Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2010

Σαν το γεφύρι της Άρτας κατάντησε η επιστροφή του Λαλιώτη

Επιστρέφει ή δεν επιστρέφει. Τη μια αναλαμβάνει κυβερνητικό ρόλο, την επομένη κάθεται στο ίδρυμα και την μεθεπομένη πιάνει δουλειά στο κόμμα. Θρίλερ έχει καταντήσει η νεκρανάσταση του Κώστα! Όλη μέρα χτιζότανε το βράδυ γκρεμιζότανε. Τον έχουν στα μετόπισθεν γιατί είναι λέει το βαρύ πυροβολικό του κινήματος και δεν πρέπει να τον κάψουν χωρίς λόγο. Η επιστροφή του πρέπει να κάμει μπαμ, που να τους αφήσει όλους άναυδους. Να μη μπορούν να βγάλουν άχνα για αρκετούς μήνες. Και μόλις πάνε να μιλήσουν να τους λένε «Λαλιώτης» και να τρέχουν έντρομοι να κρύβονται! Αυτός δεν είναι ηγέτης είναι μπαμπούλας της Αριστεράς!
Δεν είναι τυχαία η σημερινή μας αναφορά στο πρόσωπο του «μπαμπούλα». Οι συνδικαλιστές στους οποίους αναφερθήκαμε και χθες απαιτούν την ενεργοποίησή του γιατί τώρα, που η κοινωνία τραβάει σοσιαλιστικά ζόρια, ζητάνε κατήχηση, καθοδήγηση και φωτισμένη ηγεσία. Για να ξέρουν τι θα πουν στο λαό που υποφέρει. Να του λένε «το είπε ο Λαλιώτης» και να ξεχνά την πείνα του αμέσως, αυτός και τα παιδιά του. Μέχρι και βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ζητάνε την επιστράτευσή του. Ή τώρα ή ποτέ. Τώρα χρειάζεται ο τόπος και το κόμμα τον Κώστα! Να βγει να καθοδηγήσει τα συνδικάτα και την ελληνική κοινωνία που υποφέρει κάτω από «το ζυγό της δεξιάς». Κάτι θα βρει να πει για τη Mayo. Σίγουρα φέρει τεράστιες ευθύνες ο Μητσοτάκης και η κόρη του. Δεν μπορεί το κόμμα να μην επιστρατεύει τον πλέον κατάλληλο για την περίσταση.
Το ερώτημα είναι αν ο ίδιος θέλει να βγει και να ξελασπώσει τους συντρόφους του έτσι που τα έκαμαν. Και η κατάσταση δε σώζεται με τίποτα. τα έκαμαν χάλια και οι μάγοι μας τελείωσαν προ πολλού μια και τα δανεικά στα οποία στηρίζονταν μέχρι στιγμής η σοσιαλιστική λογική, το έκαμαν το θαύμα τους. Μας έφεραν στο χείλος του γκρεμού.

Δεν υπάρχουν σχόλια :