Όλοι εκβιάζουν! Ποιός φοβάται περισσότερο τις εκλογές;

Όλες οι εκλογές στέλνουν μηνύματα. Ιδιαιτέρως οι αυτοδιοικητικές εκλογές στέλνουν μηνύματα πολλαπλής ανάγνωσης. Αυτό σημαίνει ότι τα μηνύματα λαμβάνονται αν και ερμηνεύονται με βάση το κομματικό συμφέρον. Συνήθως κανένας δεν χάνει. Όλοι πανηγυρίζουν. Για πρώτη φορά οι Περιφερειακές εκλογές φαίνεται ότι λειτουργούν συγκρίσιμα με τις εθνικές εκλογές. Έπειτα μάλιστα από την απειλή εθνικών εκλογών στη διακαναλική του Πρωθυπουργού, οι Περιφερειακές αποκτούν επιπλέον ενδιαφέρον. Κρίνουν το μέλλον της Κυβέρνησης αλλά και της Νέας Δημοκρατίας!

Ο Πρωθυπουργός φαίνεται γνώστης αυτή την στιγμή της πολύ δύσκολης υπάρχουσας οικονομικής κατάστασης, παρά τα ψεύδη που υπόσχονταν προεκλογικά, δήθεν αγνοώντας τα .................
....................
 πραγματικά μεγέθη της οικονομίας, μια και λέγαμε ψέματα ακόμη και στην Ευρώπη! Χρειάζεται μια ώθηση για να συνεχίσει την πολιτική του.

Η νύξη για εκλογές πανικόβαλε τη ΝΔ, η οποία έπειτα από αρκετές εβδομάδες αντιμνημονιακής βλακείας μπουρδουκλώθηκε και δεν ήξεραν τι έλεγαν οι εκπρόσωποί της. Δύσκολοι καιροί για αντάρτικα, ιδίως όταν ευθύνεσαι για την υπάρχουσα σήψη της κοινωνίας και άλλα λες στην Ευρώπη, για να τα έχεις με όλους καλά.

Ο Σαμαράς έθεσε πρώτος τον εκβιασμό «μνημόνιο - αντιμνημόνιο» και το έπαιζε κυρίαρχος του παιχνιδιού. Είναι και ο πρώτος που έδειξε ότι δεν τον συμφέρουν οι εκλογές. Όλοι ξέρουν πως ό,τι περιέχει το μνημόνιο, επιδιώκονταν από όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις να γίνει και όλοι (κυρίως ο νεο-Καραμανλής) φοβόταν το «πολιτικό» κόστος! Τώρα μόνο μια Κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ μπορεί να προχωρήσει τα μέτρα εξυγίανσης της κρατικής μηχανής και της κρατικοδίαιτης εθνικής οικονομίας. Φαντάζεστε μια Κυβέρνησης Σαμαρά να ξεπουλά δημόσια γη, για να ξεχρεώνει τα δάνεια, όπως «ονειρεύεται» ο Αντώνης; Φαντάζεστε μια Κυβέρνηση Σαμαρά να προσπαθεί να ξεπουλήσει τη ΔΕΗ; Θα καίγεται το Σύνταγμα.(και παύλα) … Άρα πρωτίστως τον Σαμαρά δεν συμφέρουν οι πρόωρες εκλογές!

Το κρατικοδίαιτο κεφάλαιο βλέπει ότι η τεράστια κρατική μηχανή, βρίσκεται μπροστά σε έναν μονόδρομο. Την μείωση της επιχειρηματικής δραστηριότητας του κράτους και γενικά το «λιγότερο κράτος». Και ανθίσταται. Πάνω απ’ όλα η εύκολη και γρήγορη διαπλεκόμενη μάσα. Οι νταβατζήδες δεν επιθυμούν με τίποτα πρόωρες εκλογές γιατί προσβλέπουν στο εκβιαστικό παιχνίδι κατά της κυβέρνησης με την άμεση υποστήριξη προς τον Σαμαρά. Κλασικό παιχνίδι εξουσίας. «Στηρίζω τον Αντώνη, για να εκβιάζω την κυβέρνηση και να τα παίρνω ευκολότερα, περισσότερα και γρηγορότερα»! Το βλέπουμε συνεχώς τα τελευταία 40 χρόνια. Το πρωτοσέλιδο του προχθεσινού σαμαρικού «ΕΘΝΟΥΣ» είναι ενδεικτικό του πανικού που έπεσε στα κρατικοδίαιτα κέντρα οικονομικής εξουσίας. Θα ήθελαν άραγε μια κυβέρνηση Σαμαρά να αντικαταστήσει την κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ; Αυτοί είναι οι πρώτοι που ξέρουν ότι θα καεί το πελεκούδι! Τι γίνεται όμως εάν βρισκόμαστε μπροστά στην ανάγκη νέας αναδιανομής πλούτου; Κάτι αντίστοιχο με την δεκαετία του 80; Έτσι και αλλιώς οι εφημερίδες πεθαίνουν, έχουν αλλάξει οι όροι του επικοινωνιακού παιχνιδιού, η παγκοσμιοποίηση θίγει μεγάλο τμήμα των κερδών στις «εθνικές» μας επιχειρήσεις και όλα είναι ρευστά.

Αν σε όλα αυτά προσθέσεις μια «κυβέρνηση Σαμαρά», τότε …. Θα καεί το πελεκούδι!...!