| 3-01-2012:Δελτίο Τύπου σχετικά με ομιλία Υ.Π.τ.Π. κ.Χ. Παπουτσή, στη Βουλή, σε επίκαιρη επερώτηση των ανεξάρτητων Βουλευτών κ.κ. Θ. Μπακογιάννη, Ε. Αυγενάκη, Χ. Μαρκογιαννάκη και Γ. Κοντογιάννη, σχετικά με την εγκληματικότητα στο κέντρο της Αθήνας |
 ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ
Αθήνα, 13 Ιανουαρίου 2012
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Ομιλία Υπουργού Προστασίας ...
Χ. ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επιτρέψτε μου κατ’ αρχήν μια προσωπική αναφορά προς την κα Πρόεδρο, κα Μπακογιάννη.
Γνωριζόμαστε πολλά χρόνια προσωπικά και ξέρετε την εκτίμηση που σας έχω. Είχαμε μια εξαιρετική συνεργασία στο πλαίσιο του Δήμου της Αθήνας, ο καθένας απ’ το θεσμικό του ρόλο, επ’ ωφελεία της πόλης πιστεύω. Μέσα από αυτά τα χρόνια γνώρισα την αγάπη σας και τη στράτευσή σας στην υπόθεση της Αθήνας. Δεν έχω κανένα λόγο ν’ αμφιβάλλω και να θεωρώ ότι έχετε αλλάξει σε τίποτε απ’ όλα αυτά.
Θέλω να σας διαβεβαιώσω όμως ότι δεν έχω αλλάξει ούτε εγώ. Η δική μου η στράτευση, η δική μου ταύτιση με την πόλη αυτή, με την πόλη που βιώσαμε όλα αυτά τα χρόνια της πολιτικής και κοινωνικής μας ζωής, είναι δεδομένη. Η αγωνία μου είναι πολύ μεγάλη και η διαπίστωση την οποία κάνουμε είναι επίσης περίπου η ίδια.
Τα σκέφτομαι αυτά όταν καμιά φορά αναλογίζομαι τι θα έκανα εγώ αν ήμουν στη θέση της κας Ντόρας Μπακογιάννη και η κα Ντόρα Μπακογιάννη ήταν Υπουργός Προστασίας του Πολίτη. Ενδεχομένως να ύψωνα πιο πολύ τους τόνους της κριτικής μου. Αλλά η κριτική θα ήταν η ίδια. Η κριτική όσον αφορά τα προβλήματα. Δε θα έκανα όμως ποτέ την παραμικρή προσπάθεια με τη δική μου κριτική να δώσω την εντύπωση ότι ενδεχομένως επιχειρώ πολιτική εκμετάλλευση και πολιτική επένδυση στο φόβο και στην ανασφάλεια.
Γιατί γνωρίζω τι σημαίνει αυτό για την κοινωνική συνοχή και κυρίως για την ψυχολογία των Σωμάτων Ασφαλείας, κάτι το οποίο βεβαίως επηρεάζει και τη δράση τους. Δε θα επέλεγα ποτέ επίσης, την ισοπεδωτική κριτική, την ισοπέδωση των πάντων που αποκρύπτει τα θετικά, που αδιαφορεί για τις προσπάθειες, τις υπεράνθρωπες προσπάθειες και θα επέλεγα σίγουρα την αλήθεια. Την αλήθεια έτσι όπως ακριβώς είναι. Όπως τη βιώνει ο Αθηναίος πολίτης. Και είναι πράγματι πολύ σκληρή και γι αυτό θα πρέπει ολόκληρος ο πολιτικός κόσμος να ντρέπεται για τις επιλογές του για πολλά χρόνια. Θα ντρεπόμουν επίσης για την κατάσταση στην οποία βρίσκονται σήμερα τα ΜΜΕ τα οποία προβάλλουν μόνο τ’ αρνητικά, αποσιωπώντας τις τεράστιες επιτυχίες της Ελληνικής Αστυνομίας και των Διωκτικών Αρχών, που θα ήταν αυτές που θα έδιναν και θα ενίσχυαν το αίσθημα ασφάλειας του πολίτη.
Η Αθήνα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να είναι πεδίο πολιτικών αντιπαραθέσεων προς άγρα μικροκομματικής ωφέλειας. Και δεν μπορεί να είναι αντικείμενο εκμετάλλευσης διότι οι ευθύνες για την κατάσταση της πόλης είναι διαχρονικές. Είναι ευθύνες που βαρύνουν συλλογικά όλες τις κυβερνήσεις χωρίς καμία απολύτως διάκριση, όλων των τελευταίων ετών. Όπως βαρύνουν και την Τοπική Αυτοδιοίκηση στο πλαίσιο της δυνατότητας που είχε ή της δυνατότητας που δεν απέκτησε ποτέ.
Όλοι οι συναρμόδιοι φορείς της πολιτείας επέδειξαν ασθενή αντανακλαστικά, αδιαφορώντας για μια σειρά παραγόντων που πίεζαν όλο και πιο πολύ την οικονομική ζωή της Αθήνας. Η υπερσυσσώρευση μεταναστών, η χωρίς καμία μελέτη απομάκρυνση των Δημοσίων Υπηρεσιών από το κέντρο, η δημιουργία τοπικών υπεραγορών στην περιφέρεια της πρωτεύουσας, η μετακίνηση των αθηναίων και η εγκατάστασή τους στα προάστια στο πλαίσιο της τότε ευμάρειας, είναι λίγοι και μόνο από τους λόγους που οδήγησαν στην ερημοποίηση πολλών γειτονιών, που άλλοτε έσφυζαν από ζωή.
Ποτέ όμως δεν εκτιμήθηκαν ως προς τις επιπτώσεις τους από την πολιτεία αλλά και από τους επαγγελματικούς φορείς αυτές οι επιλογές, αυτά τα φαινόμενα.
Ταυτόχρονα, σημαντικές αποφάσεις που έχουν ληφθεί εδώ και πολλά χρόνια για την ενίσχυση της Αθήνας και θα μπορούσαν ν’ αποτελέσουν αντίβαρο σ’ αυτούς τους αρνητικούς παράγοντες όπως η διπλή ανάπλαση του Βοτανικού και της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, βάλτωσαν με τρόπο, θα έλεγα, προκλητικό.
Η υπεραξία των Ολυμπιακών Αγώνων που δημιουργήθηκε για την πρωτεύουσα εξανεμίστηκε πολύ γρήγορα και η επένδυση του ελληνικού λαού αφέθηκε να ρημάζει. Αν προσθέσουμε σ ‘αυτά και την οικονομική κρίση που έχει επικαθίσει στην αγορά τα τελευταία 4 χρόνια, τότε έχουμε μια ολοκληρωμένη εικόνα για την κατάσταση που είναι αδιαμφισβήτητα σοβαρή αλλά και για τις αιτίες που τη δημιούργησαν.
Μέσα σ ‘αυτό το δυσμενές πλαίσιο, από την άνοιξη του 2011 ουσιαστικά, άρχισε για πρώτη φορά και σταδιακά να εφαρμόζεται από την κυβέρνηση το ολοκληρωμένο σχέδιο δράσης για την αντιμετώπιση των προβλημάτων του κέντρου της Αθήνας. Τότε επιμερίστηκαν για πρώτη φορά οι ευθύνες, έχει δίκιο ο κ. Μαρκογιαννάκης, δύσκολο να συντονίσεις τις διάφορες Υπηρεσίες του κράτους και των διαφόρων Υπηρεσιών, από μόνες τους αποκλείεται να συντονιστούν. Ο ίδιος μπορεί να προχώρησε στην ιδέα του Οργανισμού, η κυβέρνηση έκανε μια διαφορετική επιλογή. Επιμερίστηκαν λοιπόν , όμως για πρώτη φορά τον Απρίλιο, οι ευθύνες και οι ρόλοι σε όλα τα συναρμόδια Υπουργεία. Και από τότε ξεκίνησε ο συντονισμός των προσπαθειών με την ευθύνη του Αντιπροέδρου της κυβέρνησης, του κ. Θεόδωρου Πάγκαλου.
Όσον αφορά το δικό μας Υπουργείο, το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, με επιχειρησιακό φορέα την Ελληνική Αστυνομία, εκλήθη να εφαρμόσει συγκεκριμένες δράσεις που του ανατέθηκαν στο πλαίσιο αυτού του σχεδιασμού και τις υλοποιεί με συστηματικό τρόπο μέσα σ’ ένα ασφυκτικό δημοσιονομικό πλαίσιο, που δεν επιτρέπει την πλήρη επάρκεια της Ελληνικής Αστυνομίας σε μέσα και σε προσωπικό.
Παρ’ όλα αυτά, οι αστυνομικές δυνάμεις που διατίθενται για την Αθήνα, ενισχύονται διαρκώς και σε μέσα και σε ανθρώπινο δυναμικό. Ήδη μάλιστα από τα μέσα Νοεμβρίου, τοποθετήθηκαν στη ΓΑΔΑ 2.000 νέοι Αστυνομικοί, ενώ ήδη βρίσκεται σ’ εξέλιξη ή εκπαίδευση 1.200 ειδικών φρουρών που στην πλειονότητά τους θα τοποθετηθούν και αυτοί στην Αθήνα.
Ωστόσο, η ισοπεδωτική κριτική που ασκείται προς το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, αδικεί -ναι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αδικεί- τις υπεράνθρωπες προσπάθειες αλλά και τα υπαρκτά αποτελέσματα των Υπηρεσιών, των Αστυνομικών, των στελεχών της Ελληνικής Αστυνομίας καθώς επιχειρείται να μεταφερθεί πολλές φορές και από πολλές πλευρές, στο Υπουργείο και ορισμένες φορές στον ίδιο τον Υπουργό, τόσο το βάρος των ευθυνών του παρελθόντος, όσο και οι ευθύνες, η ολιγωρία και οι ανεπάρκειες όλων των συναρμοδίων φορέων σήμερα.
Η ισοπεδωτική αυτή κριτική αγνοεί βεβαίως συστηματικά και τη διεθνή εμπειρία. Ιδιαίτερα στις χώρες που δέχτηκαν την πίεση μεταναστευτικών ροών, αλλά και στις χώρες που αντιμετώπισαν ύφεση και βαθιά οικονομική κρίση, με επακόλουθο την κατακόρυφη αύξηση της εγκληματικότητας. Η ισοπεδωτική κριτική και ο τρόπος παρουσίασης της εγκληματικής δραστηριότητας, πράγματι εντυπωσιάζει τον κάθε πολίτη.
Και πώς να μην εντυπωσιάζει άλλωστε; Πώς να μην τον εντυπωσιάσουν τα ρεπορτάζ που παρακολουθούμε κάθε μέρα όταν με στόμφο και οιμωγή το καθημερινό δελτίο εγκληματικότητας είναι αυτό που πιάνει κάθε φορά έναν από τους βασικούς χρόνους του δελτίου ειδήσεων σε όλα τα τηλεοπτικά κανάλια, «ντυμένο» πάντα βεβαίως και με το κατάλληλο μουσικό χαλί, το οποίο αποτελεί την παγκόσμια ελληνική πρωτοτυπία για τα κεντρικά δελτία ειδήσεων και ιδιαίτερα για τα θέματα που αφορούν την εγκληματικότητα.
Ωστόσο, τα στατιστικά στοιχεία που δικαίως επικαλείσθε κύριοι συνάδελφοι, έχουν πολλές αναγνώσεις και το γνωρίζετε, ιδιαίτερα οι περισσότερο έμπειροι εξ υμών. Ξέρετε π.χ. κ. Μαρκογιαννάκη γιατί σ’ εσάς εδώ στη Βουλή έχω ξαναναφερθεί σε μια συζήτηση που είχαμε στο πλαίσιο του κοινοβουλευτικού ελέγχου πριν από ενάμιισι χρόνο ότι η Αστυνομία για πρώτη φορά εφαρμόζει ολοκληρωμένο και σύγχρονο πρόγραμμα καταγραφής της εγκληματικότητας, το police online . Πρώτη φορά.
Δεύτερον, γνωρίζετε να διαβάζετε καλά τα στοιχεία, γνωρίζω επίσης πολύ καλά ότι σε διάφορα εγκλήματα έχουν καταγραφεί εντυπωσιακές μειώσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, οι ληστείες Τραπεζών με μείωση 80%, των Εφοριών με μείωση 92% και τα Ταχυδρομικά Ταμιευτήρια με μείωση 85%. Αναφερθήκατε στην αύξηση κατά 266,6% των ληστειών των ταχυδρομικών διανομέων ως παράδειγμα αύξηση της εγκληματικότητας. Πρώτο εξάμηνο λοιπόν του 2010 -τι σημαίνει η αύξηση αυτή, αυτό ψάχνω να βρω, για να σας πω πώς διαβάζουμε τα στοιχεία: Τι σημαίνει αυτό; 3 ληστείες. Πρώτο εξάμηνο του 2011, 7 ληστείες. Μιλάμε λοιπόν για μονοψήφιο αριθμό, το οποίο σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να σηματοδοτήσει δραματική αύξηση της εγκληματικότητας.
Ακόμη όμως και στα βασικά ζητήματα, σ’ αυτά τα μεγάλα ζητήματα όπως αυτά της βαριάς εγκληματικότητας, αντί να δοθούν τα εύσημα στην Ελληνική Αστυνομία, το μόνο που ακούγεται είναι η στείρα κριτική και η ανέξοδη ειρωνεία, διότι δήθεν η Αστυνομία δεν είναι ικανή για να προασπίσει και να υποστηρίξει το ρόλο της και να προασπίσει τα συμφέροντα του ελληνικού λαού.
Ακόμα και εδώ, στη Βουλή, όταν φέραμε ως Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη νομοθετική πρωτοβουλία τον περασμένο Μάρτιο για μετατροπή σε κακούργημα της κατοχής καλάσνικοφ που σχετίζονται με τις ληστείες πάσης φύσεως, υπήρξαν συνάδελφοι που αντιδρούσαν. Οι ίδιοι οι συνάδελφοι, οι οποίοι ασκούν κριτική δια των τηλεοπτικών παραθύρων και για τις ληστείες και για την αύξηση της εγκληματικότητας. Οι ίδιοι, επικαλούμενοι συνεχώς ψευδή στοιχεία ή διαβάζοντας διαφορετικά τα νούμερα και τους αριθμούς.
Εδώ, λυπάμαι που θα το πω, αλλά η υποκρισία περισσεύει. Όπως περισσεύει η υποκρισία και στο πολύ κρίσιμο ζήτημα για τη χώρα όπως είναι οι μεταναστευτικές ροές που μοιραία πιέζουν περισσότερο την Αθήνα. Το οποίο είναι πρόβλημα 20ετίας, το οποίο εδώ και χρόνια έχει φτάσει στο μη περαιτέρω. Η Ελλάδα λοιπόν υφίσταται διεθνή διαπόμπευση για τις ανύπαρκτες δομές της. Και είναι υπό διαρκή επιτήρηση με δαμόκλειο σπάθη πάνω από το κεφάλι της, την έξοδο της χώρας από το Σένγκεν.
Ποιος τα δημιούργησε όλα αυτά; Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ; η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου; ή η κυβέρνηση του κ. Παπαδήμου; Ποιος ήταν εκείνος ο οποίος διαχειρίστηκε αυτό το θέμα, το θέμα της παράνομης μετανάστευσης και την ανυπαρξία των δομών τα τελευταία 4 χρόνια πριν από την κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου; Ποιος ήταν; Ήταν ή δεν ήταν η Νέα Δημοκρατία; Ήταν ή δεν ήταν αρμόδιοι Υπουργοί με φυσικά πρόσωπα τα οποία είχαν την ευθύνη αυτών των δομών και αυτών των πολιτικών;
Γι’ αυτό, η πρώτη νομοθετική πράξη που υπέγραψα τον Οκτώβριο του 2010, ήταν το Προεδρικό Διάταγμα 114 που είχε να κάνει με τη θεσμοθέτηση ενιαίας διαδικασίας απονομής καθεστώτος διεθνούς προστασίας. Ενώ, όλα τα νομοσχέδια που παρουσιάσαμε εν συνεχεία στη Βουλή είχαν άμεση σχέση με τις νέες δομές για το σύστημα ασύλου, τα κέντρα πρώτης υποδοχής και την ενίσχυση των δράσεων της Αστυνομίας και του Λιμενικού Σώματος είτε στα σύνορα είτε στα αστικά κέντρα.
Ξεκινήσαμε όμως από το μηδέν. Είναι αλήθεια ή ψέμα αυτό; Ξεκινήσαμε από το μηδέν λοιπόν, και αρχίσαμε από τη δημιουργία εκ του μηδενός νομοθετικού πλαισίου και κατόπιν την προσπάθεια για να λειτουργήσουν οι δομές σε εξαιρετικά αντίξοες δημοσιονομικές συνθήκες. Και μπορούμε να πούμε ότι είναι ορατό το συμμάζεμα των καταστάσεων που είχαν ξεχειλώσει, κυριολεκτικά ξεχειλώσει.
Πρώτα απ’ όλα, βρήκαμε να λιμνάζουν στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη 48.000 αιτήματα χορήγησης ασύλου, τα οποία πήγαιναν έως και δέκα χρόνια πίσω. Τι σημαίνει : λιμνάζουν 48.000 αιτήματα ασύλου στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη; Σημαίνει 48.000 άνθρωποι με ροζ χαρτάκι όμηροι στο κέντρο της Αθήνας. Είναι ψέμα αυτό ή αλήθεια; Ποιος είναι ο ψεύτης και ποιος είναι ο αληθινός σ’ αυτήν την ιστορία;
Καλούμαστε τώρα να μαζέψουμε καταστάσεις που βάλτωσαν δέκα ολόκληρα χρόνια, και παρά τις δυσκολίες δεν βάλαμε το πρόβλημα κάτω από το χαλί. Δεν κάνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε. Δεν σφυρούσαμε αδιάφορα πηγαίνοντας από τηλεοπτικό παράθυρο σε τηλεοπτικό παράθυρο και κάνοντας τον καλό με τους δημοσιογράφους, όχι.
Απλώς δουλέψαμε. Νομοθετήσαμε για τη σύσταση Επιτροπών και σήμερα έχουν στελεχωθεί ήδη δέκα πρωτοβάθμιες και δέκα δευτεροβάθμιες Επιτροπές, οι οποίες έχουν εξετάσει ήδη 17.000 αιτήματα. Δηλαδή το 1/3 των εκκρεμουσών επί δέκα χρόνια υποθέσεων διεκπεραιώθηκε σε λίγους μόλις μήνες.
Αναμένεται μάλιστα μέχρι τα μέσα Φεβρουαρίου να λειτουργήσουν ακόμη δέκα πρωτοβάθμιες Επιτροπές οι οποίες τώρα στελεχώνονται και εκπαιδεύονται τα στελέχη. Αυτά γι’ αυτά που δεν κάναμε. Αυτά που δεν έκανε τίποτα αυτό το Υπουργείο. Αυτά για το ότι δεν έκανε τίποτα η πολιτική ηγεσία. Αυτά για να καταλάβει ο κόσμος τι σημαίνει υποκρισία, τι σημαίνει μηδενιστική κριτική, τι σημαίνει μηδενισμός.
Το άκρον άωτον λοιπόν της υποκρισίας το αντιμετωπίζουμε και αλλού. Στην υπόθεση των περίφημων Κέντρων Πρώτης Υποδοχής. Έχουν επιδοθεί σε αγώνα δρόμου ώστε να λειτουργήσουν τα πρώτα 14 ΚΕΠΥ, όπου θα κρατούνται οι παρανόμως εισερχόμενοι και οι προς απέλαση αλλοδαποί. Κάποια από αυτά μάλιστα, τα οποία είχε εγκαινιάσει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, δεν έχουν λειτουργήσει ποτέ.
Την ώρα λοιπόν που εμείς δίνουμε μάχη με το χρόνο, οι ίδιοι οι Βουλευτές όλων των πολιτικών κομμάτων, Δήμαρχοι της περιοχής που ήταν παρόντες όταν κόβανε τις κορδέλες, τώρα ξεσηκώνουν τις τοπικές κοινωνίες για να μην λειτουργήσουν τα ΚΕΠΥ. Κι ακόμη χειρότερα, επιχειρηματολογούν με αφορισμούς λέγοντας ότι το πρόβλημα των αλλοδαπών είναι πρόβλημα της Αθήνας. Λες και οι αλλοδαποί προσγειώνονται απευθείας στην Αθήνα ή διαβιούν μόνο στην Αθήνα.
Από την άλλη πλευρά ασκούν συνεχώς κριτική στα ΜΜΕ για το πρόβλημα των παράνομων αλλοδαπών, των παράνομων μεταναστών, ο καθένας για την περιοχή του χωριστά. Δεν υπάρχει χώρα, υπάρχει μόνο η περιοχή του καθενός.
Εξυπακούεται κύριοι συνάδελφοι ότι δεν έχουμε κανένα μαγικό ραβδί για να εξαφανίσουμε τους πληθυσμούς που εισέρχονται επί χρόνια μαζικά και ανεξέλεγκτα στην Ελλάδα. Και όποιος ισχυρίζεται ότι έχει μαγικές λύσεις, πολύ απλά ψεύδεται, και όχι μόνο ψεύδεται αλλά εμπαίζει και τους πολίτες και τις αγωνίες τους.
Λύσεις βέβαια του τύπου να τους πετάξουμε στη θάλασσα, να τους ρίξουμε στα ξερονήσια, να τους εξαφανίσουμε, βυθίστε τα σκάφη που τους φέρνουν στο Αιγαίο, όχι μόνο είναι απορριπτέες και απάνθρωπες, αλλά είναι και επικίνδυνες. Όπως επικίνδυνη είναι και η λύση που με πολύ στόμφο προτείνουν ορισμένοι εκ των συναδέλφων οι οποίοι λένε να ανοίξουμε τα σύνορά μας προς την Ευρώπη για να φύγουν αμέσως.
Είναι οι ίδιοι βέβαια οι οποίοι έχουν αρθρώσει ολόκληρο το πολιτικό τους πρόγραμμα πάνω στην αντιμετώπιση της μετανάστευσης, πάνω στο ρατσισμό, πάνω στην ξενοφοβία. Και αγαπούν και την Ελλάδα ταυτόχρονα. Και τι λένε; Διώξτε τους, να φύγουν από την Ελλάδα, να πάνε πίσω στην Ευρώπη, να πάνε στις άλλες χώρες αφού εκεί θέλουν να πάνε.
Είναι οι ίδιοι οι οποίοι αρνούνται τα κέντρα. Και δεν αντιλαμβάνονται με τίποτα την αναγκαιότητα της λειτουργίας στα πλαίσια του Σένγκεν και δεν αντιλαμβάνονται επίσης τον κίνδυνο ότι αυτομάτως θα αποβληθεί η Ελλάδα από το Σένγκεν.
Για όλες αυτές τις λύσεις υπάρχουν οδυνηρές συνέπειες, συνέπειες τις οποίες πιστεύω ότι κανένας στην πραγματικότητα δεν θέλει. Γιατί είμαι απόλυτα βέβαιος ότι κανείς δεν θέλει την απώλεια των κεκτημένων της Ελλάδας στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι. Η απάντηση είναι προφανώς καθολική , είναι αρνητική.
Εκεί που πρέπει όμως να σταθούμε όλοι με υπευθυνότητα και σοβαρότητα είναι στο εξής. Αναφέρθηκε η κα Πρόεδρος στους μετανάστες οι οποίοι μπήκαν στη χώρα σε ένα μήνα. Έχετε απόλυτα δίκιο, 9.000 είναι πάρα πολλοί. Ελάτε όμως που τα νούμερα είναι συντριπτικά. Τα νούμερα δημιουργούν μια κατάσταση ακόμα πιο ασφυκτική.
Η Αστυνομία και το Λιμενικό έχουν προβεί όλο το 2011, στο χρόνο που εμείς βρισκόμαστε στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου αυτού, σε συλλήψεις 100.000 αλλοδαπών, και θα μπορούσε να έχει προβεί σε ακόμη περισσότερες συλλήψεις.
Όμως, οι άνθρωποι αυτοί πρέπει κάπου να κρατούνται και να διαβιούν αξιοπρεπώς έως ότου είτε λάβουν διεθνή προστασία αν τη δικαιούνται, είτε δεν τη λάβουν, οπότε θα οδηγούνται σε απέλαση. Και δεν χωράνε ούτε στα κρατητήρια της Αστυνομίας ούτε στις φυλακές. Πρέπει να κρατούνται έως ότου γίνουν οι αναγκαίες ενέργειες έκδοσης ταξιδιωτικών εγγράφων ώστε να απελαύνονται, και ήδη κατά τους τελευταίους μήνες έχουν απελαθεί πάνω από 25.000.
Θέλω όμως εδώ να κάνω μια μικρή παρέκβαση για να μιλήσω για τη συνεργασία μας με τις Πρεσβείες, που δεν ήταν αυτονόητη η έκδοση των ταξιδιωτικών εγγράφων, γιατί το Υπουργείο Εξωτερικών μαζί με μας δίνουμε έναν σκληρότατο αγώνα για να πείσουμε τις Πρεσβείες προκειμένου να συνεργαστούν μαζί μας σ’ αυτή την κατεύθυνση.
Μέχρι να φτάσουμε στην εκτέλεση της απέλασης, οι αλλοδαποί όμως πρέπει κάπου να φυλάσσονται, και στο θέμα αυτό δεν χωρούν τοπικιστικές προσεγγίσεις. Είναι πρόβλημα όλης της Ελλάδας και όλοι οι Βουλευτές, όλοι οι Δήμαρχοι πρέπει να συνεργαστούμε μεταξύ μας για να βρούμε τους χώρους όπου θα δημιουργηθούν τέτοια κέντρα.
Αυτή είναι η υπηρεσία που οφείλουμε όλοι να προσφέρουμε στη χώρα, λέγοντας καθαρά την αλήθεια και όχι ψηφοθηρώντας με εξορκισμούς του κακού ώστε να μείνει μακριά από τη δική μας πόρτα και να πάει στην πόρτα του γείτονα. Τα ψέματα και οι αφορισμοί στην υπόθεση της λαθρομετανάστευσης δεν βοηθούν κανέναν ούτε και ευνοούν κανέναν.
Αντίθετα, πρέπει να πάρουμε μία απόφαση να βάλουμε ένα τέρμα στα ψέματα. Το μόνο που χρειάζεται είναι σκληρή δουλειά. Χρειάζεται συναίνεση σε μια βάση συνεργασίας της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και του κράτους.
Έρχομαι τώρα στο θέμα των ναρκωτικών. Πράγματι μείζον ζήτημα, ειδικά εδώ στην Αθήνα. Γνωρίζετε πολύ καλά ότι το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη επισήμως και σε όλους τους τόνους ζητούσε επανειλημμένα το πώς θα κλείσει ο ΟΚΑΝΑ από το κέντρο της Αθήνας και θα μεταφερθούν αυτές οι υπηρεσίες στα νοσοκομεία.
Πραγματοποιήθηκε μετά τις προσπάθειες του κ. Λοβέρδου και της κας Μαλλιώρη, Πρόεδρου του ΟΚΑΝΑ, μόλις τον προηγούμενο Νοέμβριο και έκτοτε έχει αρχίσει να φαίνεται μία διαφορά στο κέντρο της Αθήνας. Όταν θα αρχίσει να λειτουργεί ολοκληρωμένα το σύστημα αυτό, τότε τα αποτελέσματα θα είναι ακόμη καλύτερα.
Όμως, επιτρέψτε μου να σταθώ και να ολοκληρώσω με αυτό, το θέμα του παραεμπορίου, γιατί εδώ γίνεται μίατρομακτική συζήτηση αλλά οι υπεύθυνοι πρωταγωνιστές και οι αρμόδιοι από το κράτος δεν συμμετέχουν, κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν.
Με νόμο της Ελληνικής Βουλής, όπως γνωρίζετε, η αποκλειστική αρμοδιότητα δίωξης του παραεμπορίου ανήκει στους Δήμους, η αποκλειστική. Παρεμπιπτόντως για την πιστοποίηση των προϊόντων παραεμπορίου τα οποία πωλούνται, πάλι με νόμο της Ελληνικής Βουλής, η αποκλειστική αρμοδιότητα είναι του Υπουργείου Ανάπτυξης.
Όμως, οι πάντες θέλουν να αγνοούν αυτή την πραγματικότητα και στρέφονται με κάθε τρόπο εναντίον της Ελληνικής Αστυνομίας. Ορισμένες φορές μάλιστα και ο Αντιδήμαρχος της Δημοτικής Αστυνομίας της Αθήνας κ. Αβραντίδης – πώς λέγεται – και ο Δήμαρχος ο ίδιος κ. Καμίνης πολλές φορές έχουν επινοήσει και το εξής εφεύρημα. Η Ελληνική Αστυνομία τι να κάνει, έχουν πολύ καλή πρόθεση, αλλά δεν μπορεί γιατί δεν θέλει ο Υπουργός τους.
Για να δούμε τα πράγματα πώς έχουν. Η αλήθεια είναι ότι το κέντρο της Αθήνας έχει ένα τεράστιο πρόβλημα. Η αλήθεια είναι ότι ο εμπορικός κόσμος της πόλης αντιμετωπίζει τεράστιο θέμα. Η Αστυνομία κάνει τα πάντα χωρίς να είναι η δική της δουλειά. Συνδράμει τη Δημοτική Αστυνομία όπως συνδράμει και όλους τους άλλους φορείς της κυβέρνησης που δρουν σ’ αυτή την κατεύθυνση, έτσι ώστε να μπορέσουν να ασκήσουν απόλυτα τις αποκλειστικές τους αρμοδιότητες.
Έχουμε λοιπόν το εξής παράδοξο. Ως παράδειγμα το αναφέρω. Από τις αρχές Ιουνίου που τέθηκε σε εφαρμογή το ειδικό σχέδιο δράσης για την Αθήνα μέχρι 2/12/11, συγκροτήθηκαν 3.607 μεικτά κλιμάκια, όπου η Αστυνομία συμμετείχε με 7.863 αστυνομικούς. Μιλώ σε βάρδιες πάντοτε. Ενώ η Δημοτική Αστυνομία, που έχει αποκλειστική αρμοδιότητα, που είναι η δουλειά της το παρεμπόριο, συμμετείχε με 4.938 υπαλλήλους.
Αυτό για εκείνους που συνεχίζουν να υποστηρίζουν τα ψέματα, για εκείνους που συνεχίζουν να υποστηρίζουν ότι το Υπουργείο δεν λέει την αλήθεια και λένε κάποιοι άλλοι την αλήθεια, γιατί έτσι τους βολεύει.
Πέραν αυτού, η Αστυνομία το 2011 προέβη στον εντοπισμό 45 μεγάλων αποθηκών στο κέντρο της Αθήνας. Συνελήφθησαν οι υπεύθυνοι. Και τι έκανε; Ανέλαβε την περιφρούρησή τους, γιατί αυτός είναι ο ρόλος της. Δηλαδή αυτή τη στιγμή διαθέτουμε έναν αριθμό αστυνομικών, τους οποίους έχουμε πάρει από τις άλλες υπηρεσίες, για να φυλούν τις αποθήκες τις οποίες βρήκε η ίδια η Ελληνική Αστυνομία.
Και γιατί τόσο καιρό παραμένουν οι αποθήκες φυλασσόμενες; Γιατί οι αρμόδιες υπηρεσίες οι οποίες πρέπει να πιστοποιήσουν – των άλλων Υπουργείων, του Υπουργείου Ανάπτυξης και του ΣΔΟΕ – αν τα προϊόντα του παραεμπορίου είναι γνήσια ή όχι, και να αποδώσουν τις ευθύνες και στη συνέχεια να προχωρήσουν στην καταστροφή, καθώς είναι εκείνοι οι μόνοι που έχουν την αποκλειστική αρμοδιότητα της καταστροφής, αργούν, καθυστερούν, ολιγωρούν. Είναι απόντες.
Όπως επίσης δεν έχω ακούσει ούτε μία κουβέντα για τη δραστηριότητα της εξιχνίασης των εγκλημάτων σε ρυθμούς πρωτοφανείς. Γιατί πρώτη φορά η Ελληνική Αστυνομία στις τελευταίες δεκαετίες έχει φτάσει σε υψηλότατους ρυθμούς ποσοστών εξιχνίασης εγκλημάτων, όπως για παράδειγμα των 245 πολυπληθών σπειρών σκληρού και οργανωμένου εγκλήματος μόνο για το 2011. Πότε άλλοτε υπήρχαν αυτά;
Όταν όμως στον πολίτη δεν περνούμε αυτές τις πληροφορίες, όταν αποκρύπτουμε τα στατιστικά στοιχεία, όταν αυτά δεν έρχονται ποτέ στο φως της δημοσιότητας και δεν τυγχάνουν τον έπαινο του πολιτικού κόσμου, τότε βεβαίως ο πολίτης έχει την αίσθηση ότι το μόνο που υπάρχει είναι το έγκλημα. Το μικρό ή το μεγάλο έγκλημα. Και βεβαίως τότε δημιουργείται το κλίμα της ανασφάλειας και του φόβου. Και τότε είναι που έρχομαι και κρίνω και κατακρίνω τα πολιτικά κόμματα εκείνα τα οποία βρίσκουν πεδίον δόξης λαμπρό επενδύοντας ακριβώς πάνω στο φόβο της κοινωνίας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Σας ευχαριστώ κ. Πρόεδρε.
Παρέμβαση Υπουργού Προστασίας του Πολίτη για διαδηλώσεις στο κέντρο της Αθήνας
Πρώτα από όλα συμμερίζομαι τη γνώμη όλων εκείνων και κυρίως των πολιτών της Αθήνας και των ανθρώπων του εμπορικού κόσμου του κέντρου οι οποίοι αισθάνονται σχεδόν αποκλεισμένοι από τον τόπο που ζουν και εργάζονται.Το θέμα των διαδηλώσεων είναι πραγματικά ένα εξαιρετικά κρίσιμο θέμα. Επανειλημμένως έχουμε θέσει το θέμα της συζήτησης σε όλους τους αρμόδιους φορείς. Και πράγματι η Κυβέρνηση έχει αναλάβει την πρωτοβουλία δια του αρμοδίου Υπουργού Δικαιοσύνης, όπου έχουν ήδη συστήσει μια επιτροπή η οποία συζητά αυτές τις εκδοχές και διάφορες προτάσεις οι οποίες υπάρχουν. Ταυτοχρόνως όμως και ο δήμαρχος της πόλης ο κ. Καμίνης, έχει και αυτός συστήσει μια επιτροπή. Αυτές οι επιτροπές ολοκληρώνουν το έργο τους.
Μιλούμε όμως για εκείνους οι οποίοι θέλουν να λειτουργεί το κέντρο της πόλης και να σεβόμαστε το δημοκρατικό Σύνταγμα της χώρας. Δεν μιλούμε για σχέδια τα οποία είναι εκτός πλαισίου δημοκρατικής νομιμότητας.
Απαντώντας λοιπόν, στην κ. Μπακογιάννη λέω ότι είμαι απόλυτα βέβαιος, ότι και εσείς, θα έχετε την ευκαιρία να παρουσιάσετε και τις δικές σας απόψεις και τις δικές σας ιδέες κατά τη διάρκεια των συζητήσεων οι οποίες οργανώνουν τόσο ο Δήμος της Αθήνας όσο και το αρμόδιο υπουργείο Δικαιοσύνης. Όσον αφορά όμως, εμάς, το δικό μας Υπουργείο έχουμε ήδη, καταθέσει τις προτάσεις μας και πρέπει να σας πω , με μεγάλη περίσκεψη γύρω από την υπόθεση αυτή. Δεδομένου ότι δεν θυμάμαι κανέναν άλλο Υπουργό να έχει αντιμετωπίσει στη διάρκεια της θητείας του 3.900 πορείες και διαδηλώσεις στο κέντρο της Αθήνας σε ενάμιση χρόνο.
Κυρίες και Κύριοι συνάδελφοι,
η συζήτηση σήμερα ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και πολύ κρίσιμη. Θα ήθελα όμως να την κάνουμε και περισσότερο χρήσιμη. Με ποια έννοια. Είναι δείγμα. Είναι ενδεικτική της έλλειψης της αντίληψης κυβερνητικής συνεργασίας που υπάρχει στη χώρα μας. Και θέλω να γίνω πιο σαφής. Έχω την αίσθηση ότι οι πολιτικές δυνάμεις εκείνες οι οποίες έχουν κάνει την επιλογή να σταθούν με υπεύθυνο τρόπο και να στηρίξουν την εθνική προσπάθεια στον τομέα της οικονομίας αισθάνονται πολύ μεγάλη πίεση. Αισθάνονται αγωνία για το πώς θα διακριθούν στο επίπεδο της πολιτικής δράσης από τα υπόλοιπα κόμματα και κυρίως από την κυβέρνηση. Κι έχω την αίσθηση ότι έχουν επιλέξει τον τομέα της ασφάλειας ως έναν τομέα προνομιακό για την πολιτική αντιπαράθεση. Και κυρίως για την διεύρυνση της πολιτικής και κομματικής τους επιρροής. Δεδομένου δε, ότι υπάρχουν και πολλά νέα κόμματα, πέραν των δυο μεγάλων παραδοσιακών κομμάτων της Ν.Δ και του ΠΑΣΟΚ, τα οποία επιχειρούν να καταγραφούν στην πολιτική ζωή του τόπου στις επόμενες εκλογές, έχω την αίσθηση ότι γίνεται ένας ανταγωνισμός ιδεών, απόψεων, ύφους και αντιπαράθεσης πολύ σκληρός.
Ιδιαίτερα για το συγκεκριμένο θέμα στο χώρο της άκρας δεξιάς υπάρχει ένας ιδιαίτερος ανταγωνισμός τον οποίο σε πολλές περιπτώσεις έχουμε εντοπίσει κυρίως οι κάτοικοι της Αθήνας και του λεκανοπεδίου. Ο ακροδεξιός πολιτικός φορέας της Χρυσής Αυγής με πολιτικές δραστηριότητες – μάλιστα με κινήσεις πολιτών- σε διάφορες περιοχές, επιδιώκουν να πάρουν το νόμο στα χέρια τους.
Και θέλω να στείλω ένα απολύτως σαφές και καθαρό μήνυμα σε όλους αυτούς, οι οποίοι από τη μία πλευρά επιχειρούν ασκώντας ισοπεδωτική κριτική να κάνουν την ελληνική αστυνομία να μην μπορεί να παρέχει αίσθημα ασφάλειας στους πολίτες και από την άλλη διευρύνουν το πεδίο για να μπορούν οι ίδιοι, με κινήσεις πολιτών, να παίρνουν δήθεν το νόμο στα χέρια τους.
Αυτό δεν θα το επιτρέψουμε. Πρόκειται περί αντιδημοκρατικής πράξης την οποία με κάθε τρόπο καταγγέλλουμε. Την αποκαλύπτουμε με κάθε τρόπο.
Αλλά επειδή βλέπω αυτά τα φαινόμενα να πολλαπλασιάζονται θα είμαι απολύτως σαφής και στο μέλλον με περισσότερα και πιο συγκεκριμένα στοιχεία.
Αθήνα, 5 Ιανουαρίου 2012
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Μηνιαία Δραστηριότητα Γ.Α.Δ.Α.
Κατά τη διάρκεια του μηνός Δεκεμβρίου 2011, από τις Υπηρεσίες της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Αττικής, συνελήφθησαν συνολικά -3.036- άτομα και ειδικότερα:
Εξιχνιάσθηκαν :
Εξαρθρώθηκαν συνολικά (33) σπείρες από τις οποίες:
Κατασχέθηκαν συνολικά:
Ανευρεθέντα – κλαπέντα οχήματα: -468- .
Επιπλέον εντοπίσθηκαν ένα (1) παράνομο καζίνο καθώς και μία (1) παράνομη χαρτοπαικτική λέσχη.
Πηγή : http://kipoka.wordpress.com/
| ||||||||
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου