Ο πόλεμος ανάμεσα στους υπερασπιστές της πνευματικής ιδιοκτησίας και τους θιασώτες της ελευθερίας του Διαδικτύου καλά κρατεί. Την περασμένη Τετάρτη η ...
ιντερνετική εγκυκλοπαίδεια Wikipedia κατέβασε ρολά, μαζί με άλλες ιστοσελίδες όπως το Reddit, το Boing Boing και το Internet Archive. Η Google είχε μια μαύρη ταινία να καλύπτει το λογότυπό της. Αιτία γι αυτή την ψηφιακή διαμαρτυρία το νομοσχέδιο με τίτλο SOPA (Stop Online Piracy Act - Σταματήστε την πειρατεία στο Iντερνετ) που συζητιέται αυτές τις ημέρες στο αμερικανικό Κογκρέσο.
Ο νόμος SOPA ουσιαστικά επιτρέπει το κλείσιμο οποιασδήποτε ιστοσελίδας φιλοξενεί υλικό που έχει προκύψει από «πειρατεία» ψηφιακού υλικού. Ακόμα και αν μία από τις χιλιάδες σελίδες που πιθανόν περιέχει ένας ιστότοπος περιέχει υλικό που προστατεύεται από πνευματικά δικαιώματα μπορεί, να διωχθεί και να αναγκαστεί να κατεβάσει τα ρολά. Όπως αντιλαμβάνεται κανείς ιστοσελίδες όπως το Youtube, το Facebook ή το Twitter θα έπρεπε να διαθέτουν μια ολόκληρη στρατιά υπαλλήλων που θα ερευνούσαν ο,τιδήποτε «ανέβαινε» στις ιστοσελίδες αυτές για να διαπιστώσουν αν παραβαίνει τη νομοθεσία.
Ένθερμοι υποστηρικτές των νέων ρυθμίσεων είναι η βιομηχανία του θεάματος, οι δισκογραφικές εταιρείες και τα κινηματογραφικά στούντιο, εκπρόσωποι των οποίων υποστηρίζουν ότι η πειρατεία έχει σοβαρές επιπτώσεις στα έσοδά τους και οι οποίοι έχουν ξοδέψει έναν πακτωλό χρημάτων προκειμένου να ασκήσουν πιέσεις στο νομοθετικό σώμα.
Από την άλλη πλευρά όσοι δραστηριοποιούνται στο Διαδίκτυο, από τις μεγάλες εταιρείες μέχρι τους ανώνυμους μπλόγκερς υποστηρίζουν ότι ο νόμος στην ουσία καταργεί την ελευθερία του Ίντερνετ και απειλεί να μεταβάλλει το Ίντερνετ σε ένα ψηφιακό γκούλαγκ, όπου κάθε κίνηση θα παρακολουθείται με ενδεχόμενο να διωχθεί ποινικά.
Οι εκδηλώσεις διαμαρτυρίας είχαν σαν αποτέλεσμα να αποσύρουν την υποστήριξή τους στον νόμο τρεις γερουσιαστές και πέντε μέλη του Κογκρέσου, που στην αρχή είχαν δηλώσει ότι θα τον ψήφιζαν. Αιτία τα χιλιάδες τηλεφωνήματα που δέχτηκαν από χρήστες του Ίντερνετ, οι οποίοι με προτροπή της Wikipedia τηλεφωνούσαν σε γερουσιαστές ζητώντας τους να μη ψηφίσουν τον νόμο. «Οι χρήστες μίλησαν. Έκαναν τα τηλεφωνικά κέντρα του Κογκρέσου να μπλοκάρουν και έλειωσαν τους σέρβερ τους», δήλωσε η διευθύντρια του Ιδρύματος Wikipedia Σου Γκάρντνερ.
Από την άλλη πλευρά ο μεγιστάνας του Τύπου Ρούπερτ Μέρντοκ, ένθερμος οπαδός της νέας νομοθεσίας, έγραψε στο Twitter (@rupertmurdoch) ότι η «μπλογκόσφαιρα κατάφερε να τρομοκρατήσει τα μέλη της Γερουσίας και του Κογκρέσου. Τι να περιμένει κανείς από τους πολιτικούς».
Η όλη υπόθεση φέρνει για μια ακόμα φορά στο προσκήνιο την απόσταση που χωρίζει τους πολιτικούς από την πραγματικότητα. ‘Όχι μόνο στις ΗΠΑ, αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο οι νομοθεσίες για το Διαδίκτυο που συζητιούνται και ψηφίζονται έχουν την τάση να ακολουθούν τις εξελίξεις από απόσταση. Μόλις ένας νόμος ψηφιστεί οι χρήστες του Διαδικτύου έχουν ήδη ανακαλύψει τρόπους για να τον παρακάμπτουν με επιτυχία. Η ίδια η δομή του Ίντερνετ οπλίζει τους χρήστες της με τα απαιτούμενα όπλα να αντιμετωπίσουν ο,τιδήποτε λειτουργεί σαν «φράγμα» στην ελεύθερη μετάδοση της πληροφορίας. Οι νόμοι μιας χώρες δεν έχουν και μεγάλη επιρροή σε μια άλλη και στο Διαδίκτυο δεν υπάρχουν σύνορα. Αυτό που σε κάποια χώρα αποτελεί εγκληματική δραστηριότητα όπως για παράδειγμα η ψηφιακή πειρατεία, σε άλλες όπως για παράδειγμα στη Σουηδία αναγνωρίζεται ως θρησκευτική δοξασία. Και ίσως τελικά αυτό είναι η μεγαλύτερη θωράκιση του Διαδικτύου, με πιο σημαντικές επιπτώσεις από τις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας των χρηστών.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου