Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2011

Η αποφράς ημέρα της πάλαι ποτέ μεγάλης φιλελεύθερης παράταξης.

Τα αυγά του Σαμαρά!
Η επιφυλλίδα του Ατίθασου

Σαν σήμερα, πριν δυο χρόνια, άνοιξαν οι κερκόπορτες και με περίτεχνο ρεσάλτο κατελήφθη εκ των έσω η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας από την ομάδα των πάλαι ποτέ προδοτών της ΠΟΛΑΝ.

Σαν σήμερα οι, εν υπνώσει και χρήζοντες ψυχοθεραπείας μετά την 


ταπεινωτική ήττα των 10 μονάδων, νεοδημοκράτες έχρισαν τον λύκο τσοπάνη και τον έμπασαν στο μαντρί να φυλάξει τα πρόβατα. Μαζί με όλη του την πεινασμένη αγέλη, που ανέλαβε καθήκοντα λυκόσκυλων. Το μάθημα εμπεδώθηκε γρήγορα: Όποιο πρόβατο δεν προσκυνά, απλά, κατασπαράσσεται.

Αποφράς η σημερινή ημέρα διότι σήμανε το τέλος της μεγάλης φιλελεύθερης παράταξης.
Σήμανε το τέλος του φιλο-ευρωπαϊκού αστικού προσανατολισμού της, παραχωρώντας την θέση του στον φασίζοντα εθνικο-σοσιαλιστικό λαϊκισμό.

Στερώντας το αποκούμπι του...
ήθους και της σοβαρότητας, που για δεκαετίες παρείχε στον τόπο η πάλαι ποτέ μεγάλη φιλελεύθερη παράταξη.

Τα πρώτα δείγματα των συνεπειών αυτής, της προ διετίας θλιβερής επιλογής, τα αναγνωρίζουμε ήδη στην ανεύθυνη συμπεριφορά της ηγεσίας της ΝΔ, που εξανέμισε ως δια μαγείας το απόθεμα της διεθνούς αξιοπιστίας της, που χτιζόταν επί δεκαετίες από τους άξιους προκατόχους της. Ο ευτελισμός της "υπογραφής" για το μνημόνιο και η διεθνής απομόνωση και κατακραυγή του "γαλάζιου" Βεληγκέκα επιβεβαιώνει του λόγου το αληθές.

Και με την πρώτη ευκαιρία, η ίδια ηγεσία, παρέδωσε στα "σταγονίδια" του ΛΑΟΣ, με περισσή μάλιστα προθυμία, τους πρώτους τους κυβερνητικούς θώκους. Κύλισε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι!
Δίνοντας τροφή σε πρωτόγνωρες για τη δημοκρατία μας εθνικιστικές φαντασιώσεις, αλλοπαρμένων φαντασμάτων, που πρόκαμαν και τα έβγαλαν οι όψιμοι "νεοδημοκράτες" από την σκονισμένη ντουλάπα της ιστορίας.

Δεν υπάρχει πιά καμία αμφιβολία.
Το αυγό του φιδιού εκκολάπτεται στην φωλιά της μεταλλαγμένης πλέον ΝΔ.
Και όσοι το ανέχονται με την σιωπή τους είναι απλά συνένοχοι!
Ας ελπίσουμε να είναι κλούβιο...
Αλλιώς αλίμονο στην δύσμοιρη τη χώρα μας...Πιότερο πικρά, τα δεινά που την περιμένουν!

Δεν υπάρχουν σχόλια :