και τους κάνει εντύπωση που εγώ που διατηρώ blog και είμαι άνθρωπος που ασχολείται με το διαδίκτυο και τα social media θεωρώ το μέσο αναξιόπιστο. Κανονικά δεν θα έπρεπε γιατί στην Ελλάδα καταφέραμε ένα ακόμα παράδοξο, να μην θεωρείται τίποτα που γράφεται ή λέγεται (στις εφημερίδες, τη τηλεόραση, το ραδιόφωνο κλπ.) a priori αξιόπιστο όταν πίσω υπάρχουν ολόκληροι μηχανισμοί ελέγχου και τεκμηρίωσης των ειδήσεων και των πηγών και να θεωρείται αξιόπιστο κάτι που γράφει ένα blog με μηδέν τεκμηρίωση και έλεγχο αξιοπιστίας της πηγής.
Φτάσαμε στο σημείο να θεωρούνται θέσφατα όσα γράφονται και αναπαράγονται στα διάφορα ειδησεογραφικά sites που αρέσκονται να αυτοαποκαλούνται blogs και να βλέπουμε με σκεπτικισμό τα δελτία ειδήσεων των 8 (καλά κάνουμε για δεύτερα αλλά όχι για τα πρώτα). Σίγουρα το διαδίκτυο μπορεί να δώσει την ελευθερία να γραφτεί κάτι που σε κάποιο παραδοσιακό μέσο μπορεί να “φιμωθεί” αλλά στην πραγματικότητα τις περισσότερες φορές βγαίνουν πράγματα που δεν στέκουν και θίγουν ανθρώπους και υπολήψεις πίσω από το πέπλο της ανωνυμίας.
Από αυτό εδώ το μετερίζι έχω γράψει έστω και δια της τεθλασμένης (λέγε με και Μίλτο Παπαρόπουλο) πολλά για τους διάφορους δημοσιογραφίσκους που δημιουργούν ψεύτικα blogs για να κάνουν αναπαραγωγή των αναρτήσεων των blogs τους για να ανεβάζουν ranking και επισκέψεις. Έχω γράψει εμμέσως πλην σαφώς για τους διάφορους ψευτοεκβιαστές που θεωρούν εαυτούς καθοδηγητές της κοινής γνώμης επειδή βρίσκονται 1000 ή 2000 που τους κάνουν την τιμή να διαβάζουν τα όσα γράφουν. Είναι συνήθως καλοί πληρωμένοι κονδυλοφόροι ή ακόμα χειρότερα στρατευμένοι σε μία ιδέα που κάποιοι επιτήδειοι εκμεταλλεύονται και τους αξιοποιούν ως εργαλεία.
Είμαστε δυστυχώς μία χώρα που το blogger καταφέραμε να το κάνουμε ιδιότητα. Είμαστε μία χώρα που έδωσε τη δυνατότητα σε διάφορα ψώνια και τυχάρπαστους να πιστεύουν πως επειδή μπορούν να γράψουν 4-5 γραμμές στο “blog” τότε αυτομάτως κάνουν την διαφορά στη κοινωνία και “χτυπάνε το κατεστημένο”. Είμαστε μία χώρα που επιτρέπει στους απίθανους να έχουν την πρωτοκαθεδρία έναντι των πραγματικών bloggers, των παιδιών που βγάζουν το μεράκι τους και την διάθεση τους να πούνε πέντε πράγματα για να ξεφύγουν και να ξεδώσουν.
Το blog για όσους έχουν ξεχάσει τι ακριβώς αφορά, είναι ένα προσωπικό ημερολόγιο απόψεων, σκέψεων ακόμα και ειδήσεων. Είναι ένα δικτυακό ημερολόγιο στο οποίο κάποιος, κάποιοι καταθέτουν τις απόψεις του και τις σκέψεις του και σε καμία περίπτωση αυτές δεν είναι θέσφατα ή τα κρυμμένα μυστικά που κανένας δεν σας λέει. Όσο λοιπόν τα blogs παραμένουν απλά εργαλεία κατάθεσης σκέψεων, προτάσεων και απόψεων δεν έχουν να φοβηθούν κανενός είδους φίμωση από κανένα τρομοκράτη ή μη. Όταν έχουν άλλου είδους διαδρομές και άλλου είδους θέλω και ζητούμενα τότε φοβούνται για την φίμωση.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου