Τις τελευταίες μέρες γίνεται πολύς λόγος για τη διαφθορά.
Φυσικά τα μέσα ενημέρωσης σπρώχνουν έντεχνα τις ευθύνες της διαφθοράς προς τα κάτω και δεν ρίχνουν έστω και μια μικρή ματιά ούτε δίπλα τους, ούτε προς τα πάνω.
Είναι αλήθεια ότι η διαφθορά βρίσκεται παντού αλλά σίγουρα το μεγάλο φαγοπότι γίνεται ψηλά και τα ψίχουλα φτάνουν στα χαμηλά της κοινωνίας. Εκεί που όποιος πιαστεί πάει φυλακή ενώ τα μεγάλα ποσά γίνονται αντικείμενο δικομματικής αντιπαράθεσης. [-Εσείς φάγατε περισσότερα .. -Εσείς τα είχατε βρει με το Χριστοφοράκο]
Ακούμπησε όμως ποτέ κανένας το πολιτικό χρήμα; Όχι!
Δεν υπήρξε μέχρι σήμερα στην Ελλάδα ένας ικανός εισαγγελέας να κάμει μια βόλτα μέχρι τα ταμεία της Ιπποκράτους και της Ρηγίλλης. Αποτελούν άβατο μια και αυτός που θα τολμήσει να αναρωτηθεί για τις πηγές χρηματοδότησης των δύο μεγάλων κομμάτων έχει υπογράψει ταυτόχρονα τον επαγγελματικό του θάνατο.
Εξάλλου πότε υπήρξαν στοιχεία για τους τίμια εργαζόμενους ταμίες των δύο μεγάλων κομμάτων; Ποτέ!
Θα θυμάστε βέβαια την προτροπή του Σημίτη «Όποιος έχει στοιχεία να πάει στον εισαγγελέα». Ουσιαστικά απαγόρευε σε έναν φιλόδοξο εισαγγελέα να τολμήσει να σκεφτεί κάτι αρνητικό για τα ταμεία του.
Η δικαιοσύνη τελικά με την αδράνειά της υποβοηθά στην συγκάλυψη που επιχειρείται και από το Πασόκ και από τη ΝΔ, της νοσηρής πολιτικής μας πραγματικότητας.
Οι νόμοι υπάρχουν και ισχύουν για τους ανίσχυρους και ασήμαντους και όχι γι’ αυτούς που λεηλατούν και επιδεικνύουν δημόσια τα πολύτιμα λάφυρα της δράσης τους και έχουν προκαλέσει πολλαπλές βλάβες στα δημόσια οικονομικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου