του Μπάμπη Παπαδημητρίου
Επιτέλους, το βάθος του ουρανού δεν είναι απλώς κόκκινο. Η κοινή γνώμη εμφανίζεται περισσότερο ώριμη, άρα καλύτερα διατεθειμένη στην κατανόηση των ευρύτερων επιπτώσεων της ψήφου που καλείται να ρίξει στην κάλπη της 17ης Ιουνίου.
Αν δεν είχαν τόσο πολύ βαλθεί να ...
συννεφιάσουν το ωραίο γαλάζιο χρώμα του ουρανού οι προσωρινοί επισκέπτες της συντηρητικής παρατάξεως, η Ελλάδα θα πέρναγε μια πραγματικά ενδιαφέρουσα προεκλογική περίοδο.
Αυτό που πραγματικά απουσιάζει από την πολιτική σκηνή είναι πολιτικοί που να πιστεύουν στο ευρωπαϊκό «όνειρο». Δυσκολεύομαι να μετρήσω πέραν των δέκα ανθρώπων που αλληλοεξαρτούν την (καλή) τύχη της Ελλάδας από την ευνοϊκή τροπή των πραγμάτων για την Ευρωπαϊκή Ενωση. Αγνοούνται τα πολιτικά επιχειρήματα, που θα πείσουν τους Ελληνες ψηφοφόρους ότι αξίζει να είσαι μέλος μιας ένωσης κρατών που έχει ένα πολύ υψηλό επίπεδο ζωής, ένα ζωντανό πολιτισμό και μια τεράστια ασπίδα ανθρώπινων ελευθεριών.
Αν ήταν να επιθυμούμε την παραμονή μας στη Ζώνη του Ευρώ μόνο για να μη λείψει στους κρατικούς υπαλλήλους το «παντεσπάνι» τους, τότε θα ομολογούσα, εγώ πρώτος, την επιστροφή μας στη δραχμή. Κάποιος πρέπει να παραδεχτεί πως η δανειακή σύμβαση, το «κούρεμα» των ομολόγων, η επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, το άνοιγμα των εκλεκτών επαγγελμάτων, η μείωση του ποσοστού κέρδους των φαρμακέμπορων, ο εξονυχιστικός έλεγχος του «πόθεν έσχες», η ελευθερία διαπραγμάτευσης αμοιβών στον ανταγωνιστικό τομέα της οικονομίας και τόσα άλλα μέτρα, που έχουν ενταχθεί στα Μνημόνια, σκοπεύουν σε μια καλύτερη εθνική οικονομία.
Κάποιος πολιτικός πρέπει να έχει μείνει που να διατηρεί την ικανότητα της ανεξάρτητης σκέψης. Κάποιος πρέπει να παραδεχτεί, χωρίς συμβιβασμούς και μωρουδίσματα περί μερικής επαναδιαπραγμάτευσης και άλλες αρλουμπολογίες, τη μόνη αλήθεια. Οπως ήρθαν τα πράγματα, ο ομφάλιος λώρος που μας κρατάει στην Ευρώπη είναι το ευρώ και χωρίς το πλαίσιο δεσμεύσεων του Μνημονίου θα οδηγηθούμε σε υποχρεωτική αποκοπή από το κέντρο προστασίας. Αν ο κ. Τσίπρας κερδίζει μέχρι σήμερα πόντους, είναι γιατί υπόσχεται σε όσους λατρεύουν τη στασιμότητα. Οι υποσχέσεις αυτές δεν έχουν καμία αξία εσωτερικώς, γιατί δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν. Επιπλέον, δεν φοβίζει πια τις μεγάλες πρωτεύουσες, όπου δείχνουν να «βολεύονται» με την κατάντια μας. Παρατηρήστε την επιμονή των ξένων ΜΜΕ σε ιστορίες με φθηνή πατάτα, εξαφανισμένο φάρμακο, ψεύτικα επιδόματα, «γεύματα συμπόνοιας». Δείχνει ότι θέλουν τους δικούς τους λαούς να μην ξεχνούν τι μπορεί να συμβεί σε όποιον ξεχάσει ότι μόνον όλοι μαζί μπορούμε να υπερασπιστούμε το ευρωπαϊκό επίπεδο ζωής.
Πηγή : Καθημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου