Χρέη και ελλείμματα κληροδοτεί ο νέος χρόνος στους «Καλλικρατικούς» δήμους. Κάθε άλλο λοιπόν παρά δώρα φέρνει ο Αϊ-Βασίλης, στους νέους δημάρχους, οι οποίοι καλούνται, να αντιμετωπίσουν, με το «καλημέρα», τα οικονομικά προβλήματα που κληρονομούν από τους «Καποδιστριακούς» δήμοι και τους μέχρι σήμερα διαχειριστές τους.
Οικονομικά «ανοίγματα» που δεν οφείλονται μόνο σε «κακές» συμπεριφορές, πολλές εκ των οποίων χρονολογούνται από την εποχή ακόμη των κοινοτήτων, αλλά και σε εγγενείς αδυναμίες, σε δαπάνες για σημαντικά έργα και φυσικά και στο «κράτος-μπαταχτσή», που δεν αποδίδει τους οφειλόμενους πόρους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Συνολικά η οικονομική κατάσταση των δήμων είναι ....................
.....................περίπου η ακόλουθη: Τα χρέη (από δάνεια προς Τράπεζες και Ταμείο Παρακαταθηκών) των 1.034 δήμων, έφτασαν το 2009 το 1,7 δισ. ευρώ, όσα περίπου οφείλει και το κράτος στους δήμους.
Τα υπόλοιπα χρέη και ελλείμματα (δάνεια δημοτικών επιχειρήσεων, οφειλές προς ασφαλιστικά Ταμεία και χρέη προς τρίτους) φτάνουν το 1,3 δισ. ευρώ.
«Πρωταθλητές» είναι οι μεγάλοι δήμοι της χώρας (με πρώτο τον Πειραιά ο οποίος χρωστά 131 εκ. ευρώ και δεύτερο το δήμο Αθηναίων με δανειακό χρέος 129,4 εκ. ευρώ). Η πανέμορφη Τήλος παρουσιάζει το μεγαλύτερο κατά κεφαλή χρέος, με 7.536 ευρώ να αντιστοιχεί σε κάθε δημότη της.
Στην πρώτη 15άδα των δανειακώς πιο επιβαρημένων δήμων περιλαμβάνονται δύο θεσσαλικοί: Η Καρδίτσα με χρέος 18,5 εκ. ευρώ και τα Τρίκαλα με χρέος 17,6 εκ. Ο δήμος Λαρισαίων παρουσιάζει χρέη 14,2 εκ. ευρώ (13 εκ. ευρώ σύμφωνα με πιο πρόσφατα στοιχεία από τον αντιδήμαρχο Οικονομικών του Δήμου). Στον αντίποδα, υπάρχουν και 50 δήμοι οι οποίοι δεν εμφανίζουν καμία δανειακή υποχρέωση προς Τράπεζες (μεταξύ αυτών και οι δήμοι Ενιπέα, Κάτω Ολύμπου, Λιβαδίου, Μακρυχωρίου, Ναρθακίου, Φαρσάλων και οι κοινότητες Αμπελακίων και Τσαριτσάνης του ν. Λάρισας).
Η οικονομική εικόνα των δήμων της χώρας, δεν είναι κακή, με την έννοια ότι το ποσοστό των χρεών τους ως προς το ΑΕΠ είναι από τα χαμηλότερα μεταξύ των χωρών της Ε.Ε. των 27 (0,7% όταν στη Γερμανία ξεπερνά το 26%!). Εξ΄ αυτού και μόνο συνάγεται ότι η αυτοδιοίκηση παντού «λειτουργεί» με ελλείμματα. Έτσι, όλοι σχεδόν οι δήμοι καταφεύγουν στον τραπεζικό δανεισμό για να καλύψουν τις υποχρεώσεις τους και να ανταποκριθούν στις ανάγκες τους. Φυσικά, είναι διαφορετικό να δανείζεται κάποιος για να εκτελέσει ένα κοινωφελές έργο από το να συνάπτει δάνεια για να ασκεί επιχειρηματική δραστηριότητα. Από την άλλη όμως, εξαιτίας της κακής διαχείρισης και του ελέγχου (όπου πρέπει να συνυπολογιστεί και το πολιτικό κόστος), αδυνατούν να εισπράξουν μεγάλα ποσά από ανταποδοτικά τέλη και μισθώματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου