Η δικαίωση της Ντόρας Μπακογιάννη

Όταν η Ντόρα Μπακογιάννη έθεσε για πρώτη φορά το θέμα της συνταγματικής κατοχύρωσης νόμων για την οικονομία, ούτως ώστε να αποφευχθούν τα ίδια λάθη στο μέλλον, στην Ευρώπη είχε ήδη αρχίσει ένας θολός διάλογος. Κανένας δεν περίμενε να γίνει κεντρική ευρωπαϊκή τάση, σε θέματα οικονομίας.

Οι ισχυροί της Ευρώπης δεν θέλουν να υποστούν ξανά, ό,τι έπαθαν από χώρες με κλειστές οικονομίες. Από χώρες που δεν έμειναν πιστές στις ...................

..........................

υπογραφές που έβαλαν και στο Μάαστριχτ και στη Λισαβόνα. Οι Ευρωπαίοι κατάλαβαν ότι οι χώρες-μέλη πρέπει να δεσμευτούν σε μια κοινή οικονομική πολιτική, σε επίπεδο υψηλότερο των εθιμοτυπικών υπογραφών (στην πράξη αποδείχτηκε η αναποτελεσματικότητά τους) και των θεωρητικών διαβεβαιώσεων μεταξύ των μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Εάν δεν μπορεί να βρεθεί μια στρατηγική φόρμουλα κοινής οικονομικής πολιτικής μεταξύ των μελών δεν υφίστανται οι λόγοι ύπαρξης της Ένωσης. Ένωση σημαίνει κοινή οικονομική πολιτική. Κάτι που ετρώθη με την αναξιοπιστία αρκετών ευρωπαϊκών χωρών, μεταξύ των οποίων και της Ελλάδας.
Πώς θα μπορέσουμε να ανακτήσουμε την αξιοπιστία μας; Εάν τους πείσουμε ότι κάτι άλλαξε. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε με Greek statistics, με απάτες και ψέματα και δεν πρέπει να αιωρείται το ενδεχόμενο να υποπέσουμε στα πολλά και διαχρονικά ελαττώματα της φυλής, ξανά. Άρα χρειάζονται μεγάλα και γενναία βήματα από μέρους μας.

Στην Ελλάδα, η Ντόρα Μπακογιάννη ήταν η μόνη που πρότεινε έγκαιρα Αναθεώρηση του Συντάγματος προς αυτή την κατεύθυνση. Και αν αυτό δεν μπορεί να γίνει, τότε με βάση την πρότασή της, τα κόμματα έπειτα από μια κοινή πολιτική συμφωνία να υιοθετήσουν ένα πλαίσιο ελέγχου των ελλειμμάτων, ένα δημοσιονομικό κανόνα ελέγχου των ελλειμμάτων, χωρίς να προηγηθεί συνταγματική αναθεώρηση. Σε αντίθεση με τις λαϊκίστικες πολιτικές δυνάμεις (ΝΔ και αριστερά) που αρνούνται τας πάντα, χωρίς να προτείνουν τίποτα και αργότερα διαρκώς "δικαιώνονται" οι ανύπαρκτες προτάσεις τους.
Η Ντόρα πρότεινε ένα πλαίσιο ελέγχου των ελλειμμάτων, στη βάση της συμφωνίας μεταξύ των κομμάτων, κατ’ αρχήν. Η ΝΔ και η αριστερά ακούνε για συμφωνίες και τρέχουν. Δεν μπορούν να σταθούν οι προτάσεις τους σε ένα τραπέζι διαλόγου γιατί δεν έχουν προτάσεις ή δεν μπορούν να αποδείξουν ότι είναι εφικτές οι παχυλές παροχές που υπόσχονται. Η πολιτική τους στηρίζεται στα ελλείμματα, στον λαϊκισμό, στα δάνεια και στις ακοστολόγητες και νεφελώδεις εξαγγελίες που δεν πρόκειται ποτέ να πραγματοποιηθούν .