Πέμπτη 6 Ιανουαρίου 2011

Σωσίβιο στην κρίση η… θεία από το Σικάγο

Η κυβέρνηση προσδοκά ότι, μέσω των ομολόγων της διασποράς, μπορεί να δανειστεί από τους ομογενείς από 7 έως και 13 δισ. ευρώ.
“Θα ήθελα να αγοράσω, ποια είναι η τιμή;” απαντά χωρίς δεύτερη σκέψη ο Παρασκευάς Τσιμπρίδης, δημοτικός σύμβουλος στην κομητεία του Νότιγχαμσιρ της Βρετανίας, στο ερώτημα για το αν θα τον ενδιέφερε το ομόλογο της διασποράς που σκοπεύει να .................
...................
εκδώσει η κυβέρνηση εντός του 2011.
“Δεν είμαι επιχειρηματίας. Ήρθα στην Αγγλία με μια βαλίτσα, και τώρα… έχω δύο. Ο καθένας μας πρέπει να στηρίξει την πατρίδα όπως μπορεί. Να θυμηθούμε αυτό που είπε η Πατουλίδου: ‘Για την Ελλάδα, ρε…’” προσθέτει. Την ίδια άποψη έχει και ο δρ Κωνσταντίνος Πολίτης που ζει στο Βέλγιο. “Ναι”, μας λέει εμφατικά, “σίγουρα θα διέθετα μερικές χιλιάδες ευρώ για να αγοράσω ελληνικά ομόλογα”.
Τι είναι τα ομόλογα της διασποράς
Τα ομόλογα της διασποράς που σχεδιάσει να εκδώσει η κυβέρνηση το 2011 διαφέρουν ριζικά από τον “λογαριασμό αλληλεγγύης για την απόσβεση δημόσιου χρέους” που δημιουργήθηκε τον Μάρτιο με πρωτοβουλία του προέδρου της Βουλής. Καταρχάς, τα ομόλογα αποτελούν έντοκο δανεισμό του δημοσίου, δηλαδή επένδυση και όχι δωρεά. Εξ ου και η Ελλάδα προσδοκά να συγκεντρώσει πολύ μεγαλύτερο ποσό από τα 3,6 εκατ. ευρώ που συγκεντρώθηκαν στο ταμείο απόσβεσης του χρέους.
Αναλυτές εκτιμούν ότι, με μία καλά συντονισμένη προσέγγιση, η κυβέρνηση μπορεί να δανειστεί από τους ομογενείς από 7 έως και 13 δισ. ευρώ. Η επιτυχία των εκδόσεων θα εξαρτηθεί, αφενός, από το επιτόκιο και, αφετέρου, από την αποτελεσματικότητα της προώθησης του ομολόγου εκ μέρους της ελληνικής κυβέρνησης.
Ο Οργανισμός Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους (ΟΔΔΗΧ) έχει ήδη αρχίσει να συντάσσει τα τεχνικά κείμενα που θα συνοδεύουν τις αιτήσεις εισαγωγής των ομολόγων της διασποράς στις αγορές των ΗΠΑ, του Καναδά και της Αυστραλίας – καθώς σε κάθε χώρα η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς θέτει διαφορετικές προϋποθέσεις.
Το παράδειγμα του Ισραήλ
Tο 1951 το Ισραήλ συγκέντρωσε περισσότερα από 31 δισ. δολάρια από την πώληση ομολόγων σε εβραϊκές κοινότητες και θεσμικούς επενδυτές σε όλο τον κόσμο μέσω του Development Corporation. Μεγάλο μέρος των χρημάτων επενδύθηκε σε έργα υποδομής και σε παραγωγικές μονάδες, προκειμένου το νεοσύστατο κράτος να σταθεί στα πόδια του. Σήμερα διαθέτει πενταετές ομόλογο για το ιωβηλαίο από τη δημιουργία του κράτους, με ετήσια απόδοση 2,22% και ελάχιστη επένδυση 25.000 δολάρια, αλλά και το πενταετές ομόλογο Mazel Tov, με απόδοση 1,6%, το οποίο μπορεί να αγοράσει και κάποιος που διαθέτει 100 δολάρια.
Από το 1991, σε τρεις διαφορετικές εκδόσεις, η Ινδία συγκέντρωσε πάνω από 11 δισ. δολάρια από τους ομογενείς. Μάλιστα, το 1998, όταν η χώρα βρέθηκε εκτός των χρηματαγορών και η πιστοληπτική της ικανότητα υποβαθμίστηκε, προσέφερε στους ομογενείς μέχρι και 8% για να εξασφαλίσει 4,2 δισ. δολάρια.
Τα ομόλογα της Ελευθερίας
Ακόμα και η κυβέρνηση των ΗΠΑ άντλησε κεφάλαια από τέτοιου είδους ομόλογα, τα λεγόμενα Ομόλογα Liberty Bonds (Ομόλογα της Ελευθερίας) κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και τα Series Ε bonds κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, για τη χρηματοδότηση της πολεμικής προσπάθειας. Το 2001 επανακυκλοφόρησαν με τη μορφή των Patriot Bonds (Πατριωτικά Ομόλογα), για να χρηματοδοτήσουν τον “πόλεμο κατά της τρομοκρατίας” του Τζ. Μπους.
Τα πλεονεκτήματα
Όπως σημειώνει στο προσωπικό του blog ο Dilip Ratha, οικονομολόγος της Παγκόσμιας Τράπεζας με ειδίκευση στις μεθόδους εναλλακτικής χρηματοδότησης, υπάρχουν μία σειρά από πλεονεκτήματα τόσο για τον επενδυτή όσο και για τον εκδότη ενός ομολόγου διασποράς:
Με τίτλους μικρής ονομαστικής αξίας, που ξεκινούν από 100 δολάρια, ο εκδότης μπορεί να αντλήσει χρήματα και από αγοραστές μεσαίων οικονομικών στρωμάτων, που, σε άλλη περίπτωση, δεν θα μπορούσαν να αγοράσουν τίτλους.
Τα ομόλογα της διασποράς είναι ένα επενδυτικό προϊόν που μπορεί να προωθηθεί σε εκκλησίες, κοινότητες, ενώσεις, συλλόγους και, φυσικά, επιχειρήσεις σε χώρες με μεγάλο πληθυσμό ομογενών.
“Η διασπορά έχει πολύ πλούτο, και η Ελλάδα έχει μία αρκετά μεγάλη διασπορά”, ανέφερε σε παλαιότερες δηλώσεις του ο κ. Ratha. “Το ερώτημα είναι αν η ελληνική διασπορά θέλει να επενδύσει και πόση εμπιστοσύνη έχει για αυτή τη χώρα”.
Αυτό είναι και το σημαντικότερο για τον οικονομολόγο και τραπεζικό αναλυτή Σωτήρη Δελή, που εδώ και 35 χρόνια ζει και εργάζεται στη Σουηδία. “Αν επιλέξω με την καρδιά, θα το αγοράσω, όμως επενδυτικές επιλογές με βάση το συναίσθημα οδηγούν πάντα σε αποτυχία. Με βάση τη λογική και ακούγοντας πολλούς αναλυτές σε όλο τον κόσμο που υποστηρίζουν σθεναρά το σενάριο για αναδιάρθρωση του χρέους, το να επενδύσω σε ομόλογα διασποράς σημαίνει ότι θα κινδυνεύσω να χάσω τα χρήματά μου μέχρι τελευταίας δεκάρας”, λέει στη “ΜτΚ”.
“Στηρίζουμε το ομόλογο”
“Οι δυνατότητες της ομογένειας είναι τεράστιες. Στηρίζουμε με θέρμη την ιδέα του ομολόγου της διασποράς”, τονίζει στη ”ΜτΚ” ο πρόεδρος του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού (ΣΑΕ) Στέφανος Ταμβάκης, ο οποίος πρόσφατα είχε συνάντηση με τον Πέτρο Χριστοδούλου, επικεφαλής του Οργανισμού Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους για το θέμα του ομολόγου. “Καταλαβαίνω ότι μπορεί να υπάρχει αμφιβολία, αμφισβήτηση και επιφυλακτικότητα απέναντι σε ένα τέτοιο ομόλογο, αλλά τελικά πιστεύω ότι οι Έλληνες του εξωτερικού θα στηρίξουμε αυτή την προσπάθεια, όχι με διάθεση ελεημοσύνης, αλλά με διάθεση προσφοράς και έκφρασης αγάπης προς την πατρίδα”, λέει. Ο ίδιος προβλέπει ότι, περισσότερο και από τους εύπορους επιχειρηματίες της ομογένειας, το ομόλογο θα αγοράσουν Έλληνες με μεσαία εισοδήματα, “αρκεί να εκδοθούν τίτλοι μικρής αξίας, της τάξεως των 500-1.000 ευρώ, ώστε να μπορεί να τους αγοράσει ο καθένας. Ακόμα και με μια μέτρια απόδοση, οι έλληνες θα επενδύσουν στο ομόλογο της διασποράς”.
“Κατά το παρελθόν ο ελληνισμός του εξωτερικού έχει συνδράμει διάφορα ελληνικά ταμεία αρωγής από το 1946 μέχρι σήμερα. Οι ομογενείς πιστεύω ότι θα ανταποκρίνονταν περισσότερο σε κάτι πιο συγκεκριμένο, όπως τα ομόλογα, κυρίως εάν αυτά ήταν ανοιχτά σε χρόνο”, είχε δηλώσει παλαιότερα ο πρόεδρος των ελληνικών κοινοτήτων ΗΠΑ Θεόδωρος Σπυρόπουλος, ο οποίος είχε προτείνει την έκδοση ομολόγου της διασποράς αρκετούς μήνες προτού το ανακοινώσει ο πρωθυπουργός.
Πολλά χρόνια πριν, το 1956, το είχε προτείνει ο εκδότης της ομογενειακής εφημερίδας “Εθνικός Κήρυκας” Μπάμπης Μαρκέτος, πρόταση που εξετάστηκε κατά τη μεταπολίτευση από την κυβέρνηση Καραμανλή, χωρίς ωστόσο να προχωρήσει.
/ / Της Σοφίας Χριστοφορίδου / / www.makthes.gr / / 

Δεν υπάρχουν σχόλια :