Κερδίσαμε λίγο χρόνο

του Νικου Κωνστανταρα

Οι εκλογές της 17ης Ιουνίου μας επιτρέπουν να διατηρήσουμε ανοιχτό τον δίαυλο επικοινωνίας με τους εταίρους μας, ώστε να μπορέσουμε να επεξεργαστούμε νέα σχέδια για έξοδο από την κρίση με τη μικρότερη δυνατή ταραχή. Αλλά είναι πολύ πιθανό ότι στην ...

προσπάθεια κάψαμε τα φρένα μας και η πορεία προς τον κίνδυνο να έχει επιβραδυνθεί χωρίς να διακοπεί. Για να αρχίσει να αλλάζει κάτι, τα κόμματα που θα απαρτίζουν τη νέα Βουλή θα πρέπει να υπερβούν τους εαυτούς τους - την ώρα που μερικά αισθάνονται δικαιωμένα για την πολιτική τους ενώ τα άλλα, πληγωμένα, θα εμμείνουν στις απόψεις τους. Σε όλες τις περιπτώσεις, είναι δύσκολο να ελπίζει κανείς σε νέο πνεύμα συνεργασίας μεταξύ τους.

Οι κερδισμένοι είναι η Νέα Δημοκρατία, που βγήκε πρώτο κόμμα με ποσοστό γύρω στο 30% και ο ΣΥΡΙΖΑ, που είδε το ποσοστό του να εκτοξεύεται από κάτω από 5% το 2009 σε 17% τον Μάιο και περίπου 27% χθες. Ο ΣΥΡΙΖΑ ξεκαθάρισε ήδη ότι δεν θα συμμετάσχει σε καμία κυβέρνηση, ακόμη και στην περίπτωση που η Ν.Δ. αποτύχει στην προσπάθειά της να σχηματίσει συνασπισμό και του δοθεί η διερευνητική εντολή. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι ισχυρή αντιπολίτευση και επιμένει ότι το Μνημόνιο ακυρώθηκε από τον Μάιο, ότι οι πολιτικές που πηγάζουν απ’ αυτό «στερούνται λαϊκής νομιμοποίησης» και ότι «θα είμαστε παρόντες στις εξελίξεις».

Ο Αντώνης Σαμαράς έχει πολύ δύσκολο έργο: πρώτα να πετύχει τον σχηματισμό κυβέρνησης είτε με το ΠΑΣΟΚ μόνο είτε με το ΠΑΣΟΚ και τη Δημοκρατική Αριστερά, και μετά να κυβερνήσει σε μια περίοδο που θα απαιτεί αποφασιστικότητα και δύσκολες αποφάσεις. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει και τη δύναμη και κάθε λόγο να εμποδίζει την εφαρμογή του σχεδίου διάσωσης, ώστε να επιβεβαιώνεται η πολιτική του να το ακυρώσει. Για να σχηματίσει κυβέρνηση, ο κ. Σαμαράς θα πρέπει να ενδώσει στις απαιτήσεις των εταίρων του, ενώ η πολιτική του πορεία έχει δείξει πόσο δυσκολεύεται να συμβιβαστεί και να συνεργαστεί.

Το ΠΑΣΟΚ φαίνεται να είναι σε σύγχυση. Ενώ αναμενόταν ότι πολλοί ψηφοφόροι του θα ψήφιζαν Ν.Δ. ώστε να βγει πρώτο κόμμα και να μην πάρει ο ΣΥΡΙΖΑ την «επιδότηση» των 50 εδρών, το 12-13% που πήρε το ΠΑΣΟΚ (διατηρώντας το ποσοστό του Μαΐου) φαίνεται να προκαλεί μια φοβία να δράσει ανεξάρτητα από το ΣΥΡΙΖΑ. Χθες ο Ευάγγελος Βενιζέλος επανέλαβε (όπως τον Μάιο) ότι δεν θα μπει σε συνασπισμό αν δεν συμμετέχει ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος, βέβαια, δεν έχει κανένα λόγο να υποστεί τη φθορά που φοβάται το ΠΑΣΟΚ. Ούτε, όμως, η ΔΗΜΑΡ με τις 17 περίπου έδρες θα αρκούσε να κάνει κυβέρνηση με τη Ν.Δ. (με 130), χωρίς το ΠΑΣΟΚ (με 33). Αλλά και η ΔΗΜΑΡ ζητεί τη συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση.

Η κυβέρνηση της Ν.Δ. που θα προκύψει, λοιπόν, θα είναι με εταίρους που δυσκολεύονται να συνεργαστούν μαζί της, έχουν λίγα κοινά, θα φοβούνται τον ΣΥΡΙΖΑ και θα θέτουν αιτήματα που θα δένουν τα χέρια του κ. Σαμαρά. Οπως ο ΣΥΡΙΖΑ, οι Ανεξάρτητοι Ελληνες και η Χρυσή Αυγή, καθώς και το ΚΚΕ, το οποίο έχασε μεγάλη δύναμη, θα αρνούνται κάθε συμβιβασμό με την κυβέρνηση.

Είτε, λοιπόν, αισθάνονται δικαιωμένα είτε αναζητούν τρόπο να συγκρατήσουν την πτώση τους, όλα τα κόμματα θα επιμείνουν στις δικές τους πολιτικές, οι οποίες θα οδηγούν σε συνεχείς συγκρούσεις. Την ώρα των δύσκολων αποφάσεων για την ανασυγκρότηση της χώρας, φαίνεται απίθανη η εθνική συνεννόηση και πιθανές η αστάθεια και νέες εκλογές. Ας ελπίσουμε στην υπέρβαση που θα μας διαψεύσει.

// Καθημερινή //