Το ΠΑΣΟΚ βιώνει τη βαθύτερη κρίση από την ίδρυσή του. Η πρωτόγνωρη δημοσκοπική κατάρρευση και οι εν εξελίξει εσωκομματικές διεργασίες έχουν γεννήσει προσωπικές τριβές, ομαδοποιήσεις και γενικότερα φαινόμενα εσωστρέφειας. Από τη στιγμή που ο ...
κ. Παπανδρέου δρομολόγησε τη διαδικασία ομαλής αντικατάστασής του, οι επίδοξοι δελφίνοι έχουν όφελος από την παράταση του βίου της κυβέρνησης. Ετσι, το ΠΑΣΟΚ στηρίζει την παραμονή του κ. Παπαδήμου στην πρωθυπουργία για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
Από την πλευρά του και ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ στις δημόσιες τοποθετήσεις του υποστηρίζει ότι η παραμονή αυτής της κυβέρνησης στην εξουσία έως τον επόμενο χρόνο ωφελεί τη χώρα. «Ο Παπαδήμος είναι η τελευταία ευκαιρία για τη χώρα και δεν θα έχουμε άλλη», δήλωσε χθες. Είτε πρόκειται για ελικρινή πατριωτισμό, όπως διαμηνύει σε κάθε ευκαιρία ο κ. Καρατζαφέρης, είτε για απόπειρα ενίσχυσης της αίσθησης ότι ο ΛΑΟΣ δεν αποτελεί πλέον περιθωριακή δύναμη διαμαρτυρίας, αλλά κόμμα εξουσίας, προκύπτει και εδώ διάθεση στήριξης της κυβέρνησης Παπαδήμου.
Στη Νέα Δημοκρατία τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα. Τον Νοέμβριο ο Αντώνης Σαμαράς επέδειξε υπευθυνότητα και έκανε την αναγκαία υπέρβαση στηρίζοντας τη μεταβατική κυβέρνηση συνεργασίας. Σήμερα δηλώνει πως δεν αμφισβητεί την ειλικρίνεια και τις προθέσεις του σημερινού πρωθυπουργού. Επίσης, αντιλαμβανόμενος την κρισιμότητα της κατάστασης αποδέχθηκε τη μετάθεση της ημερομηνίας των εκλογών, από την αρχικώς συμφωνηθείσα 19η Φεβρουαρίου στα τέλη Μαρτίου ή αρχές Απριλίου. Πολλοί στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης επιθυμούν τη διενέργεια εκλογών το συντομότερο ώστε να αναλάβουν την εξουσία. Σε άλλες εποχές αυτό θα ήταν εύλογο. Υπό τις παρούσες συνθήκες είναι ακατανόητο και μάλλον ανεύθυνο.
Στη Ν.Δ. διαβάζουν τις δημοσκοπήσεις και ορθώς θεωρούν ότι θα κερδίσουν, αλλά δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα εξασφαλίσουν αυτοδυναμία. Και εδώ υπεισέρχεται η ανάγκη να ζυγίσει κανείς με σοβαρότητα και αίσθημα ευθύνης το κομματικό και το εθνικό συμφέρον, τα οποία στη σημερινή συγκυρία ενδεχομένως να ταυτίζονται.
Γιατί να θέλει ο οποιοσδήποτε να αναλάβει την εξουσία, είτε με οριακή πλειοψηφία είτε στο πλαίσιο κυβέρνησης συνασπισμού, στην πλέον δυσμενή οικονομική συγκυρία όπου διαφαίνεται ακόμη και κοινωνική αναταραχή; Μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν. Το επιβεβαίωσε η εμπειρία του ιδεολογικά συγγενούς προς τη Ν.Δ. ισπανικού Λαϊκού κόμματος. Ο Μαριάνο Ροχόι πρόσφατα πέτυχε έναν εκλογικό θρίαμβο υποσχόμενος και αυτός ένα διαφορετικό μείγμα οικονομικής πολιτικής, αλλά μόλις ανέλαβε την πρωθυπουργία εξαναγκάστηκε από τη σκληρή πραγματικότητα να προβεί σε δριμείες περικοπές και να ανατρέψει πολλές από τις υποσχέσεις του.
Υπό αυτό το πρίσμα το εθνικό συμφέρον επιτάσσει την παραμονή της κυβέρνησης Παπαδήμου στην εξουσία, ει δυνατόν σε πιο ολιγομελή και αποτελεσματική μορφή, για ένα εύλογο διάστημα στη διάρκεια του οποίου όχι μόνο θα κλείσει το PSI και θα εξασφαλίσει τη νέα δανειακή σύμβαση, αλλά θα νομοθετήσει και θα αρχίσει να εφαρμόζει τις αναγκαίες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και τα επώδυνα αλλά αναπόφευκτα μέτρα.
Ας δοθεί ο αναγκαίος χρόνος να «μπει το νερό στο αυλάκι», να αναλάβει το κόστος ο τεχνοκράτης Παπαδήμος και μετά πάμε σε εκλογές. Αν ο κ. Σαμαράς επιδείξει υπευθυνότητα και κινηθεί ενωτικά, δεν θα έχει διαρροές. Θα κερδίσει και θα είναι ο ρυθμιστής των εξελίξεων. Εχει την ευκαιρία να υπηρετήσει το εθνικό συμφέρον και να αποφύγει το πολιτικό κόστος που θα επωμισθεί αυτός που θα κληθεί να διαχειρισθεί το εξαιρετικά δύσκολο 2012.
Η αναρρίχηση στην εξουσία δεν μπορεί να είναι αυτοσκοπός. Πόσω μάλλον όταν είναι ορατός ο κίνδυνος οι συνθήκες να σε καταστήσουν κυβέρνηση της πτώχευσης.
του Αθανάσιου Έλλις // στην Καθημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου