Ο Καραμανλής έχει την τύχη που του πρέπει. Αλλά υπάρχουν τόσα θέματα που τρέχουν, που σιγά τώρα μη μας απορροφήσει το δράμα του... Στενοχώρια μεγάλη τραβάω. Στενοχώρια που δεν λέγεται, δεν περιγράφεται! Εγώ που 5 χρόνια τον είχα στήσει απέναντι στον τοίχο και τον «πυροβολούσα» πότε με τα DVD και πότε με τις ρακέτες, εγώ που ανέδειξα πρώτος (και μόνος) την πανθομολογούμενη εκ των υστέρων τάση του για αραλίκι, εγώ τώρα έρχομαι να καταγγείλω την άσχημη τύχη που του επεφύλαξε η μοίρα. Ούτε τέσσερις μήνες δεν πέρασαν από την ημέρα που τους είχε όλους στα πόδια του και τώρα αυτοί οι ίδιοι είναι έτοιμοι να τον σπρώξουν στην αρένα, να τον κάνουν κιμά τα λιοντάρια που ξερογλείφονται, κοιτάζοντάς τον. Περνάει δράμα ο Κώστας Καραμανλής, αλλά ποιος του φταίει; Κανόνας είναι στην πολιτική το «δρυός πεσούσης...», και τρόπος ζωής το «ο βασιλιάς απέθανε, ζήτω ο βασιλιάς». Τα ίδια έκανε κι αυτός με τον .....
.... προκάτοχό του Έβερτ, τα ίδια υφίσταται τώρα με τον διάδοχό του Σαμαρά. Και επίσης... ας πρόσεχε!
Υμνούσαν τον καταλληλότερο
Μια κουβέντα είναι αυτή- τι να πρωτοπροσέξει; Ο τρόπος που κυβέρνησε, ναι, ήταν αλαζονικός, αλλά μπορούσε να κάνει διαφορετικά; Σε μια χώρα όπου για τις κυβερνήσεις και τα κόμματα που τις στηρίζουν αξία έχει μόνο ο λόγος του αρχηγού, πώς αλλιώς θα μπορούσε να λειτουργήσει ο Καραμανλής; Υπήρξε ένας που να μην του χτύπησε την πλάτη και να μην του είπε πόσο μεγάλος είναι, πόσο τεράστιος, απίθανος, εξαιρετικός, τρομερός, αδιανόητα έξυπνος, αποτελεσματικός, καταλληλότερος (αυτό πάλι, εδώ το ΄χω, δεν μπορώ να το χωνέψω, ό,τι και να μου πεις); Βρέθηκε ένας που να του είπε «εεεεπ, αρχηγέ, τι κάνεις;» όταν ο άνθρωπος κατέστρεφε τη χώρα με τη διεστραμμένη επιμονή παιδιού που ο μπαμπάς του έχει φάει μισή μέρα να του φτιάξει ένα κάστρο στην άμμο κι εκείνο, το σκασμένο, θέλει σώνει και καλά να το χαλάσει γιατί έτσι του κάθησε; Κανείς. Ούτε ένας. Τον αποθέωναν. Και τώρα που είναι με την πλάτη στο καναβάτσο, τον αφήνουν να σέρνεται στα τέσσερα και να βάζει εκείνον τον Αντώναρο να λέει ότι τάχα μου η ευχαριστήρια επιστολή στον Χριστοφοράκο δεν ήταν τίποτε. Έτσι την έστειλε, όπως έστειλε και σε χιλιάδες άλλους...
Σε μένα γιατί δεν έστειλε επιστολή;
Εγώ πάλι επιστολή του Καραμανλή, ιδιόχειρη ή τυπική, δεν έχω λάβει. Ούτε κάρτα στη γιορτή μου, ούτε ευχές μου έστειλε ποτέ Πάσχα ή Χριστούγεννα. Ο Ρουσόπουλος μου έστελνε πότε πότε, στην αρχή- μετά το ΄κοψε κι αυτός όταν έσφιξαν τα πράγματα και τους είχα βάλει στου κούκου το σημάδι, τον έναν μετά τον άλλον. Ως εκ τούτου δεν μπορώ να επιβεβαιώσω τον ισχυρισμό ότι τέτοιες επιστολές έστελνε μαζικά ο αρχηγός. Αλλά δεν είδα να εμφανίζεται και πουθενά αλλού άλλη τέτοια επιστολή. Δεν βγήκε, ας πούμε, ένας στα κανάλια να πει, «παιδιά, επιστολή Καραμανλή έχω πάρει και εγώ που βοήθησα το κόμμα». Κατά συνέπεια, νομίζω ότι ο τ. αρχηγός Κώστας έχει ένα μικρό πρόβλημα- μικρό, τόσο δα, αλλά πρόβλημα. Επιστολή στον Χριστοφοράκο είναι, ναι, τον ίδιον αυτό Χριστοφοράκο που δεν τον ήξερε, δεν τον γνώριζε, δεν είχε ακούσει ποτέ γι΄ αυτόν και από τον οποίο η Νέα Δημοκρατία δεν τα είχε πάρει ποτέ. Θα μου πεις, τι θυμάσαι κι εσύ τώρα. Σωστά, αλλά πώς να ξεχάσω την προσπάθεια του Καραμανλή να φορτώσει αποκλειστικά στο ΠΑΣΟΚ το σκάνδαλο της Ζίμενς;
Το παγόβουνο έρχεται πάνω μας
Το κλείνω εδώ, δεν έχει νόημα να το συνεχίσω. Ο Καραμανλής έχει την τύχη που του πρέπει. Και- το πιστεύω - ο καθένας όπως στρώνει κοιμάται. Επ΄ αυτού δεν δέχομαι κουβέντα. Άλλωστε υπάρχουν τόσα θέματα που τρέχουν, που σιγά τώρα μη μας απορροφήσει το δράμα του Καραμανλή. Άσε που αν συμβεί αυτό, θα διαμαρτυρηθούν οι αραμπατζήδες που κάνουν πλάκα με την κυβέρνηση και τη νευρική κρίση στην οποία έχει περιπέσει εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, των αγροτικών κινητοποιήσεων και του κάθε Πόλσον και Ρουμπινί που τζογάρει πάνω στη δική μας χρεοκοπία. Σε κάθε περίπτωση, μια και το ΄φερε η κουβέντα, η κατάσταση είναι τόσο δύσκολη που απορώ πραγματικά με όλους αυτούς που χαρούμενοι χορεύουν στο κατάστρωμα και δεν βλέπουν το παγόβουνο που έρχεται καταπάνω στον «Τιτανικό» στον οποίο όλοι επιβαίνουμε.
/ Τoυ ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΥ στα "ΝΕΑ" /
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου