Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2012

Αμφίδρομες εξαρτήσεις

Ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού, ίσως το πιο σκεπτόμενο, έχει εναποθέσει τις ελπίδες του για να αποφευχθεί η πτώχευση και να ...


παραμείνει η Ελλάδα στην Ευρωζώνη στον Λουκά Παπαδήμο. Πρόκειται για τους πολίτες που λίγο - πολύ αντιλαμβάνονται τη ζοφερή κατάσταση της χώρας και για διαφόρους λόγους πιστεύουν ότι μόνον ο σημερινός πρωθυπουργός, ή κάποιος σαν αυτόν, έχει πιθανότητες να μας βγάλει από το αδιέξοδο. Παραβλέπουν ή αγνοούν όμως κάποιες παραμέτρους στη λαχτάρα τους να δουν τις προσδοκίες τους να υλοποιούνται.
Οι παράμετροι σχετίζονται με τις συνθήκες υπό τις οποίες ανέλαβε πρωθυπουργός ο Λ. Παπαδήμος, τη συμπεριφορά του πολιτικού περιβάλλοντος, την αντιμετώπιση που έχει από μίντια και άλλους παράγοντες και φυσικά την κατάσταση που διαχειρίζεται. Αντικειμενικά, θα έπρεπε να τα ξέρει όλα αυτά με την πείρα που έχει και σίγουρα γνώριζε ή ανέμενε αρκετά από εκείνα που του «έλαχαν», ίσως όμως να μην τα περίμενε στην ένταση και στην έκταση που τα βιώνει. Τα προβλήματα που κλήθηκε να λύσει γίνονται πιο πολύπλοκα, καθώς η πολιτική τάξη έχει τις δικές της προτεραιότητες.

Οι πολιτικοί αρχηγοί αναγκάστηκαν, ή και σύρθηκαν κυριολεκτικά, να δώσουν την εντολή στον Λ. Παπαδήμο. Φρόντισαν μάλιστα να τον εγκλωβίσουν σε στενά περιθώρια χρόνου, διακυβέρνησης και επιλογών. 
Πολύ σύντομα άρχισε η έμμεση αμφισβήτησή του, παράλληλα με την άσκηση αντιπολίτευσης από συμμέτοχους της διακυβέρνησης. Μετά προβλήθηκαν οι συγκρίσεις με τον Ιταλό Μάριο Μόντι, αν και το σύστημα που περιβάλλει τον «δικό μας» πρωθυπουργό είναι φανερά ανόμοιο, και τελικά φτάσαμε στην επίρριψη ευθυνών για το θέμα των κατώτερων συλλογικών συμβάσεων, ενώ αυτό τίθεται από την τρόικα. 
Η προχθεσινή κοινή συνάντηση με τους πολιτικούς αρχηγούς θα πρέπει να ήταν αποκαλυπτική για τον Λ. Παπαδήμο. 
Ουσιαστικά στέφθηκε με αποτυχία, αφού «δεν τα βρήκαν» στην κοινή γραμμή πάνω στην οποία θα κινείται για να έχει όπλα να αντιμετωπίσει τους απαιτητικούς δανειστές μας και να εξασφαλίσουμε τα πολύτιμα 89 δισ. Αυτό όμως σημαίνει ότι ο πρωθυπουργός πρέπει να αντιμετωπίσει με μεγαλύτερο δυναμισμό και αποφασιστικότητα τους πολιτικούς αρχηγούς. Δεν εξαρτάται μόνο αυτός από εκείνους, αλλά και εκείνοι από τον ίδιο. Για το καλό της χώρας!

του Άγγελου Στάγκου // στην Καθημερινή

Δεν υπάρχουν σχόλια :