Έστω και την τελευταία στιγμή, σχεδόν σύσσωμοι οι Έλληνες Βουλευτές έδειξαν να αντιλαμβάνονται την κρισιμότητα της χθεσινής ψηφοφορίας για την παραπομπή πολιτικών προσώπων σε προανακριτική επιτροπή. Η κρισιμότητα σχετιζόταν άμεσα με την αξιοπιστία και την εγκυρότητα του κοινοβουλευτικού μας συστήματος και αυτό αποδεικνύεται περίτρανα από την περίπτωση Κιλτίδη, ο οποίος ακόμη και αν παραπεμπόταν, αυτό θα γινόταν για ένα γελοίο πταίσμα. Πταίσμα θεωρείται και το τροχαίο ατύχημα όταν εσύ το έχεις προκαλέσει (χωρίς θύματα βέβαια). Φανταστείτε λοιπόν να στήνονταν προανακριτικές επιτροπές για πταίσματα βουλευτών και να μπαίναμε κάθε φορά σε τέτοια διαδικασία. Θα ήταν πρωτοφανές και γελοίο, αλλά φυσικά στην Ελλάδα αυτό δεν θα μας .........
......... προκαλούσε έκπληξη. Αυτό που δείχνει η περίπτωση Κιλτίδη ωστόσο, είναι ότι το κοινοβουλευτικό σύστημα...
αντιλήφθηκε τις ευθύνες του και όρθωσε το ανάστημά του, προκειμένου να προστατεύσει τον εαυτό του αποδίδοντας ταυτόχρονα δικαιοσύνη εκεί που έπρεπε. Αλίμονο αν τρέχαμε τους Βουλευτές σε προανακριτικές επιτροπές μόνο και μόνο επειδή κάποιοι κομπλεξικοί εσωκομματικοί τους αντίπαλοι προσπαθούν τεχνιέντως να τους εμπλέξουν σε απίθανες ιστορίες με ανύπαρκτες κατηγορίες. Τώρα δηλαδή που η ανυπαρξία της εμπλοκής του κου Κιλτίδη στο σκάνδαλο του Βατοπεδίου έγινε αποδεκτή με τον πλέον παραστατικό τρόπο, αυτός κανονικά δεν πρέπει να ζητήσει τη διερεύνηση των αιτίων που τον έφεραν μέχρι και στο σημείο να προσπαθεί να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας? Να μιλήσουμε για το παραδημοσιογραφικό κύκλωμα της χώρας όλων των κομπλεξικών και αποτυχημένων δημοσιογραφίσκων που εκστόμιζαν ένα σωρό ασυναρτησίες και έβαζαν τον Κιλτίδη στο ίδιο τσουβάλι με τους υπόλοιπους που υπέγραψαν παράνομες ανταλλαγές? Να μιλήσουμε για την απόπειρα εξαπάτησης της κοινής γνώμης όταν οι προσκυνημένοι μιντιάνθρωποι προσπαθούσαν να πείσουν τον ελληνικό λαό για την κατά φαντασία εμπλοκή Κιλτίδη στο Βατοπέδι? Να μιλήσουμε για τις παράλογες απαιτήσεις μιας διορισμένης ανακρίτριας η οποία την τελευταία στιγμή επιχειρούσε να εμπλέξει το συγκεκριμένο πολιτικό πρόσωπο μέσω των αβάσιμων υποψιών της? Να μιλήσουμε για την επιστολή της τελευταίας στιγμής του Κοντού, ο οποίος προσπαθούσε να τον εμπέξει έχοντας πουλήσει γη και ύδωρ στον Σαμαρά γνωρίζοντας πως ο Κιλτίδης είναι ένας βασικός εσωκομματικός του αντίπαλος? Είχαν μούτρα και εκβίαζαν την εμπλοκή Κιλτίδη οι άνθρωποι που παρανόμως υπέγραψαν παράνομες ανταλλαγές ζημιώνοντας το ελληνικό δημόσιο? Έλεος δηλαδή! Ντροπή! Αν βάζουμε τους αθώους να απολογούνται, για τους ενόχους τι πρέπει να κάνουμε?
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου