Δεν περίμεναν ποτέ πραγματική δικαιοσύνη. Οταν όμως δικαστήριο της Κωνσταντινούπολης εξέδωσε την ετυμηγορία του πριν από λίγες ημέρες -...
Ο δικαστής απάλλαξε και τους 19 κατηγορούμενους για συμμετοχή σε «ένοπλη τρομοκρατική οργάνωση».
Μόνο ένας καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη για συνωμοσία με στόχο τη δολοφονία του Φρανκ Ντινκ, ο οποίος είχε δεχθεί θανάσιμα πυρά μέρα μεσημέρι έξω από τα γραφεία της εβδομαδιαίας εφημερίδας Agos.
Η Φετίγιε Τσετίν, δικηγόρος και στενή φίλη της οικογένειας, περιέγραψε τη δίκη ως «κωμωδία από την αρχή ώς το τέλος». «Αλλά άφησαν το μεγαλύτερο αστείο τελευταίο», πρόσθεσε η ίδια, καθώς στεκόταν έξω από το δικαστήριο στο πλευρό της συγκλονισμένης χήρας του Ντινκ, Ρακέλ.
Ο Φρανκ Ντινκ, ο οποίος γκρέμισε τους μύθους γύρω από τη σφαγή περίπου 1,5 εκατομμυρίου Αρμενίων, εναντιώθηκε στις αρχές αποκαλώντας τα γεγονότα γενοκτονία. Ακολούθησε νομική εκστρατεία εναντίον του με την κατηγορία της «προσβολής της εθνικής ταυτότητας».
Ο Φρανκ Ντινκ έγραψε αρκετά προφητικά άρθρα, προβλέποντας το τραγικό του τέλος αφότου οι αρχές τον κάλεσαν να συμμορφωθεί.
Η δίκη για τη δολοφονία του εξελήφθη ως δοκιμασία για το κυβερνών κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης.
Για τους 60.000 Αρμένιους της Τουρκίας, η απόδοση δικαιοσύνης θα μπορούσε να επουλώσει τις πληγές του παρελθόντος.
Ωστόσο, «αυτή η ετυμηγορία στέλνει σαφές μήνυμα ότι η γελοιοποίηση των Αρμενίων επιτρέπεται», όπως είπε ένας Αρμένιος επιχειρηματίας.
Ο Τούρκος πρωθυπουργός σημείωσε ότι η έκβαση της δίκης «διατάραξε τη συνείδηση της κοινής γνώμης» και πρόσθεσε ότι η διαδικασία υποβολής εφέσεων δεν έχει ακόμη τελειώσει.
Ακόμη και οι σύμμαχοι της Τουρκίας ανησυχούν για το δικαστικό της σύστημα. Σε έκθεσή του, ο επίτροπος ανθρωπίνων δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης, Τόμας Χάμαρμπεργκ, κατακεραυνώνει τους Τούρκους δικαστές και εισαγγελείς, οι οποίοι «δίνουν προτεραιότητα στην προστασία του κράτους έναντι της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».
Ο υπουργός Δικαιοσύνης, Σαντουλάχ Εργκίν, ανήγγειλε μεταρρυθμίσεις περιλαμβανομένης της μείωσης των ποινών για υποτιθέμενα τρομοκρατικά εγκλήματα, όπως η εξύμνηση του φυλακισμένου Κούρδου ηγέτη, Αμπντουλάχ Οτσαλάν.
Πρόκειται για δειλά θετικά βήματα. Αλλά είναι πολύ αργά για δεκάδες δημοσιογράφους, εκατοντάδες φοιτητές και χιλιάδες Κούρδους πολιτικούς και διαδηλωτές, οι οποίοι βρίσκονται στη φυλακή.
1 σχόλιο :
Ο Χραντ Ντικ ήταν αρθρογράφος της εφημερίδας AGOS, φωνής της αρμενικής κοινότητας στην Τουρκία. Προτού σκοτωθεί, είχε υποστεί μια εκστρατεία μίσους από τα καθεστωτικά μέσα ενημέρωσης. Πριν από πέντε χρόνια, στις 19 Γενάρη 2007, πυροβολήθηκε θανάσιμα –από το 17χρονο Ογκούν Σαμάστ [Ogün Samast], όπως ανακοινώθηκε στη συνέχεια– έξω από το κτήριο της εφημερίδας όπου δούλευε. Κατά τη διάρκεια της δίκης, έγινε ξεκάθαρο ότι οι κρατικές Αρχές είχαν βάλει το χεράκι τους στο φόνο. Αρχεία τηλεφωνικών συνδιαλέξεων είχαν σβηστεί, αποδεικτικά στοιχεία είχαν πειραχτεί, πληροφορίες είχαν αποκρυφτεί, αναφορές είχαν καταστραφεί, έρευνες είχαν κλείσει πριν την ώρα τους, ενώ μυστικοί πράκτορες είχαν απαλλαγεί λόγω περιόδου παραγραφής.
Η δίκη ολοκληρώθηκε στις 17 Γενάρη 2012. Το δικαστήριο αρκέστηκε στην επιβολή ποινών εναντίον του Ογκούν Σαμάστ, του ατόμου που πυροβόλησε τον Χραντ Ντινκ, και του Γιασίν Χαγιάλ [Yasin Hayal] για υποκίνηση της ανθρωποκτονίας, και η έδρα δήλωσε ότι δεν υποκρύπτεται κανένας οργανισμός πίσω από την εκτέλεση. Ως αντίδραση σε αυτή την άδικη κατάληξη της υπόθεσης, και διεξάγοντας άλλη μία επετειακή διαδήλωση, δεκάδες χιλιάδες συγκεντρώθηκαν στο Ταξίμ μόλις δυο μέρες μετά το πέρας της δίκης και πραγματοποίησαν πορεία μνήμης προς το σημείο όπου έπεσε νεκρός ο Χραντ Ντινκ. Φωνάχτηκαν συνθήματα όπως «Katil devlet hesap verecek» (Το κράτος-δολοφόνος θα πληρώσει), «Hepimiz Hrant’ız, hepimiz Ermeniyiz» (Είμαστε όλοι Χραντ, είμαστε όλοι Αρμένιοι), «Bu dava böyle bitmeyecek» (Αυτή η υπόθεση δε θα τελειώσει έτσι), «Faşizme inat kardeşimsin Hrant» (Αψηφήστε το φασισμό, αδελφός μας ο Χραντ).
Διάφορες αναρχικές ομάδες συμμετείχαν επίσης στη διαδήλωση. Μία από τις ομάδες κρατούσε ένα πανό με το σύνθημα «Üzgün olmaktansa öfkeli olmayı yeğlerim» (Καλύτερα αγριεμένοι, παρά θλιμμένοι) και μία άλλη ομάδα πορεύτηκε με ένα πανό που έγραφε «Teferruatlar» (Ψιλά γράμματα) ως σχόλιο στις κρατικές δολοφονίες.
Δημοσίευση σχολίου