Η λεβέντικη εκτόνωση του Ελληνα

Η Θεά Ανάγκη (ρίζα της το «ανάσσω»), η κατά τους αρχαίους ημών Ειμαρμένη, επιτάσσει στροφή νοοτροπίας και βιοθεωρίας για τον Ελληνα πολίτη.
Τη στροφή προκάλεσε ο ίδιος με την ψήφο του. Οι νομίμως, με τη δική του ψήφο, επιλεγόμενες κυβερνήσεις μαρτυρούν το επίπεδο νοημοσύνης του πολίτη, που σήμερα δικαιούται να πικραίνεται αλλά και υποχρεούται να συμμορφωθεί προς «τας εξ Αλλοδαπής υποδείξεις» (Αριστοτέλης: Ανάγκη- δοτική- ουδέ θεοί μάχονται).
Οι τυφλές παλαιο-επαναστατικές και εκ του πονηρού φούριες της Αριστεράς, σε στυλ Στάλιν 1920, είναι ρομαντική ματαιοπονία με στόχο τη φιλόπτωχο κάλπη του κόμματος. Ομοίως και η μελιχρά τορνευμένη, σε ύφος προπολεμικής λαϊκιάς μοιρολογίστρας, φρασεολογία Τύπου και ραδιο-τηλεοπτικών «ειδημόνων». Απομένει όμως στον .....

..... πολίτη το δίκαιο δικαίωμα της τιμωρίας των ενεχομένων, αδαών ή ανικάνων, εκ προμελέτης υπευθύνων για τη διασπορά του ελληνικού χρήματος.

Αγανακτισμένοι διαδηλωτές εκδηλώνουν την «εκτίμησή τους» προς το Κοινοβούλιο κατά τη διαδήλωση της περασμένης Τετάρτης. Οταν οι πολίτες βρίσκονται υπό το κράτος όχι μόνο της απόγνωσης αλλά και της οργής το savoir vivre καταργείται...

Οι αμφιβολίες για την εφαρμογή τιμωρίας.

1. Οι δέκατοι έκτοι μισθοί των υπαλλήλων της Βουλής, μαζύ με τα «Επιδόματα ανοίγματος και κλεισίματος», συν διάφορα ακόμη μπαχτσίσια επιπέδου Ρourboire.

2. Η πλαδαρή αμφισημία ορισμένων κινήσεων και αποφάσεων της Δικαιοσύνης.

3. Ο πολίτης, ως έχει σήμερα. Η ψυχοσύνθεσή του έχει από τον 2ο π.Χ. αιώνα παρουσιάσει ρωγμές. Αιτία; Κέλτες, Λατίνοι επιδρομείς, υποδούλωση στο Βυζάντιο, υποδούλωση στην Τουρκική Φυλή, από όπου και η καίρια ανήκεστος εθνοφθόρος βλάβη. Ακολουθούν και άλλα δεινά όπως: η δολοφονία του Καποδίστρια (από Ελληνες), η ατιμωτική φυλάκιση του Κολοκοτρώνη (από Ελληνες), η επιβολή αλλοδαπών βασιλέων και η απόπειρά τους να χτίσουν το ανάκτορό τους πάνω στην Ακρόπολη, ακολουθούν το 1897, το 1922.

Κυρίως όμως ο έλληνας πολίτης δεν άντεξε να υποστεί την Απώλεια: το π.Χ. κλέος, τον Φειδία, τον Περικλή, τον Πρωταγόρα, τον Αισχύλο, τον Μέγα Αλέξανδρο, δεν άντεξε την καταβύθιση στον Τάρταρο της ασημαντότητας. Και, από Ελλην, Γραικύλος. (Βέβαια, υπάρχουν οι ενδιάμεσες εξάρσεις, το Σούλι, η Αντίσταση και το ΕΑΜ, ο Αλβανικός Πόλεμος...) Αυτά όλα οδήγησαν τον Ελληνα σε αυτοκτονική ψυχοτροπία, στην αυτο-δολιοφθορά, στην αποξένωση από την ιδέα πως του ανήκουν τα πάτρια και, ως εκ τούτου, δεν υποχρεούται να τα συντηρεί αλλά να τα αφήνει να φθείρονται.

Προ ετών, σε ταξίδι μου στην Αυστρία, παρακολούθησα ένα περιστατικό: σε εξοχικό δρόμο, ένα ιδιωτικό όχημα σταμάτησε, ο οδηγός κατέβηκε με μυστρί και κουβαδάκι με τσιμέντο και έφραξε μια ρωγμή στην άσφαλτο. Ο Βιεννέζος εγνώριζε ότι ο δρόμος, η χώρα, του ανήκει.

Αμφιβάλλω αν ο έλληνας πολίτης θα επιζητήσει και θα επιβάλει την τιμωρία. Ισως αρκεσθεί να εκτονωθεί με λεβέντικες απεργίες και καταστροφές οχημάτων- που δεν του ανήκουν.
/ / ΠΑΥΛΟΣ ΜΑΤΕΣΙΣ / / ΤΟ ΒΗΜΑ / /
Ο κ. Παύλος Μάτεσις είναι πεζογράφος και θεατρικός συγγραφέας.