Δύο στελέχη της εταιρείας Ferrostaal παραπέμπονται για να δικαστούν στο 6ο τμήμα του πλημμελειοδικείου του Μονάχου (οικονομικό τμήμα), για δωροδοκία «αλλοδαπών αξιωματούχων» σε εμπορικές σχέσεις με την αλλοδαπή, στις 15/12/11.
Οι κ. Χάουν και Μίλενμπεκ κατηγορούνται, σύμφωνα με το κατηγορητήριο που
βρίσκεται στην κατοχή της «Κ», ότι με την ιδιότητά τους ως αντιπροσώπων της συγκεκριμένης εταιρείας δωροδόκησαν Ελληνες και Πορτογάλους κρατικούς αξιωματούχους προκειμένου να προωθηθεί η πώληση γερμανικών υποβρυχίων στις δύο χώρες.
Στην περίπτωση της Ελλάδας αναφέρεται ονομαστικά μόνο ο τότε υπουργός Αμυνας Ακης Τσοχατζόπουλος. Η εισαγγελία του Μονάχου κρίνει ότι οι όροι ανάθεσης της κατασκευής των υποβρυχίων «δεν ήταν διαφανείς» και ότι τοπικοί παράγοντες, που ήταν εξοικειωμένοι «με τις συνθήκες στην Ελλάδα», ανέλαβαν να προωθήσουν την ανάθεση στο γερμανικό κονσόρτσιουμ για την κατασκευή των υποβρυχίων.
Οι συνεχείς συναντήσεις των μεσαζόντων ξεκίνησαν το 1997, τρία χρόνια πριν από την υπογραφή της σύμβασης, στο ξενοδοχείο «Ατλάντικ» του Αμβούργου. Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, ο Χάουν προσέγγισε τον κ. Τσοχατζόπουλο που, κατά την εισαγγελία, του συνέστησε τον μηχανικό Γιάννη Μπ., στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και προσωπικό του φίλο. Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, ο κ. Μπ. πήρε από το γερμανικό κονσόρτσιουμ 3,5 εκατ. ευρώ για τη δουλειά. Ο ίδιος και ο κ. Τσοχατζόπουλος έχουν αρνηθεί την εκδοχή του Χάουν. Τον Απρίλιο του 1997 οι μεσάζοντες, που ονομάζονταν «κύκλος προσευχής», αποφάσισαν, κατά την εισαγγελία, να δημιουργήσουν υπεράκτιες εταιρείες με στόχο να διαθέσουν τα χρήματα στην Ελλάδα. Εν τω μεταξύ, όμως, η Γερμανία υπέγραψε τη συμφωνία του ΟΟΣΑ, που ποινικοποιούσε την καταβολή «μιζών» στο εξωτερικό. Γι’ αυτό τον λόγο αποφασίσθηκε να χρησιμοποιηθεί μια ελληνική εταιρεία του νόμου 89, η ΜΙΕ Πειραιάς του εφοπλιστή Μ.Μ., που συνεργαζόταν με τη γερμανική, αλλά δεν διέθετε τις ανάλογες γνωριμίες στον κύκλο όσων αποφάσιζαν για την ανάθεση των υποβρυχίων.
Στον λόγο αυτό αποδίδουν οι εισαγγελείς τις διαφορές που παρουσιάστηκαν αργότερα, μεταξύ της Ferrostaal και της υπεράκτιας εταιρείας Ντόλμαρτον, που κατέληξε το 2007 σε διαιτητική απόφαση υπέρ της τελευταίας και της απέφερε, μαζί με τους τόκους, το ποσό των 9,8 εκατ. ευρώ. Η εισαγγελία υποστηρίζει ότι τα χρήματα αυτά εξυπηρετούσαν την καταβολή «μιζών» για εκείνους που είχαν αποφασίσει τις αναθέσεις στα προγράμματα «Αρχιμήδης» (κατασκευή των υποβρυχίων 214) και «Νεύτων-2» (εκσυγχρονισμός των υποβρυχίων 209). Οι πληρωμές προς τον κ. Τσοχατζόπουλο, αναφέρεται στη σελ. 10 του κατηγορητηρίου, έγιναν μέσω των εταιρειών Ντόλμαρτον και Βίλμπερφορς και οδήγησαν στην ανάθεση της σύμβασης χωρίς να τηρηθούν οι υφιστάμενοι νόμοι.
Του Τ. Τελλογλου / / στην Καθημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου