Εκκλησία και Φιλελευθερία

Δεχθήκαμε επίθεση από κάποιους δήθεν «φιλελεύθερους» σε προηγούμενες αναρτήσεις μας, επειδή εκφράσαμε θέσεις υπέρ της Εκκλησίας. Και δεν δικαιούμαστε να σιωπήσουμε, γιατί διαβλέπουμε, ότι πίσω από την προβοκάτσια βρίσκονται οι διαταραγμένοι εγκέφαλοι της ...

Συγγρού του Σαμαρά, που επιχειρούν να περάσουν το μήνυμα, ότι τάχα η Δημοκρατική Συμμαχία εμφορείται από...

αντίχριστες και αντιεκκλησιαστικές ιδέες και προθέσεις. Ενώ στην πραγματικότητα όλα αυτά υπάρχουν και βασιλεύουν στη σημερινή ηγετική ομάδα της ΝΝΔ, που όλοι τους είναι άθεοι, αρχαιολάτρες και εθνικιστές, χωρίς καμία αναφορά στην Ορθοδοξία και την Πίστη.

Καλό είναι η πολιτική να μην αναμιγνύεται με τα προσωπικά πιστεύματα του κάθε ανθρώπου. Οι μεταφυσικές και υπερφυσικές ανησυχίες και πεποιθήσεις ούτε μπορούν ούτε επιτρέπεται να ρυθμίζονται με κανονιστικές πράξεις της εκάστοτε Διοίκησης. Η Πολιτεία οφείλει να εξασφαλίζει την αληθινή ανεξιθρησκεία, επεμβαίνοντας μόνο όταν διάφορες σέκτες και παραθρησκευτικές ομάδες απειλούν και προσβάλλουν κυριαρχικά δικαιώματα και αγαθά των πολιτών, τα χρηστά ήθη και το δημόσιο συμφέρον.

Η αληθινή και ανυπέρβλητη Ελευθερία και η αγάπη και αναζήτηση αυτής (κατά κυριολεξίαν, Φιλ-ελευθερία) υπάρχουν μόνο μέσα στην Αγία Ορθόδοξη Εκκλησία μας. Αυτή πρώτη και μόνη ιστορικά διακήρυξε ύψιστες αρχές ελευθερίας και σεβασμού στην αξία του ανθρώπου, αίροντας τις ψεύτικες διαχωριστικές γραμμές του φύλου, του γένους, της γλώσσας κ.λπ. Ποιος έγραψε ποτέ κάτι ανάλογο με το μανιφέστο Ελευθερίας και Ανθρώπινης Αξίας του Αγίου Αποστόλου Παύλου: «Πρὸ δὲ τοῦ ἐλθεῖν τὴν πίστιν ὑπὸ νόμον ἐφρουρούμεθα συγκεκλεισμένοι εἰς τὴν μέλλουσαν πίστιν ἀποκαλυφθῆναι. ὥστε ὁ νόμος παιδαγωγὸς ἡμῶν γέγονεν εἰς Χριστόν, ἵνα ἐκ πίστεως δικαιωθῶμεν· ἐλθούσης δὲ τῆς πίστεως οὐκέτι ὑπὸ παιδαγωγόν ἐσμεν. Πάντες γὰρ υἱοὶ Θεοῦ ἐστε διὰ τῆς πίστεως ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ· ὅσοι γὰρ εἰς Χριστὸν ἐβαπτίσθητε, Χριστὸν ἐνεδύσασθε. οὐκ ἔνι Ἰουδαῖος οὐδὲ Ἕλλην, οὐκ ἔνι δοῦλος οὐδὲ ἐλεύθερος, οὐκ ἔνι ἄρσεν καὶ θῆλυ· πάντες γὰρ ὑμεῖς εἷς ἐστε ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ» (Γαλ. 3:23-28)[1].

Αλλά η Εκκλησία είναι και η πρώτη που συσχέτισε την αληθινή Ελευθερία με την Αλήθεια. Χωρίς αλήθεια δεν υπάρχει ελευθερία. Σήμερα η Ελλάδα πάσχει από τα ψέματα και τις απάτες των προηγούμενων δεκαετιών. Σήμερα πληρώνουμε τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα, τις «φούσκες» και τις «ευδαιμονίες των δανεικών». Ενώ, εάν είχαμε κανόνα στη ζωή μας τα λόγια του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, «γνώσεσθε τὴν ἀλήθειαν, καὶ ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς» (Ιωάν. 8:32)[2], τα πράγματα θα ήταν τελείως διαφορετικά. Και αν είχαμε αναλογισθεί το μέγιστο αγαθό της ελευθερίας που μας χάρισε η Πίστη μας στον Ιησού Χριστό, πάλι δεν θα είχαμε υποδουλωθεί στις απάτες των πολιτικάντηδων που μας έφεραν ως εδώ. «Τῇ ἐλευθερίᾳ οὖν, ᾗ Χριστὸς ἡμᾶς ἠλευθέρωσε, στήκετε, καὶ μὴ πάλιν ζυγῷ δουλείας ἐνέχεσθε» (Γαλ. 5:1)[3].

Μπορεί όμως η Ελευθερία να ταυτισθεί με τη φθορά της αμαρτίας; Μπορούν εκείνοι που είναι οικτροί σκλάβοι ακατανόμαστων παθών και ασελγειών να μιλούν και να μάχονται για Ελευθερία; Γιατί σ’ αυτό το κατάντημα εξωθεί η παραχάραξη της Ελευθερίας. Να παριστάνουν τους υπερασπιστές και υπέρμαχους της Ελευθερίας οι πλέον δεδουλωμένοι σε πάσης φύσεως ιταμές ακαθαρσίες, που γελοιοποιούν και διασύρουν στα πρόσωπά τους την ανθρώπινη αξία και περιωπή. «οὗτοί εἰσι πηγαὶ ἄνυδροι, νεφέλαι ὑπὸ λαίλαπος ἐλαυνόμεναι, οἷς ὁ ζόφος τοῦ σκότους εἰς αἰῶνα τετήρηται. ὑπέρογκα γὰρ ματαιότητος φθεγγόμενοι δελεάζουσιν ἐν ἐπιθυμίαις σαρκὸς ἀσελγείαις τοὺς ὄντως ἀποφυγόντας τοὺς ἐν πλάνῃ ἀναστρεφομένους, ἐλευθερίαν αὐτοῖς ἐπαγγελλόμενοι, αὐτοὶ δοῦλοι ὑπάρχοντες τῆς φθορᾶς· ᾧ γάρ τις ἥττηται, τούτῳ καὶ δεδούλωται. εἰ γὰρ ἀποφυγόντες τὰ μιάσματα τοῦ κόσμου ἐν ἐπιγνώσει τοῦ Κυρίου καὶ σωτῆρος Ἰησοῦ Χριστοῦ, τούτοις δὲ πάλιν ἐμπλακέντες ἡττῶνται, γέγονεν αὐτοῖς τὰ ἔσχατα χείρονα τῶν πρώτων. κρεῖττον γὰρ ἦν αὐτοῖς μὴ ἐπεγνωκέναι τὴν ὁδὸν τῆς δικαιοσύνης ἢ ἐπιγνοῦσιν ἐπιστρέψαι ἐκ τῆς παραδοθείσης αὐτοῖς ἁγίας ἐντολῆς. συμβέβηκε δὲ αὐτοῖς τὸ τῆς ἀληθοῦς παροιμίας, κύων ἐπιστρέψας ἐπὶ τὸ ἴδιον ἐξέραμα, καί, ὗς λουσαμένη εἰς κύλισμα βορβόρου» (2Πέτ. 2:17-22)[4].

Και όμως, το θράσος και η ματαιότητα ορισμένων ξεπερνούν κάθε ανεκτό όριο. Ενώ είναι δούλοι του ίδιου του εαυτού τους, των αδυναμιών τους, καμώνονται πως είναι μαχητές γνήσιοι της Ελευθερίας των άλλων. Και αυτοί οι ίδιοι μιλούν για «διαφωτισμό», όταν είναι βυθισμένοι σε πυκνό σκοτάδι αγνωσίας. Και αυτοί οι ίδιοι κατηγορούν την Εκκλησία για δήθεν «σκοταδισμό», επειδή ως φορέας λογικής και κοινωνικής ευθύνης τους αρνείται το δικαίωμα να παριστάνουν αυτοί -οι σκοτεινοί και απαίδευτοι- τους φωτιστές και διδασκάλους του λαού.

Και πολύ παλαιότερα είχαμε καταθέσει από το παρόν ιστολόγιο τις θέσεις μας για την Ελευθερία και την Πίστη. Υποστηρίζοντας, ότι ο «άθεος» είναι ο πλέον ανελεύθερος και υπόδουλος σε κατώτερα ένστικτα και αντιλήψεις άνθρωπος. Γιατί όλοι αυτοί οι «άθεοι», στην πραγματικότητα αρνούνται τον Παντοδύναμο Θεό και Δημιουργό των όλων και στη θέση του βάζουν χαμερπή υποκατάστατα, κατώτερα αυτής της ανθρώπινης αξίας και υπεροχής. Συνειδητά ή υποσυνείδητα είναι οι πλέον τραγικές υπάρξεις της Ιστορίας, άξιοι πολλών δακρύων και προσευχής. Όχι όμως και «σοφοί» ή «δάσκαλοι», όπως θα ήθελαν να τους αποδεχθούμε. Γιατί η «μωρία» του κόσμου τούτου δεν μπορεί να συγκριθεί καν με τη Σοφία του Θεού, τον Κύριο και Θεό και Σωτήρα μας Ιησού Χριστό. Και ο πλέον «αγράμματος» πιστός είναι σοφότερος και ανώτερος του πιο «σπουδασμένου» αθέου. Γιατί ο πρώτος έχει ελπίδα, πίστη, αγάπη αληθινή. Και τούτα είναι η Σοφία και η Επιστήμη, το Α και το Ω, το παν.

[1] Προτού λοιπόν να ισχύσει η πίστη, μας φρουρούσε περικλεισμένους μέσα στην εξουσία του ο νόμος, ώσπου να ισχύσει η πίστη η οποία επρόκειτο να αποκαλυφθεί στο μέλλον. Άρα λοιπόν, ο νόμος έχει γίνει ο παιδαγωγός μας για τον Χριστό με σκοπό να δικαιωθούμε μέσω της πίστης. Κι από τότε που ίσχυσε η πίστη, δεν είμαστε πια κάτω από την κυριαρχία παιδαγωγού. Έτσι λοιπόν, είστε όλοι γιοι του Θεού μέσω της πίστης στον Ιησού Χριστό. Γιατί βέβαια όσοι βαφτιστήκατε στ' όνομα του Χριστού, το Χριστό περιβληθήκατε. Δεν υπάρχει πια Ιουδαίος ούτε Έλληνας, δεν υπάρχει δούλος ούτε ελεύθερος, δεν υπάρχει άντρας και γυναίκα, γιατί όλοι εσείς είστε ένας χάρη στον Ιησού Χριστό.

[2] θα γνωρίσετε την αλήθεια και η αλήθεια θα σας ελευθερώσει.

[3] Στην ελευθερία, λοιπόν, που σας εξασφάλισε ο Χριστός, σ' αυτήν να εδραιωθείτε σταθερά και μην μπαίνετε πάλι κάτω από ζυγό δουλείας.

[4] Οι άνθρωποι αυτοί είναι πηγές χωρίς νερό, σύννεφα που παρασύρονται από την ανεμοθύελλα και για τους οποίους διατηρείται το μαύρο σκοτάδι που θα διαρκεί αιώνια. Γιατί με υπερφουσκωμένες από ματαιότητα εκφράσεις επιδιώκουν, χρησιμοποιώντας σαν δόλωμα τις ανήθικες σαρκικές επιθυμίες, να παραπλανήσουν αυτούς που πραγματικά έχουν αποχωριστεί από εκείνους οι οποίοι ζουν μέσα στην πλάνη. Τους υπόσχονται ελευθερία, τη στιγμή που οι ίδιοι είναι δούλοι της διαφθοράς, αφού από ό,τι έχει νικηθεί κανείς εκείνου δούλος έχει γίνει. Γιατί, αν, ενώ έχουν αποχωριστεί από τα μολύσματα του κόσμου χάρη στη σωστή γνώση του Κυρίου και Σωτήρα Ιησού Χριστού, εμπλέκονται πάλι σ' αυτά, με αποτέλεσμα να νικιούνται, τότε τα στερνά τους έχουν γίνει χειρότερα από τα πρώτα. Γιατί θα ήταν πράγματι προτιμότερο γι' αυτούς να μην είχαν γνωρίσει τη ζωή της δικαιοσύνης, παρά, αφού τη γνώρισαν, να εγκαταλείψουν την άγια εντολή που τους παραδόθηκε. Έτσι, σ' αυτούς έχει βρει την εφαρμογή της η αλήθεια που κρύβει η παροιμία: «Ο σκύλος επέστρεψε στο ίδιο του το ξέραμα», όπως και: «Το γουρούνι, αφού λούστηκε, κύλισε ξανά στο βούρκο»!

Read more: http://defrejus.blogspot.com/2012/01/blog-post_7103.html#ixzz1iZ5WkXOq