Μαυρογιαλούροι και ντροπολογίες !

του Γιώργου Λακόπουλου

Η φάμπρικα με τις τροπολογίες της τελευταίας στιγμής στη Βουλή - από υπουργούς κυρίως - είχε δύο θύματα.
Πρώτα την κυβέρνηση Παπαδήμου - στο τελευταίο της στάδιο έπαθε παλαιοκομματική ασφυξία.
Και δεύτερο, τον ...



θρυλικό Μαυρογιαλούρο. Και τι δεν άκουσε ο χριστιανός αυτές τις μέρες. Στη Βουλή, στα μέσα ενημέρωσης, στις κοινωνικές συναναστροφές, στο Διαδίκτυο, παντού. Ολοι τον προέβαλλαν ως παράδειγμα προς αποφυγήν. Πολιτικοί αποκαλούσαν ο ένας τον άλλον «Μαυρογιαλούρο» για στιγματισμό.

Αυτό είναι αδικία και πρέπει να αποκατασταθεί. Γιατί ο Μαυρογιαλούρος είναι φωτεινή φιγούρα της πολιτικής - ας είναι ελαφρύ το πανί που τον σκεπάζει. Υπήρξε παράδειγμα προς μίμηση. Μακάρι να είχαμε σήμερα πολιτικούς σαν αυτόν.

Ας θυμηθούμε τον ήρωα της ταινίας «Υπάρχει και φιλότιμο» που έγραψε και σκηνοθέτησε το 1965 ο Αλέκος Σακελλάριος, με πρωταγωνιστή τον Λάμπρο Κωνσταντάρα:

- Ο Ανδρέας Μαυρογιαλούρος, υπουργός επί των Δημοσίων Εργων, επισκέπτεται την εκλογική του περιφέρεια για να εγκαινιάσει το νεόδμητο μαιευτήριο. Ενα ατύχημα με το αυτοκίνητο θα τον φέρει σε επαφή με τους ανυποψίαστους κατοίκους ενός χωριού και θα πληροφορηθεί τις ρεμούλες που κάνουν οι συνεργάτες του, εξ ονόματός του. Αφού θα πάρει μέρος στις μούντζες που απευθύνουν οι άνθρωποι... εναντίον του, θα επιστρέψει στην Αθήνα, θα ξηλώσει τους διεφθαρμένους συνεργάτες του και με αξιοπρέπεια θα υποβάλει την παραίτησή του. Ζούσε στον κόσμο του για ένα διάστημα αλλά όταν έμαθε την αλήθεια έκανε το σωστό.

Γιατί λοιπόν το μοντέλο ενός τέτοιου πολιτικού πρέπει να διασύρεται και μάλιστα από ομοτέχνους του που δεν ξεκολλάνε από τις καρέκλες ακόμη και όταν τους τραβάνε δέκα εισαγγελείς; Ποια εσωτερικά συμπλέγματα ενοχής κουβαλούν ορισμένοι σημερινοί πολιτικοί και προσπαθούν να παρουσιάσουν αυτή την έντιμη πολιτική φιγούρα της ελληνικής κινηματογραφικής μυθολογίας σαν όμοιό τους;

Γιατί το όνομα Μαυρογιαλούρος, αντί να είναι συνώνυμο της ευθιξίας, προβάλλεται ως ψόγος για έναν πολιτικό; Γιατί όσοι έχουν στις μέρες μας εντελώς αντίθετο βίο και πολιτεία παραμορφώνουν το είδωλό του; Δεν έχουν δει την ταινία για να ξέρουν τι κάνει ένας τίμιος πολιτικός όταν εκτίθεται - έστω εν αγνοία του; Ή (για ορισμένους τουλάχιστον πολιτικούς) η τιμιότητα ισχύει στην εκδοχή πού διατύπωσε ο αμερικανός γερουσιαστής Σάιμον Κάμερον: «Τίμιος πολιτικός είναι αυτός που όταν εξαγοραστεί, παραμένει εξαγορασμένος».