Μια βιογραφία του Σύμπαντος

Ο μύθος θέλει τον Richard Feynman, ένα από τα κορυφαία πνεύματα της φυσικής του περασμένου αιώνα, να δηλώνει ότι «κανένας δεν αντιλαμβάνεται την κβαντική μηχανική». 
Αν αυτό ισχύει- και πιθανότατα ισχύει για τον μέσο άνθρωπο-, ίσως φαίνεται ματαιοπονία η προσπάθεια να διαβάσει κανείς το βιβλίο του John Gribbin "Μια βιογραφία του Σύμπαντος".
Ο εξαιρετικά πεπειραμένος στην εκλαΐκευση συγγραφέας όμως φαίνεται ότι ξέρει καλά τη δουλειά του: αφού μας εξηγήσει τα βασικά, τις δυνάμεις δηλαδή στις οποίες οφείλονται τα πάντα, αλλά και τα σωματίδια (από τα κουάρκ και τα φερμιόνια ως το περιβόητο πια μποζόνιο του Χιγκς και χωρίς να παραλείψει τα αντινετρίνα και τα γλουόνια), ο Gribbin μάς διηγείται μια ιστορία που είναι τόσων δισεκατομμυρίων ετών ώστε χάνει κανείς την αίσθηση του χρόνου.
Και δεν είναι μόνο το παρελθόν. Δεν εστιάζει, δηλαδή, μόνο στα γεγονότα που έλαβαν χώρα πριν από 14 δισεκατομμύρια χρόνια (όταν γεννήθηκε το Σύμπαν) ούτε μόνο στην πιο πρόσφατη δημιουργία της Γης (10 δισεκατομμύρια χρόνια πριν), αλλά .......

..... μας ταξιδεύει και στο μέλλον, τη στιγμή που η Γη υπό την επίδραση του Ηλίου (κόκκινου γίγαντα) θα πάψει να είναι κατοικήσιμη (όχι, δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας, έχουμε ακόμη σχεδόν έξι δισεκατομμύρια χρόνια στη διάθεσή μας προτού συμβεί αυτό), αλλά και στο τέλος του χρόνου (για αυτό θα απαιτηθούν άλλα 13-14 δισεκατομμύρια χρόνια).

Οπως σημειώνει στον πρόλογο του βιβλίου ο Γιώργος Γραμματικάκης, δεν πρόκειται για «εύκολο» ανάγνωσμα αλλά για ένα βιβλίο που απαιτεί συνεχή εγρήγορση από τον αναγνώστη. Πράγματι, αν δεν έχει κανείς κάποια σχέση με το πεδίο, ίσως βρει το βιβλίο δύσκολη εισαγωγή. Αν όμως είναι κάπως «υποψιασμένος», μάλλον θα το απολαύσει.

/ ΤΟ ΒΗΜΑ / Επιστήμη /