αχαλίνωτης ηδονοθηρίας των Παπανδρέου» καταλογίζει στον Βενιζέλο ότι «ταυτίζει το όνομά του με τον πιο ανυπόφορο εξευτελισμό που έζησε ποτέ η ελλαδική κοινωνία, τον ίλιγγο της καταβύθισης στην ανέλπιδη ανέχεια, στην κυριολεκτική καταστροφή». Το μόνο θετικό που βρίσκει στα πεπραγμένα του είναι «μόνο μια απόπειρα εντυπωσιασμού, να αποπέμψει δήθεν την Tρόικα, πέρυσι το καλοκαίρι».
Είναι προφανές, και από τη συνολική αρθρογραφία του, ότι ο Χρήστος Γιανναράς θεωρεί ότι η γιγαντιαία προσπάθεια να σωθεί η Ελλάδα με τη νέα δανειακή σύμβαση και το PSI είναι «συμβιβασμός και υποτέλεια στην παρακμή». Θα προτιμούσε τον «άθλο της αντίστασης στην καταστροφή είναι που παραμένει εκκρεμής». Για τον Χρήστο Γιανναρά η λύση είναι η επιστροφή στη δραχμή και όσοι αντιδρούν σε αυτό είναι «υποτελείς» στους τρισκατάρατους ξένους.
Πρόκειται για τον ίδιο άνθρωπο που το 1999 αποκαλούσε, πάλι από τις στήλες της Καθημερινής, το Λεωνίδα Κύρκο ως «την πιο κραυγαλέα περίπτωση αφελληνισμένης συνείδησης».
Τότε, είχε ξεσηκωθεί θύελλα αντιδράσεων τόσο από την Αριστερά όσο και από τη Δεξιά. Ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος είχε αποκαλέσει τον Γιανναρά «άκαπνο εθνοεισαγγελέα» και ο Στέφανος Μάνος έγραψε ότι «Δεν μπορεί, πενήντα χρόνια μετά τον εμφύλιο, να ξαναχωριστούμε σε “εθνικόφρονες” και “μιάσματα”». Σημαντικοί διανοούμενοι, ανάμεσά τους ο Μανόλης Αναγνωστάκης, ο Μίκης Θεοδωράκης και ο Νίκος Δήμου, καταδίκασαν τις θέσεις Γιανναρά, επισημαίνοντας σε κοινή ανακοίνωσή τους, μεταξύ άλλων, ότι «η σύνταξη της λίστας Γιανναρά –με τον χαρακτηρισμό σαν “κουίσλιγκ” όσων η εθνική συνείδησις εκρίθη απορριπτέα από τα τεστ ελληνικότητας δια του Ελληνομέτρου Γιανναρά– θα ήταν μία γραφική εκδήλωση θρησκευτικοεθνικιστικού φανατισμού αν δεν υπήρχε η συγκροτημένη κίνηση των ομοϊδεατών του τού “Δικτύου 21”, το οποίο έχει αναλάβει την, δια της βιομηχανίας δικαστικών αγωγών εναντίον μεμονωμένων προσώπων ή εφημερίδων, προσπάθεια τρομοκράτησης των “ανθελλήνων”, “αφελληνισμένων”, “εκδυτικισμένων” κ.τ.λ. Καταγγέλλουμε τους νεομακαρθικούς χαρακτηρισμούς και μεθοδεύσεις, πολύ περισσότερο μάλιστα όταν στρέφονται εναντίον ανθρώπων με μακρά δημοκρατική και αγωνιστική προσφορά, όπως ο Λεωνίδας Κύρκος».
Τώρα, ελάχιστες αντιδράσεις και αναπαραγωγή του κειμένου Γιανναρά στο διαδίκτυο από πολλούς που πρόσκεινται στην Αριστερά, με επαινετικά σχόλια. Μια ακόμα επιβεβαίωση ότι το φαιοκόκκινο μέτωπο είναι μια οδυνηρή πραγματικότητα.
http://politicsgr.net/
1 σχόλιο :
Ο κ. Γιανναράς, στο άρθρο αυτό, δεν αναφέρεται στην 'ελληνικότητα' του κ. Βενιζέλου, αλλά σε αυτό που ο συγγραφέας θεωρεί ακατάσχετη, πομπώδη φλυαρία, χωρίς ουσιαστικές θέσεις.
Δημοσίευση σχολίου