Δύο μεγάλα ψέματα από δύο μεγάλους ψεύτες

Η κοινή “πολιτική θεωρία του ψεύδους” την οποία οι δύο πολιτικοί αρχηγοί ενσαρκώνουν, δικαιολογείται από το γεγονός ότι και οι δύο υπήρξαν συμφοιτητές του ίδιου πανεπιστημίου του Άμχερστ και στη συνέχεια η πολιτική παιδεία που έλαβαν ήταν κοινής αμερικανικής προελεύσεως. Σε επίπεδο πολιτικής πρακτικής τώρα, οι ομοιότητες είναι σαφείς καθώς και οι δύο έχουν βασίσει την έως τώρα ανέλιξή τους σε δύο.......

...μεγάλα ψεύδη, ένα για τον καθένα. Ο κύριος Παπανδρέου, βάσισε ολόκληρη την προεκλογική του εκστρατεία στο σλόγκαν “λεφτά υπάρχουν”. Με βάση αυτό πορευόμενος κέρδισε τις εκλογές του 2009 με διαφορά δέκα ποσοστιαίων μονάδων, για να έρθει κάποιους μήνες αργότερα και να ομολογήσει ότι “δεν γνώριζε το μέγεθος του ελλείματος διότι η ΝΔ το απέκρυπτε” και γι αυτό τελικά οδηγηθήκαμε στον μονόδρομο του μνημονίου. Από την άλλη πλευρά, ο κος Σαμαράς, βάσισε ολόκληρη την πολιτική του σταδιοδρομία στο Μακεδονικό ζήτημα, λέγοντας ότι ουδέποτε πρόκειται να δεχθεί τον όρο “Μακεδονία” σε οποιαδήποτε ενδεχόμενη ονομασία του κρατιδίου των Σκοπίων. Με αυτή τη δικαιολογία μάλιστα, προσπαθούσε επί 15 χρόνια να εξηγήσει τους λόγους για τους οποίους έριξε την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας το 1993, αλλά αυτό ήταν και το βασικότερο επιχείρημά του κατά τη διάρκεια των εσωκομματικών εκλογών της ΝΔ τον περασμένο Νοέμβριο, ασχέτως και αν η κα Μπακογιάννη ήταν η μοναδική Υπουργός Εξωτερικών που κινήθηκε εναντίον των αμερικανικών συμφερόντων εν τη πράξει. Το αποτέλεσμα; Μια θεαματική κωλοτούμπα του κου Σαμαρά κατά τη διάρκεια της συνέντευξης τύπου στη ΔΕΘ, όπου αναγκάστηκε πλέον να παραδεχτεί ότι ο όρος “Μακεδονία” θα έχει θέση σε μια σύνθετη ονομασία των Σκοπίων. Τεράστια ψεύδη και από τους δύο. Το χειρότερο απ’ όλα δε, είναι ότι ψεύδονται συνειδητά, γνωρίζοντας ότι ο χαζός λαός του χαβαλέ και του ρουσφετιού θα τους ξαναψηφίσει, αφού οι Αμερικανοί λοβοτόμοι θα στήσουν γι’ αυτούς και πάλι το παιχνίδι. Αυτά και άλλα πολλά...
//Ηρόστρατος\\