Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2010

Η φιλία του σκοτώνει…

Αυτό το προειδοποιητικό μήνυμα τείνει να κυριαρχήσει πλέον ανάμεσα στους διάφορους «φίλους» του κ. Σαμαρά. Ο ένας μετά τον άλλον αισθάνονται τη δαμόκλειο σπάθη της… «φιλίας» του προέδρου της ΝΔ… Το παρελθόν του είναι αποκαλυπτικό. Το ίδιο και το παρόν. Όσο για το μέλλον, θα μας το πει το επόμενο… θύμα της σαμαρικής «στοργής»…
Και όμως. Ο Σαμαράς έχει φίλο… Ένα και μοναδικό: τον εαυτόν του… Μόνο γι’ αυτόν νοιάζεται, μόνο γι’ αυτόν εργάζεται πυρετωδώς και συστηματικά εδώ και δεκαετίες… Τους άλλους απλώς τους χρησιμοποιεί. Μέχρι να του κάνουν τη «δουλειά». Μετά τους ξεφορτώνεται… Με καθόλου «κομψό» τρόπο, μάλιστα.
Το πρώτο ιστορικό παράδειγμα υπήρξε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Ο πολιτικός στον οποίο ο κ. Σαμαράς επένδυσε παραμονές της εκλογής του ως αρχηγού της ΝΔ το 1984. Έβλεπε πού πήγαινε το «ρεύμα»… Και έσπευσε να γίνει «πρωτοπαλίκαρο» του Ψηλού και πρωταγωνιστής στο παιχνίδι. Και ανταμείφθηκε πλουσιοπάροχα και -κατά τη γνώμη μας- σκανδαλωδώς. Χωρίς τα στοιχειώδη προαπαιτούμενα διορίστηκε ο νεώτερος Υπουργός Εξωτερικών της ελληνικής πολιτικής ιστορίας, παραγκωνίζοντας άλλους που είχαν σημαντικά προσόντα γι’ αυτήν τη θέση. Μόλις καθιερώθηκε στο πολιτικό στερέωμα, αποφάσισε να βγει μπροστά… κόντρα στον ευεργέτη του. Και διέπραξε την προδοσία της περιόδου 1992-1993, οδηγώντας την παράταξή του στην ήττα και το ΠΑΣΟΚ στην 11ετή πολιτική κυριαρχία…
Στο εγχείρημα της «Πολιτικής Άνοιξης» χρειάστηκε πάλι τη συνδρομή πολλών και διαφόρων «φίλων». Ο πιο γνωστός και θερμός από αυτούς υπήρξε από την πρώτη στιγμή ο Νικήτας Κακλαμάνης. Ο άνθρωπος που έδινε την επικοινωνιακή μάχη το 1993, για να πείσει τον κόσμο, ότι η αποστασία του αρχηγού του ήταν και… ηθική και νόμιμη… Αργότερα, ο Σαμαράς τον πούλησε κι αυτόν… Με χοντρό τρόπο. Και εκείνος, ξέροντας πλέον ποιας λογής είναι ο πάλαι ποτέ «κολλητός» του, στις πρόσφατες εσωκομματικές εκλογές στήριξε με πάθος τη Ντόρα Μπακογιάννη… Ήξερε τι έκανε. Και δεν το μετανιώνει.
Άλλο «πρωτοπαλίκαρο» της εποχής του 1993 ήταν ο Άκης Γεροντόπουλος, βουλευτής τότε στον Έβρο. Και στην κούρσα της διαδοχής βγήκε μπροστά με ενθουσιασμό και δύναμη υπέρ του Αντώνη. Όμως, ο Αντώνης δεν εκτίμησε, φαίνεται, τις προσπάθειές του… Σήμερα είναι «εξαφανισμένος»… Καμιά κομματική καρέκλα δεν περίσσεψε για τον Άκη…
Τελειώσαμε; Όχι, φυσικά! Είναι μακρύς ο κατάλογος των προδομένων… Σ’ αυτόν περίοπτη θέση κατέχει ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής… Που την πάτησε σα σχολιαρόπαιδο. Στήριξε με όλες του τις δυνάμεις και τον κομματικό μηχανισμό την εκλογή του Σαμαρά στην ηγεσία του κόμματος. Και σήμερα βλέπει τη «νέα» Ρηγίλλης να διαρρέει στον τύπο περίεργες επιστολές, συμβόλαια πολιτικής και ηθικής του εκτέλεσης… Και ο Αντώνης κρατά τις αποστάσεις του… Καμία δήλωση συμπαράστασης, καμία κάλυψη για τον άνθρωπο που, παρά πάσαν ελπίδα και προσδοκία, του παρέδωσε το κόμμα στα χέρια!
Ακούγεται, ότι ακολουθεί και ο Μαρκόπουλος… Ναι, ο «Λόρδος της Εύβοιας», αυτός που για τον αρχηγό του επιτίθεται στους πάντες και τα πάντα! Και όμως… Η «φιλία» του Σαμαρά δεν είναι ικανή να τον σώσει… Μάλλον, αυτή είναι που θα τον… σκοτώσει! Γιατί είναι παρασιτική, νοσηρή, και τρέφεται με τα θνησιμαία των αφελών της θυμάτων…
Ποια εμπιστοσύνη μπορεί να έχει κανείς σε έναν τέτοιο άφιλο; Ολόκληρος ο Λαός θα πρέπει να αισθάνεται ανήσυχος από την όποια «επίθεση φιλίας» του νέου αρχηγού της ΝΔ… Γιατί ακόμη και το Λαό τον αντιμετωπίζει σαν ένα ακόμη αναλώσιμο κομματάκι στο σκοτεινό και μυστηριώδες πάζλ της προσωπικής του ανέλιξης…

Δεν υπάρχουν σχόλια :