Τούτο φέρεται ειπών ο Κώστας Καραμανλής σε βουλευτή του κόμματός του, ο οποίος τον συνάντησε προσφάτως. Πέραν της εμπιστοσύνης μου στην πηγή της πληροφορίας, είναι και το ύφος της φράσης που με πείθει για τη γνησιότητά της. H χρήση του μεταφορικού λόγου είναι μέσα στην παράδοση του ύφους που καθιέρωσε ο αρχιερέας του λαϊκισμού Ανδρέας Παπανδρέου, προκειμένου να εκφράζει ό, τι ήταν υποχρεωμένος να πει - πλην εκ του ασφαλούς, δηλαδή χωρίς να τον αντιλαμβάνονται οι πολλοί (θυμηθείτε, π. χ., το περίφημο «mea culpa»). Ως γνωστόν, δε, ο Κώστας Καραμανλής είναι -και το δηλώνει- μέγας θαυμαστής του Ανδρέα Παπανδρέου.Όπως και αν έχει το πράγμα, η αναγνώριση της αξίας Κ. Σημίτη από τον πολιτικό που τον κατήγγειλε ως «αρχιερέα της διαπλοκής», έστω και αν γίνεται κατ’ ιδίαν, αποτελεί γενναία πράξη. Ευελπιστώ ότι το επόμενο βήμα στην ωρίμανση του τέως πρωθυπουργού θα είναι να αναγνωρίσει και την αξία του αειμνήστου θείου του. Αυτό βέβαια ενδέχεται να τον οδηγήσει στα όρια της τραγικότητας, διότι αν συμφιλιωθεί με τη μνήμη του Κωνσταντίνου Καραμανλή ίσως αντιληφθεί και τη ζημία που έκανε ο ίδιος στο όνομα που κληρονόμησε...
/Στέφανος Κασιμάτης / Καθημερινή /
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου