Δυστυχώς, την Ιστορία δεν την έχουμε διδαχθεί σωστά. Τα πιο... κρίσιμα και καίρια γεγονότα -απ’ τα οποία απορρέουν διδάγματα επιβίωσης της πατρίδας μας- έχουν τεχνηέντως «θαφτεί» κάτω από ανούσιες υπερβολικές αναφορές σε «ανδραγαθήματα» και πολεμικές συγκρούσεις, ευνοώντας έτσι την επανάληψη των τραγικών λαθών του χθες και των ................
.........................νομοτελειακών αρνητικών συνεπειών τους στο σήμερα και το αύριο.
Τι έχουμε μάθει, επί παραδείγματι, για την άνοδο και κυριαρχία του φασισμού και του ναζισμού στην Ευρώπη του Μεσοπολέμου; Στο νου μας οι περισσότεροι έχουμε την εικόνα του Χίτλερ ως σφαγέα των λαών, ως θηριώδη κατακτητή και αυτουργού αποτρόπαιων ολοκαυτωμάτων και ανθρωποθυσιών. Ναι, αλλά τι προηγήθηκε του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου; Πώς εμφανίστηκε, αναρριχήθηκε, ισχυροποιήθηκε, εκλέχτηκε (!) από το γερμανικό λαό και τελικά καταδυνάστευσε και αυτόν και όλο τον κόσμο αυτός ο σχιζοφρενής εθνικοσοσιαλιστής; Αν γνωρίζαμε όλοι καλά το πώς και το γιατί, πολλοί σημερινοί πολιτικάντηδες και ιδεολογικοί «ινστρούχτορες» στη χώρα μας δεν θα είχαν πού να κρυφτούν από τη λαϊκή κατακραυγή... Αντ’ αυτού, έχουν το θράσος να μονοπωλούν τον «πατριωτισμό» και την «εθνικοφροσύνη» και να εκτοξεύουν απειλές, οψέποτε έλθουν στην εξουσία!!!
Τι έχουμε διδαχθεί, όμως, και για αμιγώς δικές μας πτυχές της νεοελληνικής Ιστορίας; Ξέρουμε, π.χ., για τη δράση της διαβόητης «Εθνικής Εταιρείας» στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, που οδήγησε σε εθνικές τραγωδίες (Ελληνοτουρκικός Πόλεμος 1897), και σε ολέθρια διπλωματικά επεισόδια σε βάρος της πατρίδας μας; Αν γνωρίζαμε κάτι γι’ αυτά, θα βλέπαμε με μεγαλύτερη σοφία και περισυλλογή ανάλογες επικίνδυνες κινήσεις στις μέρες μας, όπως το εθνικιστικό «Δίκτυο 21» και την ανάμιξή του στο φιάσκο Οτσαλάν, κατά πολλούς δε και στην τραγωδία των Ιμίων, που έπληξαν καίρια τα εθνικά μας συμφέροντα και το διπλωματικό κύρος της Ελλάδας πριν από κάποια χρόνια, φέρνοντάς μας στα πρόθυρα του πολέμου και του ολέθρου...
Το ανησυχητικό είναι, ότι η άγνοια της Ιστορίας ανατροφοδοτεί τα φαινόμενα νοσηρού «πατριωτισμού» και τελικά υπηρετεί τέλεια τα σχέδια των εχθρών μας. Έτσι, οι καλύτεροι «διπλωμάτες» των Τούρκων δεν είναι παρά οι «στόκοι» εκείνοι που καταφεύγουν σε εύκολες αντιτουρκικές κορώνες και κηρύγματα μισαλλοδοξίας και εθνοπατριωτισμού, σαμποτάροντας την προσπάθεια ειρηνικής διπλωματικής διευθέτησης των εκκρεμών ζητημάτων επί τη βάσει των αρχών του Διεθνούς Δικαίου. Διότι, εάν τα δίκαια είναι με το μέρος μας, η Διεθνής Κοινότητα θα τα αναγνωρίσει, ασκώντας τις σχετικές πιέσεις όπου και όταν πρέπει, όπως έγινε το 2008 στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι. Όταν όμως, οι άναρθρες κραυγές των «υπερπατριωτών» και των «δικτύων» δίνουν το επιχείρημα στους έχοντες αντίθετα μ’ εμάς συμφέροντα να ισχυριστούν ότι κινδυνεύουν, τελικά ποιου το χατίρι γίνεται;
Ένα απλό παράδειγμα, για να το καταλάβουμε πιο καλά: η επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο. Είναι σύννομο δικαίωμά μας, κανείς δεν τον αμφισβητεί. Μάλλον, σχεδόν κανείς... Το αμφισβητούν οι γείτονες Τούρκοι, που θέλουν να αποτρέψουν την, κατά τους ισχυρισμούς τους, μεταβολή του Αιγαίου σε «ελληνική λίμνη». Γιατί, η αλήθεια είναι, ότι μαζί με τα πάμπολλα νησιά του Αιγαίου και την κατά το διεθνές δίκαιο αυτοτελή υφαλοκρηπίδα τους, η επέκταση στα 12 μίλια θα «περιορίσει» ασφυκτικά την Τουρκία στα παράλια της Μικράς Ασίας...
Δεν δικαιολογούμε τους Τούρκους! Κατανοούμε όμως τις ενστάσεις τους, όπως, μέχρι τώρα, φαίνεται να τις κατανοεί και η Διεθνής Κοινότητα, που -μολονότι έχει αποδεχθεί ως κανόνα διεθνούς δικαίου αυτό το δικαίωμα κάθε χώρας- δεν μας ενθαρρύνει να το ασκήσουμε... Γιατί, άραγε; Και πώς μπορούμε να βγούμε από αυτήν τη διπλωματική στενωπό;
Το γιατί, αν και αστείο, είναι όμως υπαρκτό: οι σχιζοφρενικοί εθνικισμοί και οι κραυγές των «υπέρ λίαν πατριωτών» μας, δίνουν στην Άγκυρα ό,τι ακριβώς χρειάζεται... Τον προαναφερθέντα ισχυρισμό, ότι η άσκηση του δικαιώματος της Ελλάδας για τα 12 μίλια υποκρύπτει επεκτατισμό και εδαφική απειλή σε βάρος της! Και πώς να μην προφασίζεται αυτά η Τουρκία, όταν ο εκ των μελών του "Δικτύου 21", στενός φίλος, σύμβουλος και λογογράφος του Σαμαρά, Χρύσανθος Λαζαρίδης έχει γράψει: «Σύμφωνα με τα σύγχρονα στρατιωτικά δόγματα (...), το Αιγαίο δίνει όχι μόνο εξαιρετικό “αμυντικό βάθος” στην Ελλάδα, αλλά παρέχει δεκάδες “ορμητήρια” για επιθέσεις της ελληνικής αεροπορίας κατά καίριων στόχων της τουρκικής ενδοχώρας...» («Οικονομικός Ταχυδρόμος», 25.2.1993);
Ναι, όσο προκλητικό και αν ακούγεται αυτό για μια χώρα που η ίδια έχει απειλήσει επανειλημμένως την πατρίδα μας (π.χ., casus belli) και εξακολουθεί να κατέχει παράνομα το βόρειο τμήμα της Κύπρου, η εμπειρότατη και ικανότατη τουρκική διπλωματία είναι σε θέση να παρουσιάζει τις εντός της Ελλάδος εθνικιστικές υστερίες ως «απειλή» για την ίδια και το λαό της. Και αυτό είναι ευθύνη όσων συντηρούν και υποθάλπουν τέτοιες πρακτικές σχιζοφρένειας...
Διαβάστε με προσοχή το εμπεριστατωμένο λήμμα για την «Εθνική Εταιρεία» στην ελληνική wikipedia και σταχυολογήστε με προσοχή τα επί μέρους γεγονότα. Θα διαπιστώσετε πολλές ομοιότητες και αναλογίες με το σήμερα... Και θα αναρωτηθείτε (ελπίζω τουλάχιστον!), εάν έχουμε ακόμη την πολυτέλεια να θρηνούμε εθνικές τραγωδίες και συμφορές για χάρη των ιδιοτελών πολιτικαντισμών σύγχρονων θιασωτών μιας ευτελούς και αρρωστημένης «φιλοπατρίας», που μετέρχονται ως όχημα προσωπικών, ιδιοτελών και ψυχασθενικών επιδιώξεων...
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου