Ο Μιχαλολιάκος μνημείο παγκόσμιου πολιτισμού:Για τη φουκαριάρα τη μάνα μου!

Πέτρα την πέτρα, πιθαμή προς πιθαμή, βράχο το βράχο.

Πειραιώτισσες και Πειραιώτες
Γεννήθηκα πριν από 58 χρόνια πάνω σε ένα βράχο
στο άκρο του Ταινάρου,
στα Κορογονιάνικα της Λάγιας.
Σε μια μανιάτικη οικογένεια με 11 παιδιά. Το Γιώργο, τον Τάκη………….
Ο Πατέρας μου ο Γιάννης Μιχαλολιάκος και η μάνα μου η Θεοδώρα, το γένος Γιατράκου.
δούλευαν από το πρωί ασταμάτητα
για να μη λείψουν τα απαραίτητα από την οικογένεια.
Και η δουλειά τους ήταν αγώνας τιτάνιος.
Να περπατήσουν ώρες στο λιοπύρι
ή στον παγωμένο άνεμο του Ταινάρου
-που δεν αντέχει τίποτα μπροστά του-
..............

.............
να ημερέψουν το βράχο,
να κουβαλήσουν νερό,
να σπείρουν και να θερίσουν,
να μαζέψουν τις ελιές ….
να περιποιηθούν τα ζωντανά.
Και όλα αυτά αγόγγυστα

και με πνεύμα ότι όλα αυτά δεν αρκούν.

Δεν αρκεί να φροντίζεις τη φαμελιά σου.

Υπάρχει και ο διπλανός Άνθρωπος,

υπάρχει και ο πιο φτωχός από σένα.

Υπάρχει και η χήρα

και ο άρρωστος και το ορφανό.

Υπάρχει και η Πατρίδα.

Υπάρχουν και οικογένειες που έδωσαν παιδιά στην Πατρίδα.

Στη Μικρασία, στο Σαγγάριο, στην Πίνδο, στο Καλπάκι, το Τεπελένι, στην Κύπρο μας και στα Ίμια.

Χρωστάμε και σ’αυτούς.



Φίλες και Φίλοι

Έβγαλα το σχολείο περπατώντας 2 ώρες να πάω και 2 ώρες να γυρίσω ,

τρώγοντας στο διάλειμμα ότι μας είχε ετοιμάσει η μάνα μας

και επιστρέφαμε το βράδυ σπίτι,

όταν δεν είχαμε αναλάβει κάποια δουλειά,

χωρίς μερικές φορές να βρίσκουμε εκεί τους γονείς μας.

Τους βοηθούσαμε κι εμείς,

όχι μόνο όταν δεν είχαμε σχολείο

ή στις διακοπές

και γνωρίσαμε έτσι τι σημαίνει σκληρή δουλειά

και πως βγαίνει το ψωμί.

Αλλά έτσι γνωρίσαμε τη μοναδική γεύση,

αυτή, του τίμιου ψωμιού,

που βγαίνει από τον ιδρώτα του προσώπου σου.

Γνωρίσαμε και τον τόπο μας,

πέτρα την πέτρα

πιθαμή προς πιθαμή,

βράχο το βράχο.

Μας πόνεσε και μας κούρασε.

Και όσο περισσότερο μας πονούσε και μας κούραζε

τόσο περισσότερο τoν αγαπούσαμε,

τόσο περισσότερο δενόμαστε μαζί τoυ.

Και έτσι καταλάβαμε ότι η Πατρίδα δεν είναι κάτι αφηρημένο.

Είναι ο τόπος που μας γέννησε,

είναι και ο τόπος που μας έθρεψε,

είναι και ο τόπος που θάψαμε τους γονείς μας

τους παππούδες μας

και τους αγαπημένους μας,

είναι και το δέντρο και ο βράχος,

είναι και η θάλασσα και το ηλιοβασίλεμα,

είναι οι συγγενείς, οι συγχωριανοί και οι φίλοι.

Όταν είχε ανάγκη κάποιος, όλοι τρέχαμε να τον βοηθήσουμε.

Να χτίσει το σπίτι του ή να σκάψει τη στέρνα του.

Να τον βοηθήσουμε από το υστέρημά μας,

όταν αντιμετώπιζε πρόβλημα υγείας

και έπρεπε να ανέβη στην Αθήνα ή τον Πειραιά.

Κι ήταν οι γονείς μου πρώτοι μεταξύ άλλων,

που έτρεχαν να βοηθήσουν,

ακόμη κι αν αυτό που έδιναν θα έλλειπε από τα παιδιά τους,

που πάντοτε έλλειπε.

ΚΙ ΕΤΣΙ ΒΙΩΣΑ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ.

Τη βίωσα ως ανάγκη προσφοράς.

Από μικρό παιδί ένοιωσα,

ότι δεν ανήκω μόνο στον εαυτό μου.

Ότι ανήκω μου και στην Πατρίδα και τους ανθρώπους.

Πως, ότι και να κάνω στη ζωή μου, πάντα θα χρωστάω και στους άλλους ανθρώπους,

Πάντα θα χρωστάω και στην Πατρίδα.

Αυτός, είναι ο μοναδικός λόγος,

που με οδήγησε στην πολιτική.

Γι αυτό,

δεν έκανα ΠΟΤΕ φίλους, από τους λεγόμενους

ισχυρούς,

από εκείνους που θέλουν να διαφεντεύουν τη Χώρα,

και δεν αναζήτησα προστασία,

ακόμη και όταν δεχόμουνα αήθεις και γελοίες επιθέσεις.

Γιατί η όποια προστασία απαιτεί δεσμεύσεις και εξαρτήσεις.

Εγώ όμως είχα αποφασίσει,

ότι την μόνη εξάρτηση,

το μόνο φορτίο ,

που ήμουν διατεθειμένος να δεχθώ

και ήταν πολύ ευχάριστο φορτίο,

ήταν η υπηρέτηση του Πολίτη

και της Πατρίδας.

Πειραιώτισσες και Πειραιώτες.

Ξέρω δε σας ξαφνιάζει,

αυτός ο προσωπικός τόνος των λεγομένων μου,

γιατί με ξέρετε.

Γνωρίζετε

ότι δε μπορώ

να αφαιρέσω το συναίσθημα από την επικοινωνία μας.

Δε μπορώ να αφαιρέσω το συναίσθημα από την Πολιτική.

Είναι πεποίθησή μου άλλωστε,

πως η Πολιτική χωρίς συναίσθημα,

χωρίς Ανθρωπιά,

είναι μια ακόμη από τις αιτίες που οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση,

δηλαδή στην απαξίωσή της.

Όμως ο λόγος που ξεκίνησα με αυτόν τον

προσωπικό τόνο την επικοινωνία μας,

είναι γιατί πρόκειται να σας ανακοινώσω αποφάσεις,

που για να τις καταλάβετε, όπως εγώ θέλω,

χρειάζεται αυτός ο εξομολογητικός λόγος.

Γιατί θέλω να με νοιώσετε βαθειά

και να πιστέψετε με όλη σας την ψυχή,

όσα θα σας ανακοινώσω

αλλά και να τα μεταφέρετε

με όλη σας την ψυχή

σε όλες τις Πειραιώτισσες και τους Πειραιώτες.

Φίλες και Φίλοι

Σας ανέφερα τα βαθύτερα κίνητρα,

που με οδήγησαν στην ενεργό συμμετοχή μου στην

Πολιτική.

Πρώτα στον φοιτητικό συνδικαλισμό,

ύστερα σε εκείνους τους ανεπανάληπτους αγώνες ως

πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ

και τέλος,

με τη δική σας εμπιστοσύνη και υποστήριξη,

βουλευτής Πειραιά και υπουργός,

για 21 συνεχή και αδιάλειπτα χρόνια.

Ξέρετε ότι όλα αυτά τα χρόνια ήμουνα μαζί σας.

Ξέρετε ότι ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα των προσπαθειών μου,

σας μίλησα με ειλικρίνεια

και έκανα τα προβλήματά σας, προβλήματά μου.

ΟΜΩΣ φίλες και φίλοι

Η αφοσίωσή μου στην Κεντρική Πολιτική σκηνή,

δεν μου απαγόρευσε να παρακολουθώ τα πράγματα

στην Πόλη του Πειραιά

και μάλιστα να παρεμβαίνω για την αναβάθμισή του

όταν χρειαζόταν.

Όλοι ξέρετε για την παραχώρηση

του Στρατοπέδου Παπαδογιωργή στην πόλη του

Πειραιά,

αλλά και την δέσμευση

για προσεχή παραχώρηση

του στρατοπέδου Σακελλίων.

Και ξέρετε, ότι έγιναν

όταν ήμουν υφυπουργός Εθνικής Άμυνας,

κάτι που δεν μπόρεσαν άλλοι

ισχυροί Πειραιώτες πολιτικοί να επιτύχουν.

Όμως

Φίλες και Φίλοι

Τα τελευταία χρόνια,

τα πράγματα για τον Πειραιά

έχουν πάρει άσχημη τροχιά.

Δεν είναι μόνο η βρωμιά που μας περιβάλει ,

Δεν είναι μόνο η οικονομική του κατάρρευση.

Είναι το αίσθημα της χαμένης του αρχοντιάς.

Είναι η πίκρα ότι έχει πάρει μια πορεία,

που δεν αξίζει,

ούτε στην Ιστορία του,

ούτε στους Ανθρώπους του,

αλλά κυρίως δεν αξίζει

στις τεράστιες δυνατότητές του.

Φίλες και Φίλοι

Ήρθε η ώρα να επιστρέψω στον Πειραιά Ο,ΤΙ μου

έδωσε.

Να του επιστρέψω την αγάπη και την υποστήριξή του.

Ηρθε η ώρα να αγωνιστώ για τον Πειραιά,

με όλη μου τη δύναμη,

πάντα με τη δική σας βοήθεια,

που ποτέ άλλωστε δε μου την αρνηθήκατε,

και να τον οδηγήσουμε

σε μια νέα αναγεννητική πορεία.

Φίλες και Φίλοι

Ξέρετε ότι είμαι Άνθρωπος των έργων.

Θέλω το προϊόν της σκέψης και των ονείρων μου,

να μπορώ το να το δω ολοκληρωμένο εμπρός στα

μάτια μου.

Θέλω να σχεδιάζω και να υλοποιώ.

Και αυτό μόνο ο χώρος της Αυτοδιοίκησης το προσφέρει.

Δε σας κρύβω ότι το κρυφό μου όνειρο,

ήταν πάντα η ενασχόλησή μου με την Αυτοδιοίκηση.

Με το χώρο που είσαι κάθε μέρα κοντά στους πολίτες

και τα προβλήματα της καθημερινότητας,

με τα προβλήματα της γειτονιάς.

Αυτό μου ταιριάζει περισσότερο

και αυτό θέλω να σας ανακοινώσω σήμερα.

Πειραιώτισσες και Πειραιώτες

Αυτή μου την σκέψη,

την είχα ανακοινώσει εδώ και πολύ καιρό,

στους πιο στενούς συνομιλητές μου

και για αυτό είχε από μήνες συζητηθεί ως ενδεχόμενο.

Είναι αλήθεια επίσης ,

ότι μετά από την εμπλοκή μου

στο συντονισμό των αυτοδιοικητικών εκλογών

σε ολη την Ελλάδα,

ως Γραμματέας Αυτοδιοίκησης της ΝέαςΔημοκρατίας

αποφάσισα προσωρινά να αναστείλω, αυτή τη

θερμή μου επιθυμία.

Είπαν μερικοί ότι μεθόδευσα έτσι,

τη διαδικασία επιλογής υποψηφίου στον Πειραιά,

ώστε να καταλήξει στην δική μου υποψηφιότητα.

Δε θα απαντήσω σε αυτές τις αστειότητες

όπως δεν χρειάζεται να απαντήσετε κι εσείς.

Η αλήθεια είναι μία,

και είναι,

ότι αποφάσισα μετά από δική σας απαίτηση

να αφήσω πίσω τις όποιες αναστολές μου.

Αποφάσισα να είμαι υποψήφιος για Δήμαρχος

του αγαπημένου μας Πειραιά.

Του Πειραιά που αγαπώ,

του Πειραιά του δικού σας,

που με στηρίξατε και με αγαπήσατε όλα αυτά τα χρόνια,

του Πειραιά της Κόρης μου Νόρας, του γιού μου Θανάση,

των εγγονών μου Γιάννη και Βασίλη,

και το δικό μου Πειραιά και της Κατερίνας,

του Πειραιά που μου έδωσε,

με τη βοήθεια του Θεού,

μια δεύτερη ευκαιρία να «ξαναγεννηθώ»,

μετά την δολοφονική επίθεση εναντίον μου.

Αποφάσισα να ανταποδώσω στον Πειραιά όσα του χρωστάω.

Αποφάσισα να αγωνιστώ

για να λύσω τα συσσωρευμένα προβλήματα

που με τα τεράστια χρέη και την δυσμενή οικονομική συγκυρία

φαντάζουν αξεπέραστα.

Θα καλέσω σε συσστράτευση όλους τους Πειραιώτες

ανεξάρτητα πολιτικής προέλευσης.

Θα κλειδώσω στην καρδιά μου την κομματική μου ιστορία

και θα δώσω τη ψυχή μου στα προβλήματα του Πειραιά.

Θα ζητήσω απ’ όλους τους πολίτες,

που θέλουν ένα καλύτερο Πειραιά,

να αφήσουν πίσω τις κομματικές τους πεποιθήσεις.

Από τον Πασόκο,

που πίστεψε και αγωνίστηκε

για μια Ελλάδα Εθνικά ανεξάρτητη

και σήμερα βρίσκεται κάτω από τις εντολές

του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.

Θα ζητήσω και τη στήριξη του αγνού αγωνιστή της Αριστεράς

Και από τον Κομμουνιστή που έφαγε τη ζωή του σε αγώνες για τα κοινωνικά δικαιώματα.

Και σας καλώ να το κάνετε μαζί μου κι εσείς.

Ο Πειραιάς μας ενώνει.

Ο Πειραιάς μας δένει στο κοινό μας μέλλον.

Οι ιδεολογικές διαφορές μπορούν να μετριαστούν

όταν συμφωνήσουμε να κάνουμε την Πόλη μας

ΠΡΩΤΗ στην Ελλάδα.

Και ξέρετε ότι το πιστεύω.

Θα δώσω τον αγώνα

με τη δυναμική και την αποφασιστικότητα

που ξέρετε πως διαθέτω.

Με επιστημονικό τρόπο αλλά και επιμονή

που απαιτεί η σοβαρότητά τους.

Σύντομα θα ανακοινώσω το πλήρες πρόγραμμα

της αναγεννητικής προσπάθειας που αναλαμβάνω

για τον Πειραιά.

Πειραιώτισσες και Πειραιώτες

Φίλες και Φίλοι

Θέλω την προσοχή σας.

Η απόφασή μου αυτή δεν υποκρύπτει καμία σκοπιμότητα.

Κανένα κομματικό παιχνίδι.

Είναι απόφαση ζωής.

Ο Πειραιάς είναι η μεγάλη μου αγάπη.

Αποτελεί το μοναδικό πολιτικό μου όνειρο.

Θέλω να τον υπηρετήσω με όλη μου την ψυχή

και υπηρετώντας τον

να ικανοποιήσω την τελευταία πολιτική μου φιλοδοξία.

Φίλες και Φίλοι

Για επιβεβαίωση των λόγων μου σας δηλώνω,

ότι θα παραιτηθώ από τη Βουλευτική μου έδρα,

πριν από τις εκλογές.

Ο άξιος συμπατριώτης μας

ο Παναγιώτης Μελάς θα συνεχίσει επάξια την

εκπροσώπησή σας στο κοινοβούλιο.

Όσοι ψάχνουν για παραπολιτικές εξηγήσεις

ας φάνε τη γλώσσα τους.

Ο Μιχαλολιάκος δεν πούλησε ποτέ την ψυχή του

για καμία σκοπιμότητα

και δεν πρόκειται να την πουλήσει ποτέ.

Φίλες και Φίλοι

Δεν έχω καμία βεντέτα στον Πειραιά.

Η μόνη βεντέτα που έχω είναι με τα προβλήματα της

Πόλης μας.

Με τη βρωμιά που τον κατακλύζει

αλλά και ότι άλλο τον ρυπαίνει και τον μολύνει,

κυριολεκτικά και μεταφορικά.

Γι’αυτά θα αγωνιστώ και μόνο.

Γιατί άλλωστε η βεντέτα θέλει δύο

Και εγώ δεν προσφέρομαι.

Το όραμα και η επιλογή μας είναι:

Στον Πειραιά να πρωταγωνιστεί ο Άνθρωπος,

οι Ανάγκες του, οι Προσδοκίες του,

η Ατομική του Ευτυχία και Ευημερία.

Ο Πειραιάς να γίνει το επιχειρηματικό κέντρο

που του αρμόζει, και όχι μόνο Ναυτιλιακό.

Ο Πειραιάς να γίνει μία κοινωνία ευημερούσα,

Φιλελεύθερη, δημοκρατική, συμμετοχική και βιώσιμη.

Φίλες και Φίλοι,

Σε ένα τέτοιο πλαίσιο,

ο σχεδιασμός, η απόφαση και η υλοποίηση του

Στρατηγικού μας σχεδίου είναι ευθύνη του πολίτη.

Γι’ αυτό το λόγο, το πρόγραμμά μας, θα έχει συγκεκριμένη δομή και συγκεκριμένη στρατηγική εφαρμογής.

Απέναντι στους «αρμόδιους», τους «συναρμόδιους» και τους «αναρμόδιους» εμείς οι πολίτες του Πειραιά, θα προτάξουμε τον Πολίτη.

Ο Πολίτης θα αποφασίζει για την ζωή του, θα αποφασίζει για την πόλη του και την γειτονιά του.

Σας καλώ λοιπόν να πάρουμε την τύχη της Πόλης μας στα χέρια μας.

Τέλος στους διεφθαρμένους και τους αδιάφορους.

Να αγωνιστούμε όλοι μαζί,

για τον Πειραιά των προσδοκιών μας,

για τον Πειραιά της Ιστορίας του,

για τον Πειραιά των παιδιών μας.

Σας ευχαριστώ όλους και σας ευγνωμονώ που μου

δώσατε την ευκαιρία και τη χαρά να σας υπηρετήσω.

Ζήτω ο Πειραιάς

Ζήτω οι Πειραιώτισσες και οι Πειραιώτες